Fréttir frá Íslandi - 01.01.1883, Qupperneq 24

26
ÁRFERÐ.
])ví er frétzt hefir. pó að hey manna hrektist nokkuð nyrðra
í ágústmánuði, varð það pó eigi til skaða, og eigi hefir annars
heyrzt getið, enn að hey hafi reynzt vel. Undir Eyjafjöllum var
reyndar fremur óperrasamt, og svo í Yestur-Skaftafellssýslu,
og hröktust hey allmjög, og var víða slengt hálfvotum í garða.
J>ó er eigi getið um að fiau hafi hrunnið par neinsstaðar til
skaða. A einum hæ, sem vér höfum til frétt, Steinnesi í Húna-
vatnsýslu, hrann allmikið hey, um 400 hesta, og hefir það
líklega komið af pví, að pað hafi drepið í rigningum. Garð-
jurtir allar spruttu víðast hvar heldur vel, enn víða varð mönn-
um pað pó að litlu liði, pví að fræ pað ið útlenda, er keypt
var víða syðra, reyndist illa; pað var af alt annari káltegund,
enn hér hefir verið áður; hafði pað eígi tíma til að spretta
rótarvöxtur var nær enginn, og mest ofanjarðar. Yarð pað svo
að litlu liði, s^m annars verður oft til inna mestu húdrýg-
inda.
Skepnuhöldin urðu góð, af pví að tíðarfarið reyndist svo go tt.
þingeyingar, og jafnvel fleiri nyrðra hefðu orðið í voða með
skepnur sínar, ef harðindum hefði haldið áfram eftir nýárið, enn
hlákan um prettándann bætti úr pví. Hey voru lítil og stór-
skemd af hruna og illri verkun, svo að skepnur prifust illa af
peim, og kýr mjólkuðu alstaðar mjög illa. Bráðapestar varð pó
hvergi vart til muna, og fremur var fénaður almennt heilsugóð-
ur. Sauðhurður gekk æskilega um vorið, pó sumstaðar væri
kalt, og er hvergi getið um að lömh hafi dáið. Sumargagn af
fé var gott og málnyta drjúgum hetri enn flest ár á undan.
Um haustið var fé með langvænsta móti hæði á hold og mör.
Má pakka pað eigi að eins pví, að tíð var hin hagfeldasta,
heldur og pví, að nú voru eigi ofhlaðnir og rótnagaðir hagar
manna sem áður; sýndi pað sig nú, að hetra er að eiga færra
fé, vænna og í hetri högum, enn fjöldann, sem aldrei getur
proskast fyrir hagleysi og örtröð, og stendur uppi hjargarlaust,
pegar jörðina prýtur.