Dagur - 31.08.1999, Blaðsíða 9

ÞltlDJUDAGUll 3 1. ÁGÚST 1 9 9 9 - 9
toga síns og hóf hefðbundið áróð-
ursstríð ijármálaafla Sjálfstæðis-
flokksins gegn Jóni Ólafssyni á síð-
um Morgunblaðsins, á Vísi.is, í
fréttum Ríkisútvarpsins og nú síð-
ast í DV, laugardaginn 28. ágúst.
Þar segir doktor Hannes aðspurður
um sannanir fyrir rógburði sínum:
„Auðvita spretta upp alls konar
sögur, samanber fjöðrina sem varð
að fimm hænum, og þá telur fólk
sér stundum frjálst að segja ósatt.
Vafalaust eru einhverjar af sögun-
um ósannar en ekki allar. Einhveij-
ar eru sannar... Já ég hef nóg af
sönnunum. Ég veit ýmislegt sem
hann hefur gert, einfaldlega vegna
þess að mennirnir sem tekið hafa
þátt í því með honum hafa sagt mér
það... Ég hef, sem upplýstur borg-
ari, bara tekið að mér þann kross að
skrifa um þetta enda er ég í þeirri
aðstöðu að geta skrifað það sem
mér sýnist. Það er enginn búinn að
kaupa mig. Ég er alveg óhræddur
við Jón Ólafsson."
Það kann að vera rétt hjá doktor
Hannesi að enginn hafi keypt
hann. Hitt vita líka allir, að doktor
Hannes tekur bara að sér fyrir fjár-
málaöfl Sjálfstæðisflokksins að
bera út sögusagnir um þá sem öfl-
unum eru ekki þóknanleg. Allir
stríðsherrar hafa not fyrir menn
eins og doktor Hannes.
Doktor Hannes er orðhákur og
öfgamaður. Hann hefur heyrt af
öllum kenningum frjálshyggjunnar
og getur endursagt þær í ræðu og
riti, en hvorki getur né kann að lifa
í samræmi við þær. Doktorinn er
duglítill. Því er nú svo komið að fáir
sem engir hér á landi leggja við
hlustir þegar doktor Hannes hefur
upp raust sína. Björn Bjarnason
menntamálaráðherra virðist hafa
skynjað máttleysi áróðurs doktors
Hannesar í garð Jóns Ólafssonar.
Menntamálaráðherrann gerði því
rógburð doktorsins að sínum á
heimasíðu sinni á internetinu.
Lagðist þar lítið fyrir kappann
Björn, kann einhver að segja. Mér
kemur þetta háttalag menntamála-
ráðherrans ekki á óvart. Hann hef-
ur áður gert sitt til að eyðileggja
viðskipti, sem Jón Ólafsson var að
vinna að. Væntanlega hafa símtöl-
in, sem menntaráðherra átti þá við
viðsemjendur Jóns ekki geymt sér-
staka lofgjörðarrullu um Jón.
Það er illt til þess að vita, að
þessi rógberi skuli vera handhafi
ríkisvalds. Vinnulagi og áróðri
Björns Bjarnasonar menntamála-
ráðherra svipar um margt til hand-
bragðs og vinnulags Jónasar frá
Hriflu, sem sjálfstæðismenn hafa
ekki talið meðal stórmenna ís-
lenskra stjórnmála, ef marka má
skrif doktors Hannesar í riti hans
Fjölmiðlar nútímans, sem Stofnun
Jóns Þorlákssonar gaf út 1989. En
þar segir á bls. 54-55:
„Hann var eldheitur hugsjóna-
maður, en óvæginn og skömmóttur
í skrifum. Hann sá allt mannlífið
undir sjónarhorni stjórnmálabar-
áttu, en hafði takmarkaðan skiln-
ing á þeirri framvindu, sem orðið
getur allt að því sjálfkrafa, en ekki
fyrir atbeina stjórnvalda."
Mér finnst eins og þessi mann-
Iýsing doktors Hannesar eigi við
um menntamálaráðherrann.
Boðskapur Davíðs Oddssonar í
Hólaræðunni, þar sem hann varaði
við glæpalýð og eiturlyfjabarónum,
var sama marki brenndur og áróður
doktorsins og menntamálaráð-
herra. Þessum mönnum er ekkert
heilagt, ef koma þarf höggi á ein-
staklinga, sem að þeirra mati eru
óæskilegir í samkeppni við fjárafla-
menn Sjálfstæðisflokksins.
