Vísir - 08.08.1962, Page 7

Miðvikudagur 8. ágúst 1962
V 'SIR
-
7
JjYéttir berast nú úr mörgum
löndum um fæðingu van-
skapaðra barna. I fiestum tilfell-
um er kennt um svefnlyfinu
thalidomide. Þetta eru alvarleg-
ir og sorglegir atburðir.
í borginni Liege deyddi móðir
nýfætt barn sitt af því að það
hafði ekki handleggi. Réttvísi
mannanna varpaði konunni í
fangelsi og kirkjan fordæmdi
hana. Þó sýnir skoðanakönnun
að 94% belgísku þjóðarinnar
sýkna konuna.
Um sama leyti gerðist það á
sjúkrahúsi í Saint Denis út-
hverfi Parísarborgar, að skurð-
læknir var að reyna að skilja
í sundur tvær stúlkur, sem voru
það sem kallað er „síams-tvíbur
ar“. Þær voru vaxnar saman á,
höfðinu. Skurðlæknirinn taldi
sig um tíma verða að taka á-
kvörðun, að fórna lífi annarrar
stúlkunnar fyrir hina. Þegar
skurðaðgerðinni var lokið taldi
hann nær útilokað að önnur
stúlkan myndi lifa af. En krafta
verkið gerðist. Nú hálfum mán-
uði eftir uppskurðinn lifa þær
báðar í hinum sótthreinsaða
súrefniskassa sfnum á sjúkra-
húsinu. Þannig verður saga
þeira einskonar dýrðaróður til
lífsins.
J>öntgen-myndin sýndi tvíbura
sem voru samvaxnir á höfð
inu. Samvöxturinn var á hlið
höfuðkúpanna og mynduðu þær
um 80 gráðu horn. Það var erf-
itt að tilkynna móðurinni þetta.
Hún sat í biðstofu sjúkrahúss-
ins í Saint Denis. Yfirlæknirinn
bað hana að koma inn.
— Það eru tvíburar sem þér
gangið með, byrjaði hann. Síðan
skýrði hann hið alvarlega mál
fyrir Emilíu Guerin. Þeir eru
samvaxnir á höfðinu. Það er ó-
hjákvæmilegt að taka þá með
keisaraskurði.
Konan var færð til aðal-skurð
læknis sjúkrahússins, prófessor
Duhamels, sem er 45 ára, meðal
yngstu Iæknisfræðiprófessora
Frakka, risi vexti, 188 sentimetr
ar. -
Það voru aðeins tvö ár síðan
hann hafði fengið til meðferðar
síamstvíbura er voru vaxnir
með sama hætti saman á höfð-
inu. Og þó koma slík tilfelli
aðeins fyrir eitt á móti þremur
miljónum fæðinga. Það var ár-
ið 1960, sem Duhamel prófessor
hafði fengið samskonar tilfelli
tímans. Börnin tvö, sem voru
stúikur vógu samanlagt 17
merkur og virtust við góða
heilsu.. nema hvað þær voru
fastar saman.
Þær voru fluttar úr skurðstof-
unni áður en móðirin vaknaði
af svæfingunni. Það var ekki
talið heppilegt að hún sæi þær,
þar sem útilokað var talið að
bæði börnin gætu lifað. Eina
Móðir barnanna stytti sér stundir í hinni örvæntingarfullu
bið við útsaum á borðdúk.
til meðferðar. Hann reyndi að
aðskilja börnin, en það mistókst
og þau dóu bæði. Nú ætlaði
hann að reyna aftur og sjá
hvort sér tækist ekki betur.
TF’eisaraskurðurinn fór fram á
áttunda mánuði meðgöngu-
vonin var að hægt væri að
bjarga lífi annars á kostnað
hins.
Þetta var hræðilegt val. Það
var vitað að ekki mætti draga
skurðaðgerðina Iengi, því að
börnin geta ekki lifað lengi
þannig samföst. Við sjálfstæðar
hreyfingar hvors barns fyrir sig
myndi koma að því, að höfuð-
kúpan hrykki í sundur og þá
myndi dauðinn koma skjótlega.
Hér sést Duhamel prófessor yfir litlu systrunum, þar sem j
þær liggja aðskildar í súrefniskössum sínum.
byggðara en hitt, eða hefði ein-
hverja frekari vansköpun. En
þessi nákvæma rannsókn leiddi
í ljós, að bæði börnin voru heil-
brigð og jafn sterkbyggð.
