Þjóðviljinn - 15.01.1955, Blaðsíða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardag’ur 15. janúar 1955

\
pJɮWll?liKK
Útgefandl: Sameiningarflokkur alþýðu — Sdsíalistaflokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartar.sson, Sigurður Guðmundsson (áb.)
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
I Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson. Bjarni Benediktsson, Guð-
* mundur Vigfússon, Ivar M. Jónsson. Magnús Torfi Ólafsson.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
iS Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg
* 19. — Sími 7500 (3 línur).
• í; Áskriftarverð kr. 20 á mánuði i Reykjavik og nágrenni; kr. 17
| annars staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
í Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
Kjaramál kveuna
í samræmi við samþykkt sem gerð var á Alþýðusam-
bandsþinginu í haust hefur miðstjórn sambandsins á-
kveðið að kalla saman ráðstefnu um kaupgjalds- og
kjaramál verkakvenna. Verður ráðstefnan haldin hér í
Reykjavík dagana 22. og 23. þ.m. og er til þess ætlast að
hún verði sótt af fulltrúum allra þeirra stéttarfélaga í Al-
þýðusambandinu sem hagsmuna hafa að gæta í málefn-
um verkakvenna.
Þessari skjótu framkvæmd á sa/mþykkt Alþýðusam-
bandsþingsins verður áreiðanlega almennt fagnað 1
verkakvennasamtökunum og þeim félögum öðrum sem
hlut eiga að máli. Þrátt fyrir marga mikilsverða árangra
í kjggabaráttu íslenzkra verkakvenna á undanfömum ár-
um verður ekki komizt hjá að viðurkenna þá staöreynd
að sóknin hefur verið of hæg, alltof lítið hefur miðað að
því sjálfsagða marki verkalýðshreyfingarinnar að tryggja
konum jafnréttisaðstöðu í launamálum og koma kaup-
gjaldsmálum þeirra yfirleitt í viðunandi horf.
Það er fyrir löngu úrelt og óviðunandi að verkakonan
skuli bera minna úr býtum fyrir samskonar eða svipaða
vinnu en karlmaðurinn fær greitt. Og hér er ekki aðeins
um hagsmuna- og réttlætismál kvenna að ræða heldur
og alls vinnandi fólks. Það er síður en svo hagur verka-
mannsins að laun konunnar séu lægri og kjör hennar
Iakari, því með slíku fyrirkomulagi er atvinnurekendum
gefið undir fótinn með að láta verkamanninn sitja á hak-
anum en hagnýta, sér hið ódýrara vinnuafl. Hitt skiptir
þó megin máli að í fjölmörgum tilfellum er konan fyrir-
vinna heimilis og þarf á sömu launum aö halda til að
framfleyta sér og sínum og verkamanninum eru greidd.
Auk þess, og það skiptir ekki minnstu máli, er hér um
svo sjálfsagt mannréttindaatriöi að ræða að verkalýðs-
hreyfingin hlýtur að setja metnað sinn í að fylgja jafn-
réttiskröfum kvenna í launamálum fram til endanlegs
sigurs.
Á miklu veltur að hin fyrirhugaða ráðstefna Alþýðu-
sambandsins um kjaramál verkakvennanna verði vel und-
irbúin og fjölsótt af fulltrúum viðkomandi stéttarfélaga
Takist vel til um undirbúning, fundarsókn og ákvarðan-
ir allar getur hún markað merkileg og afdrifarík spor
fram á við í hagsmunabaráttu íslenzkra verkakvenna
og raunar allrar verkalýðshreyfingarinnar.
Alþýðublaðið fer ean eina wsStis
Bæði Alþýðublaðið og Morgunblaðið hafa gert sig aö
viöundri með skrifum sínum um stjórnarkosninguna í
Fulltrúaráði verkalýðsfélaganna. Alþýöublaðið flutti fyrst
þær fullyrðingar að einingarmenn hefðu enga samvinnu
viljað hafa við mihnihluta ráðsins um stjórnarkjör. Dag-
inn eftir er þetta leiðrétt og þá skýrt svo frá aö minni-
hlutinn hafi ekkert kært sig um slíka samvinnu, og
svo í gær belgir Helgi sig enn upp og virðist nú vilja
leiðrétta leiðréttinguna, það sýni engan samstarfsvilja
að bjóða stærstu félögum minnihlutans að tilnefna tvo
menn til framboðs á sameiginlegum lista, þar sem
meirihlutinn hafi þrjá! Menn eru að vísu vanir bægsla-
gangi af Helga Sæmundssyni, en haldi hann svona
áfram er ekki annað sýnna en að torveldasta viðfangs-
efr.i hans sem ritstjóra verði það hvort nokkur fáist
til að taka hann alvarlega. Hefði Helgi átt margt betra
ski' ið en að verða eins konar sjálfritandi sprellikarl Stef-
án- Jóhanns, í stíl við Stefán Pétursson, en að því virðist
nú stefnt, jafnt í innihaldslausum flumbruskrifum, sam-
hengislausum frá degi til dags, og „baráttu gegn komm-
únismanum“ samkvæmt fyrirmyndum Göbbels og Mac
Carthys.