Ætli ég hafi ekki heyrt allar
svindl-, svika- og eiturlyljasögurnar,
sem áróðursherrar Ijáraflaliðsins í
Sjálfstæðisfiokknum hafa komið á
kreik í íslensku samfélagi um Jón
Ólafsson allt frá því í janúar 1990.
En það var þá, sem Jón Ólafsson lét
fyrst verulega finna fyrir sér f ís-
lensku viðskiptalífi með því að
kaupa ásamt Haraldi Haraldssyni,
Jóhanni J. Ólafssyni, Guðjóni
Oddssyni og fleirum meirihluta
hlutaljár í Islenska sjónvarpsfélag-
inu hf. Þessi kaup voru í óþökk
fjármálaafla Sjálfstæðisflokksins,
Ingimundar Sigfússonar, Sigurðar
Gísla Pálmasonar og fleiri. Þeir
töldu sig vegna flokkstengsla eiga
að fá hlutina í Islenska sjónvarpsfé-
laginu hf. við lægra verði, en Jóni
Óttari og félögum hans var nauð-
syn á að fá vegna skuldanna í Versl-
unarbankanum sáluga. Þeir sem
vilja geta fræðst um það í bók Jóns
Óttars Ragnarssonar Á bak við æv-
intýrið sem út kom í Reykjavík
1990, í kaflanum „Ingimundur
safnar liði“.
Níð uin Kaupþing
Þingflokkur Sjálfstæðisflokksins
var kallaður saman til fundar 23.
ágúst, enda komið á daginn, að for-
sætisráðherra fékk ekki stöðvað
viðskiptin með FBA-hlutina með
viðtölum við sjálf-
stæðismennina í
stjórnum spari-
sjóðanna vítt og
breitt um landið.
Hjá sparisjóðun-
um var enn horft
til viðskiptahags-
muna þeirra en
ekki þess hvað
væri best fyrir
Sjálfstæðisflokk-
inn. Þingflokks-
fundinn notaði
Davíð Oddsson
því til að þagga
niður í þing-
mönnum Sjálf-
stæðisflokksins,
sem tjáð höfðu sig
opinberlega um
FBA-málið. Eftir
fundinn voru
þingmennirnir
sagðir einhuga
um að fylgja
stefnu Davíðs í
FBA-málinu.
Hvaða stefnu hef-
ur Davíð í FBA-
málinu núna? Ef
marka má um-
mæli forsætisráð-
herrans sjálfs í
fjölmiðlum, því
þar koma stefnu-
mál hans helst
fram, er stefna
Davíðs í FBA-
málinu sú, að
hætta áróðri gegn
Jóni Ólafssyni og
beina spjótunum
nú að Kaupþingi hf.; níða félagið
niður fyrir það eitt að hafa keypt og
selt hlutabréf, sem ríkið átti einu
sinni í FBA. Forsætisráðherra hef-
ur í áróðri sínum gegn Kaupþingi
hf. látið hafa það ítrekað eftir sér,
að félagið hafi komist yfir hlutina í
FBA með sið- og löglausu athæfi;
hann eigi gögn um það á kontór
sínum í stjórnarráðinu. Með við-
skiptum með hluti í FBA sé Kaup-
þing hf. búið að eyðileggja einka-
væðingarstefnu ríkisstjórnar hans.
Samhliða yfirlýsingum forsætisráð-
herra um lög- og siðlaus viðskipti
Kaupþings hf. fylgdu yfirlýsingar
um að best væri að selja 51% hlut
ríkisins í FBA í einu lagi til að
tryggja hagsmuni ríkissjóðs. Eitt-
hvað hugsaði Davíð lítið um hags-
muni ríkissjóðs þegar hann heimil-
aði að selja 49% í FBA á undirverði
í frumútboðinu.