Þá var farið að athuga tauga
viðbrögð barnanna og reyna að
kanna hvernig heili þeirra væri
byggður.
Smámsaman fóru rök að
hníga að því að það væri vinstri
stúlkan sem ætti að lifa. Tauga
viðbrögð hennar virtust eðli-
legri en systur hennar. Enn
fremur voru talstöðvar heila
hennar utan við samgróninginn,
meðan talstöðvar systur hennar
snertu hann og var þetta talið
þýðigarminkið atriði.
JJm mánuðúr var liðin frá fæð-
ingu tvíburanna, þegar
Duhamel prófessor tók ákvörð-
un sína. Áður en skurðaðgerðin
hófst kom sjúkrahúspresturinn
í sótthreinsuðum kyrtli að litlu
stúlkunum. Hann dreypti vígðu
Fyrir nokkru gerðist merkilegur viðburður á
sjúkrahúsi i París. Læknir framkvæmdi einn erfið-
asta uppskurð sem hægt er að hugsa sér. Hann
skildi í sundur tvíbura sein voru vaxnir saman á
höfðinu. Frásögnin ef því er eins og dýrðaróður
til lífsins.
Það varð því að skilja þær í
sundur hið fyrsta, hentugasti
tíminn þegar níu mánuðir voru
liðnir frá getnaði. Og þá myndi
koma að því að læknirinn yrði
að taka ákvörðun sína, hvor
þeirra ætti að lifa.
J^öng læknisskoðun fór fram
á börnunum, hvort annað
þeirra væri á nokkurn hátt veik
vatni á stúlkuna hægra megin
og sagði: „Francosie, skíri ég
þig í nafni Föður, Sonar og
Heilags anda."
Og síðan sneri hann sér að
vinstri stúlkunni, þeirri sem
skyldi fá að lifa: „Isabella
skíri ég þig...“
Móðir barnanna hafði óskað
eftir því að skírn færi fram fyr
ir uppskurðinn. „Þá verður
Röntgenmyndin sýndi að tvíburamir voru samvaxnir á
* höfðinu.
Guð með þeim, litlu stúlkunum
mínum í erfiðleikum þeirra.“
Hún fékk enn ekki að sjá
börnin, en sht í nálægu her-
bergi meðan uppskurðurinn fór
fram og bróderaði borðdúk.
J Tndir stjórn kvenlæknisins
Boin Segaux voru börnin
deyfð hvort í sínu lagi, þar sem
lítið sem ekkert blóðrásarsam-
band var á milli þeirra. Þá var
litlum pípum stungið í æðar
þeirra til blóðgjafar og skurðað
gerðin hófst.
Prófessor Bernard Duhamel
hafði ekki farið langt þegar
hann varð var hinna verztu
tíðinda. Hann komzt; að raun
um að engin himna skildi að
heilana tvo. Aldrei hafði hann
heyrt talað um slíkt tilfelli sí-
amskra tvíbura. Uppskurðurinn
myndi verða miklu erfiðari en
hann hafði búizt við. Erfiðasti
uppskurður sinnar tegundar er
nokkru sinni hefur verið fram-
kvæmdur.
Það var um ekkert að velja.
Skurðlæknirinn yrði að ganga
meira en ella á heila stúlkunnar
til hægri. Skurðhnífurinn gekk
skjótlega í gegnum hið mjúka
heilaefni. Heili stúlknanna var
samfastur á svæði sem var um
5 sentímetrar á einn veg og 4
sentímetrar á annan veg.
Tjessum atburði lauk með því,
að enn var gengið á hlut
Francoise og meirihluti höfuð-
húðarinnar látinn ganga til Isa-
bell stúlkunnar sem skyldi fá að
lifa. Þá sneri læknirinn sér að
Francosie litlu, tók himnu úr
fylgju barns, sem hafði fæðst
þá um daginn og lagði hana yfir
hinn særða heila hennar. Síðan
lukti hann opið með plastloki.
Alit var þetta gert í flýti og
engin bjóst við að Francoise
gæti lifað nema fáeinar klukku-
stundir.
Uppskurðurinn tók um fimm
klukkustundir. Síðan hófst bið-
in, klukkustundir liðu, en Fran-
Framh. á 6. síðu.