Hcxrðcir deilur í Dansnörkii n
her^æðingu V-&ýzk€g:lcmds
Sviar hrósa happi aS hafa forSazf þáff-
föku i Aflanzhafsbandalaginu
Akvörðun ríkisstjórna Vostur-
veldanna um áð hervæða
Vestur-Þýzkaland og taka það
í Atlanzhafsbandalagið hefur
eins og kunnugt er valdið meiri
og minni deilum í öllum banda-
lagsríkjunum í Vestur-Evrópu.
Hörðust er rimman í Frakk-
landi og Vestur-Þýzkalandi
sjálfu en í smærri ríkjunum á
meginlandinu er einnig' mikiil
uggur í mönnum við að fá þeim
á ný vopn í hendur sem fyrir
áratug undirokuðu alla ná-
granna sína. Ljóst er orðið
að af smáþjóðunum í A-banda-
laginu eru Danir tregastir til
að fallast á hervæðingu Vestur-
Þýzkalands. Á það ekki ein-
ungis við um allan almenning
og þá stjórnmálaflokka, sem frá
upphafi hafa verið andvígir að-
ildinni að bandalaginu, í þing-
flokkum A-bandalagssinna verð-
ur þess einnig vart að margir
þingmenn hika við að greiða
atkvæði með vesturþýzkri her-
væðingu,
j|,finnihlutastjórn sósíaldemo-
17i krata situr nú við völd í
Danmörku. Ráðherrarnir o,g
aðrir flokksforingjar tóku strax
eindregna afstöðu með hinni
bandarísku kröfu um að Vest-
ur-Þýzkaiand yrði hervætt. Það
hefur hinsvegar komið á daginn
að þorri óbreyttra flokksmanna
er á öðru máli. Undanfarnar
vikur hefur rignt yfir flokks-
stjórnina, þingflokkinn og ríkis-
stjórnina áskorunum frá verka-
lýðsfélögum, flokksdeildum og
hópum kunnra flokksmanna,
þar- sem stuðningnum við her-
væðingu Vestur-Þýzkalands er
mótmælt. Einkum eiga danskir
sósíaldemokratar bágt með að
skilja það að flokksforystan
skuli í þessu máli snúast á
sveif með þýzka íhaldinu gegn
flokksbræðrum sínum í Þýzka-
landi. Neyðarkall þýzka sósíal-
demokrataflokksins til bræðra-
Hans Hedtoft
forsætisráðherra Danmerkur
flokkanna í Vestur-Evrópu um
að veita honum fulltingi í bar-
áttunni gegn því að afturhald
og hernaðarsinnar nái á ný
drottnunaraðstöðu í Vestur-
Þýzkalandi, hefur fundið mlk-
inn hljómgrunn í danska sósíal-
demókrataflokknum, sem frá
upphafi hefur haft náin tengsl
við flokksbræðurna sunnan
landamæranna, Nú er svo kom-
ið að mikil ókyrrð ríkir í
Sósíaldemókrataflokki Dan-
E r 1 e n d
tíðindi
V.____________________________s
merkur yfir því að flokksstjórn-
in skuli standa í einu og öllu
með bandarísku og þýzku aft-
urhaldi en gegn einhuga verka-
lýðshreyfingu Þýzkalands.
A uðvitað er það ekki einung-
is afstaða þýzkra sósíal-
demókrata sem 'veldur óánægju
danskra flokksmanna með
stefnu flokksforingjanna. Þyngst
vegur auðvitað reynsla Dana
sjálfra af þýzkri árás, þýzku
hernámi og nazistiskri ógnar-
stjórn. Sama máli gildir um
allan almenning í Danmörku.