Allt þetta upphlaup Davíðs og yf-
irlýsingar hans um vafasama við-
skiptahætti Kaupþings hf. eru æru-
meiðandi fyrir félagið og geta verið
refsiverðar samkvæmt ákvæðum al-
mennra hegningarlaga. En forsæt-
isráðherra þefur með yfirlýsingum
sínum og ásökunum ekki aðeins
skaðað þagsmuni Kaupþings hf.
heldur hefur hann fellt gengi hluta
í FBA. Ætli forsætisráðherra, sem
með yfirlýsingum sínum og dylgj-
um verðfellir eignir fjölda einstak-
linga og lögaðila, beri fébótaábyrgð
á þvf tjóni sem hann hefur valdið?
Fróðlegt væri að fá álit Jóns Stein-
ars Gunnlaugssonar hæstaréttar-
lögmanns á því máli í ljósi ummæla
hans í blöðum og á Stöð 2 urn mál-
efni Kaupþings hf. Hann hefur að
eigin sögn áhuga á hlutlægri þjóð-
málaumræðu, þó svo að skeyti hans
til Sigurðar Einarssonar, forstjóra
Kaupþings hf., í Morgunblaðinu
25. ágúst undir fyrirsögninni „Vafn-
ingalaus svör óskast" gefi frekar vís-
bendingu um, að Jón Steinar sé að
ganga erinda vinar síns Davíðs
Oddssonar. Ég trú því varla að Jón
Steinar Gunnlaugsson hæstaréttar-
lögmaður sé búinn að gleyma því
að rannsókn opinberra mála fer
fram hjá lögregluyfirvöldum, en
hvorki í Morgunblaðinu eða á skrif-
stofu forsætisráðherra.
Hreins þáttur Loftssonar
Davíð Oddsson á fleiri hauka í
horni í lögmannastétt, en Jón
Steinar Gunnlaugsson hæstaréttar-
lögmann. Einn þeirra er Hreinn
Loftsson hæstaréttarlögmaður og
fyrrum aðstoðarmaður Davíðs.
Hreinn hefur lengi setið í forsæti
framkvæmdanefndar um einka-
væðingu. Þegar einkavæðing 49%
hlutar ríkissjóðs í FBA var um garð
gengin ritaði Hreinn grein í Morg-
unblaðið 10. desember 1998, sem
bar yfirskriftina „Árangursrík sala
hlutabréfa FBA“. Undir greinina
var ritað „Höfundur er hæstaréttar-
lögmaður og formaður fram-
kvæmdanefndar um einkavæð-
ingu“. Þeir sem lesa þessa grein
verða þess strax áskynja að höfund-
urinn er yfir sig ánægður með
hvernig til tókst um einkavæðingu
FBA. Hann hefur heldur ekkert við
svokallaða kennitölusöfnun að at-
huga. Til fróðleiks er rétt að birta
hluta hennar hér, því það er eins og
Hreinn hafi verið búinn að gleyma
efni hennar, ef marka má orð hans
og skrif í fjölmiðlum, eftir að Davíð
boðaði setningu asnalaganna:
„Auk þeirra almennu markmiða,
sem að er stefnt með einkavæð-
ingu, þ.e.a.s. að draga úr ríkis-
rekstri, örva samkeppni og mark-
aðsbúskap, svo og að ná tekjum í
ríkissjóð, er staðreyndin sú, að rík-
isvaldið nær fram margvíslegum
öðrum markmiðum, með því að
selja hlutabréf á þann hátt, sem
gert var með sölu hlutabréfanna í
FBA. I þessu sambandi má nefna:
I fyrsta lagi stóð öllum Islending-
um til boða að vera með og njóta
hugsanlegs arðs af viðskiptum með
bréfin á eftirmarkaði. Jafnræði var
þannig ttyggt. Ekki var samið um
sölu alls banltans á samningafund-
urn eða nteð tilboðssölu þar sem
aðeins örfáir fjársterkir aðilar áttu
möguleika á þátttöku.
I öðru lagi lagi mun rétt mark-
aðsverð myndast með hlutabréfin á
eftirmarkaði þar sem kemur inn
huglægt mat fjárfesta á bankanum,
sem erfitt er að spá fyrir um við
ákvörðun gengis í frumútboðinu.
Ríkissjóður mun njóta góðs af
þessu þegar seinni hluti einkavæð-
ingar bankans fer fram á fyrri
helmingi næsta árs, en þá verður
stofnanafjárfestum væntanlega gef-
ið færi á, að bjóða í 5-8% hlut í
bankanum að hámarki hverjum.
