Skírnir - 01.01.1865, Qupperneq 157

Bandarikin*
FRJETTIR.
157
í setrúmiS a8 baki Lincolns og skaut hann kúluskoti í hnakkann
til ólifis. Lincoln hneig ]?egar í óvit og var fluttur heim til sín; líf
fannst meS honum til t>ess um morguninn, og andaðist hann þá
um sjöundu stund. Sá er verkib framdi stökk niSur úr setrúminu
á Ieiksvi8i8 og æpti: sic semper tyrannis! (þá leiS skulu þeir
æ fara, haröstjórarnir!). Eptir þaS brázt hann viS og hvarf
af leiksviSinu. En mc? því a8 fát komst á alla, er inni voru, en
manninum voru kunnug öll útgöng a8 baki frá leiksviSinu, enda ef
til vill mun hann hafa haft þar aSra í vitum me8 sjer, er beindu
honum lei8 til undankomu, ur8u eigi hendur hafSar á honum.
Sagt er a8 morSinginn hafi veri8 leikari frá Mobile, Wilkes Booth
a8 nafni. Hann kva8 opt hafa leiki8 í þessu leikhúsi, og því var
honum þar svo kunnugt um göng og dyraskipan. þeir er þetta
höf8u rá8i8, höf8u ætla8 sjer meira a8 vinna. Seward haf8i meizt
af byltu úr vagni sínum fám dögum á8ur, og lá af því heima í
rúmi sinu. Á sömu stundu er Lincoln var myrtur kom ma8ur upp
í hús Sewards, þar sem hann lá, og sag8ist liafa læknisdóma me8-
fer8is frá lækninum. En í því hili er hann leita8i inngöngu,
var sonur rá8herrans fyrir, og laust mor8inginn hann þegar í
höfu8i8, svo hann fjell í óvit, og veitti honum tilræ8i me8 hnífi.
þjóninn, er vakti hjá Seward (ásamt dóttur hans) stakk hann í
brjóstiS me8 mor8færinu, og haf8i komi8 áverkum á ráBherrann
bæ8i í hálsinn og höfu8i8, á8ur annar sonur lians me8 ö8rum manni
kom a8. þeir gátu eigi höndla8 mor8ingjann, og slapp hann út
úr húsinu eptir þa8 er nú var unni8. Grant hershöf8ingja höf8u
samsærismennirnir huga8 sömu förina, en þa8 fórst fyrir, því
þeir ætlu8u honum banann í leikhúsinu, en hann fór þanga8 eigi
þa8 kveld. þá er sí8ustu fregnir bárust, var þeim manni ná8,
er veitti Seward tilræ8i8, syni hans og þjóni, en morSingi Lin-
colns var óhöndla8ur. Seward og syni hans var í apturbata. —
Lincoln var8 mjög harmdauSi allri alþý8u, og eigi um skör fram,
því þó hann ætti sjer marga jafningja a8 snilli og vitsmunum,
voru fáir á bor8 vi8 hanu a8 rábdeild og rábvendni, hugarþrótti,
stilling e8a einarbarmiklu og prúbu lunderni. Yjer ætlum þann
vitnisburbinn órækastan um kosti hans, a8 stórhuguS og mikilhæf
þjób tók hann til forustu, er mikinn vanda bar a8 höndum, en