Fólk úr öllum flokkum og utan
flokka hefur unnvörpum skorað
á þingmenn sína að Ijá ekki
hervæðingu Vestur-Þýzkalands
samþykki. Þessi mótmælaalda
hefur þegar borið nokkurn ár-
angur. Ríkisstjórnin var búin
að ákveða, að umræða um full-
gildingu hervæðingarsamning-
anna skyldi hefjast á danska
þinginu í öndverðum desember.
Dagana áður margfaldaðist
mótmælaflóðið svo að ráðherr-
arnir sáu sitt óvænna og frest-
uðu umræðunni framyfir ára-
mót. Ella var sýnt að fylking-
ar A-bandalagsflokkanna
myndu riðlast þegar tn at-
kvæðagreiðslu kæmi. Útlit var
fyrir að ýmsir þingme'.n íhalds-
manna og Vinstriflokksins
myndu sitja hjá eða jafnvel
greiða atkvæði á móti full-
gildihgunni.
J
ingmenn þessara flokka eru
ekki andvígir hervæðingu
Vestur-Þýzkalands í sjálfu sér.
En þeir vilja reyna að lægja
mótmælaölduna meðal almenn-
ings með þvi að nota at-
kvæðagreisluna um hervæð-
ingarsamningana til að knýja
vesturþýzku rikisstjórnina til
að sýna Dönum meiri tillits-
semi en hún hefur gert til
þessa. Danir eru einkum gramir
yfír framkomu stjórnar Aden-
auers í tveim málum. í fyrsta
lagi hefur hún sett slíkar höml-
ur á innflutning frá Danmörku
að Dönum hefur reynzt ókleift
að ná viðskiptajöfnuði við Vest-
ur-Þýzkaland. í öðru lagi hefúr
meðferðin á danska þjóðarbrot-
inu í Þýzkalandi vakið mikla
gremju í Danmörku. Þrátt fyrir
það að framboðslisti Dana fékk
í síðustu kosningum 42.000 at-
kvæði, hefur því verið komið
svo fyrir með sérstakri laga-
setningu að ekki einn einasti
Dani náði kosningu á fylkis-
þingið í Slésvík-Holtsetalandj
hvað þá heldur á sambands-
þingið í Bonn. Stingur þettá
mjög. í stúf við réttindi þýzka
þjóðernisminnihlutans í Dan-
mörku, sem kom manni á þing
með 9000 atkvæðum.
T Tndanfarnar vikur hefur H.
'ú c. Hansen, utánríkisráð-
herra Danmerkur, lagt sig all-
an fram að fá vesturþýzku
stjórnina til að bæta úr því
misrétti sem hún beitir Dani
en sú viðleitni hefur alls engan
árangur borið. Þvert á móti hafa
stjórnarþingmenn í Bonn talað
hæðilega um „fleskdani“. Þau
ummæli og öll framkoma vest-
urþýzkra stjórnarvalda við
danska þjóðarbrotið hafa verið
tekin óstinnt upp í dönskum
blöðum. Það er því öðru nær
Rasmus Hansen
landvarnaráðh. Danmerkur.
en að almenningur í Danmörku
sé hlynntari hervæðingu Vest-
ur-Þýzkalands nú en í desem-
ber. Ríkisstjórnin hefur heldur
ekki treyst sér til að ákveða,
hvenær umræða um fullgild-
ingu hervæðingarsamninganna
skuli hefjast. Hún er meira að
segja svo óttaslegin, að hún hef-
ur boðið bandaríska hershöfð-
ingjanum Alfred Gruenther, yf-
irhershöfðingja A-bandalagsins,
að koma til Danmerkur og
halda erindi á lokuðum fundi
utanríkismálanefndar 21. jan,
Slíkt uppátæki á sér ekkert
fordæmi í danskri þingsögu
og bér því vitni að nú þykir
alls við þurfa að hressa við
traust þingmanna á A-bandalag-
inu. Tveir flokkar, kommúnist-
ar og róttækir,' voru frá upphafi
andvígir inngöngu Danmerkur í
bandalagið. Þeir styðja nú til-
lögu um að fullgilding samn-
inganna um hervæðingu Vest-
ur-Þýzkalands verði borin undir
kjósendur með þjóðaratkvæða-
greiðslu. Hedtoft forsætisráð-
herra hefur hafnað þeirri til-
lögu en ljóst er að hún á miklu
fylgi að fagna meðal dansks
almennings.
Asínum tíma fór yfirher-
stjóm A-bandalagsins þess
á leit að bandaríski flugherinn
Framhald á 11. síðu.