Líklegt má telja, að nokkuð hærra
verð fáist í slíku útboði, en sem
nemur skráðu gengi, enda eru
menn þá að kaupa áhrifameiri hluti
en hver einstaklingur getur keypt.“
Hreinn Loftsson hæstaréttarlög-
maður, er formanni sínum og
vinnuveitanda trúr. Þegar yfirlýs-
ingar forsætisráð-
herrans um setn-
ingu asnalaga,
sölu 51% hlutar-
ins í FBA í einu
lagi, þó svo að
ákvörðun um það
sé ekki á hans
valdi, og loks
ásakanir um lög-
og siðlausa við-
skiptahætti Kaup-
þings hf. voru
orðnar að aðhlát-
ursefni um þjóð-
félagið allt, reynir
formaðurinn nú í
gervi áróðurs-
meistarans að
beina kastljósinu
af forsætisráð-
herra og hefur að
yfirheyra Sigurð
Einarsson, for-
stjóra Kaupþings
hf., og Guðmund
Hauksson, spari-
sjóðsstjóra
SPRON, í grein í
Morgunblaðinu
26. ágúst, um
efni kaupsamn-
ings um hluti í
FBA. Líkt og Jón
Steinar í Morgun-
blaðinu 25. ágúst
reynir Hreinn að
sá fræjum tor-
tryggni í garð við-
skiptanna í þjóð-
arsálinni. Alþekkt
bragð þeirra sem
hafa vondan mál-
stað að vetja.
Fyrir hvern eða hveija er Hreinn
Loftsson hæstaréttarlögmaður að
spyija? Hvað kemur honum við
efni kaupsamninga um hlutabréf
milli aðila hér á landi eða erlendis?
Svarið er einfalt. Hvorki Hreini
Loftssyni, Davíð Oddssyni, Hann-
esi Hólmsteini Gissurarsyni, Birni
Bjarnasyni né Jóni Steinari Gunn-
laugssyni koma viðskiptin með
hlutina í FBA við. Allt sem þessir
ágætu herramenn hafa sagt og
skrifað í kjölfar yfirlýsingar forsæt-
isráðherra um asnalögin í byijun
þessa mánaðar hefur verið til að
reyna að fela raunverulegan vilja
forsætisráðherra í FBA-málinu,
sem er að aðilar honum og Flokkn-
um þénardegir fái ráðandi hlut í
FBA, án þess að til stórra fjárútláta
komi hjá þeim. Ráðandi hlutur í
FBA gat verið 5-8%, ef tryggt var að
eignaraðildin væri nógu dreifð, eins
og einkavædd Lyljaverslun ríkisins
sýnir og lesa má um í grein Hreins
Loftssonar hæstaréttarlögmanns í
Morgunblaðinu 10. desember
1998. Ætli Davíð þurfi ekki að fara
að sporna við samþjöppun eignar-
halds í Lyfjaverslunni. Ekki var
honum svo sérstaklega hlýtt til Jó-
hanns Óla Guðmundssonar í
Securitas hf. eftir formannsslaginn
í Flokknum í upphafi þessa áratug-
ar. En Jóhann Öli er nú jafnt og
þétt að auka hlut sinn í Lyljaversl-
uninni. Allir eru fimmmenningar
flokksbundnir sjálfstæðismenn og
fijálshyggjumenn að sögn, sem því
miður virðast gleyma kjarna frjáls-
hyggjunnar þegar refskákir þeirra á
taflborði mannlífsins eru tapaðar.
Davíð Oddsson. „Er hinn íslenski Boris þá í Sjálfstæðisflokknu'm eða er
Sjálfstæðisflokkurinn systurflokkur Kommúnistaflokksins sovéska?“
- mynd: hilli
Stefnan og verkin
Það er þvi við hæfi að rifja kjarna
frjálshyggjunnar upp fyrir þá með
tilvísun í erindi doktors Hannesar,
sem hann flutti á fundi í Rótarý-
klúbbi Reykjavíkur þann 5. febrúar
1986. Þá lýsti doktor Hannes
frjálshyggjunni með þessum orð-
um, ef marka má bls. 14 til 15 í bók
hans Frjúlshyggjan er manriúðar-
stefna, sem út kom í Reykjavík á
vegum Stofnunar Jón Þorlákssonar
í Reykjavík 1992.
