Eimreiðin - 01.05.1897, Side 44

124
William Morris
(1834—1896).
Island hefur misst þann mann, sem hjelt nafni íslands hærra á lopti
en nokkur annar útlendingur. fað er óhætt að segja að William Morris
unni islenzkri tungu, sögu og þjóðerni heitar en nokkur útlendingur, að
Konráð Maurer fráskildum. Hann var eitt af höfuðskáldum Englands á
síðara hlut nitjándu aldar, og verður það skarð seint fyllt, sem orðið
hefur í flokk Islandsvina, þar sem hans missti við.
Morris var sonur ríks kaupmanns nálægt Lundúnum. Hann gekk
á Oxforðarháskóla og lagði þá helzt stund á pentlist. Var hann í hóp
hinna ungu manna, sem vildu koma nýjum blæ, miðaldablæ, á skáldskap
og listir Englendinga. Voru þeir kallaðir óaldarseggir, en urðu seinna
frægir menn og má til þess nefna Dante Gabriel Rossetti, Ford Madox
Broiun, Burns-Jones, Holman Hunt. Ekki leið á löngu áður Morris fann,
að honum ljet jafnvel að tala í bundnu máli sem óbundnu, og fór hann
þá að yrkja. Hann var hin mesta hamhleypa við kveðskap og hefði
honum víst ekki þótt mikið fyrir, að yrkja Höfuðlausn á einni nóttu,
því hann orti 800 vísuorð af Laxdæladrápu sinni eptir miðnætti og hafði
lokið við þau áður dagur rann.