„Stefna frjálshyggjumanna er í
fæstum orðum, að ríkisvald beri að
takmarka eins og auðið sé, svo að
einstaklingar geti gert út um sem
flest mál sín í frjálsum viðskiptum
og samningum. Hvernig í ósköpun-
um getur sú stefna verið ómannúð-
leg? Þeir, sem halda slíku fram,
hljóta að hafa gleymt því, að mestu
grimmdarverk mannkynssögunnar
hafa verið unnin af valdsmönnum
og þjónum þeirra. Hefur valdið
ekki verið notað miklu ómannúð-
legar en frelsið? Franskir æsku-
menn féllu á vígvöllum Norðurálfu,
til þess að Napóleon Bónaparte
fengi metnaði sínum fullnægt.
Gyðingar voru reknir inn í gasklef-
ana samkvæmt skipun Adolfs
Hitlers, helsta ráðamanns Þriðja
ríkisins. Líklega hefur lífið verið
murkað úr á að giska tuttugu millj-
ónum manna, vegna þess að Stalín
þurfti að neyða samyrkjubúskap
upp á rússneska bændur. Ef frelsi
frjálshyggjumanna er ekkert annað
en skeytingarleysi um náungann,
eins og sumir segja, þá munu marg-
ir fremur biðja um slíkt skeytingar-
leysi en allt það, sem ríkið hefur
gert fólki.
Má þó eldd eins nota vald til góðs
og ills? Og getum við borið vestræn
lýðræðisríki saman við alræðisríki
Hitlers og Stalíns? Ég held, að
valdsmönnum í vestrænum lýðræð-
isríkjum gangi mörgum gott eitt til,
þegar þeir beita valdi til eflingar
mannúð. Hitt er óvíst, að þeir skilji
alltaf þann mikla mun á lifandi
fólki og dauðum hlutum, að lifandi
fólk bregst við kostnaði af verkum
sínum. Ef kostnaður hækkar af ein-
hverju verki, þá minnkar tilhneig-
ing fólks til að vinna það. Ef kostn-
aður lækkar hins vegar, þá eykst til-
hneiging fólks til að vinna verkið.
Borgararnir eru ekki alltaf eins
meðfærilegir og stjórnarherrar
halda. Ráðagerðir valdsmanna snú-
ast þess vegna stundum í höndum
þeirra og hafa þveröfugar afleiðing-
ar við það, sem þeim var ætlað.
Adam gamli Smith orðaði þetta svo
fyrir tvöhundruð árum, að stjórn-
lyndir menn reyndu að hreyfa fólk
til eins og peð í tafli. Hann benti á
það, að hönd skákmannsins gæti að
vísu stjórnað hreyfingum tafl-
manna á skákborði, en bætti því
við, að hver einstakur maður á hinu
mikla skákborði mannlífsins
hreyfði sig sjálfur og síður en svo
alltaf eins og valdsmenn ætluðu
honum."
Það væri gaman að standa fyrir
atvinnurekstri á Islandi, ef þessar
frjálslyndu kenningar nytu fylgis á
Alþingi og óskorað í ríkisstjórn
Davíðs Oddssonar. Því miður er svo
ekki og verður ekki meðan Sjálf-
stæðisflokkurinn er við völd á Is-
landi. Meðan svo er verður við-
skiptafrelsið ekki fyrir andkomm-
únista, gyðinga eða útlendinga ís-
lenska viðskiptasamfélagsins. Til að
fá þegnrétt í því þarf að greiða
skatta í flokkssjóði Sjálfstæðis-
flokksins. Skattgreiðslur til Flokks-
ins og íjármál hans eiga lýðræðisins
vegna að vera trúnaðarmál Flokks-
ins og gjaldenda. Þess vegna er for-
sætisráðherra á móti sérstökum
reglum um fjármál stjórnmála-
flokka. Efnahagskefi þeirra þarf, að
áliti Davíðs Oddssonar, ekki að
vera opið og einfalt en jafnframt
gagnsætt, svo notuð séu orð, sem
hann tók sér í munn í Hólaræðunni
í öðru samhengi þó.
Steingrímur joð, nú veistu vænt-
anlega hvaðan bananalyktina legg-
ur.
(Millifyrirsagnir eru blaðsins).