Þjóðviljinn - 08.12.1964, Blaðsíða 10

1Q SlÐA
ÞIÓÐVILIINN
Þriðjudagur 8. desember 1964
Jonathan
Goodman
GL/EPA
HNEIGÐIR
mér með hann. Ertu með plást-
urinn ef ske kynni að hann tal-
aði upp úr svefninum? Ef þú
heldur svona áfram þá verður
kominn þriðjudagur áður en við
verðum búnir að þessu.
Cliff hreyfði sig ekki. Hann
var að horfa á gamla manninn.
Bemard hreytti útúr sér:
Stattu ekki þama eins og auli ..
Ég veit svei mér ekki, þið þess-
ir litlu karlar eruð allir eins —
ekkert gagn í ykkur þegar á á
að herða. Hann steig á rauða
eplið og kramdi það undir fæt-
inum. Sami rassinn undir ykkur
öllum, þessum litlu kvikind-
um ..
Cliff sagði ekki neitt. Hann
þreifaði niður í vasa sinn eftir
plástrinum. Hann kraup hjá
gamla manninum. Hann vor-
k-enndi honum ekki lengur.
.. Fram .. aftur ..
.. Fram .. aftur ..
Aðeins hálfan metra hvora
leið; gættu þess að fara ekki
of hátt; þetta er ætlað bömum;
þetta er ekki fyri'r fullorðinn
mann eins og þig; Jumbo.
Farðu úr rólunni áður en það
er of seint; farðu úr henni áður
en hvíti maðurinn kemur; hvað
héldurðu að hann hugsi ef hann
sér þig?
Þú vilt ekki að hann haldi að
þú sért bamalegu'r; þú vilt ekki
að hann haldi að þú sért ekki
réttur maður í starfið; þú vilt
líafa hagstæð áhrif á hann, er
það ekki?
.. Hundrað pund á borðið ..
tuttugu og fimm pund á viku ..
.. Hundrað pund á borðið ..
tuttugu og fimm pund á viku ..
Ljósahringur umhverfis lásinn;
bútur af sellófani í vinstri hendi,
lásatöng í hinni.
— Reyndu að halda Ijósinu
stöðugu, Bemard, hvísiaði hann.
— Ég reyni, drengur minn.
Tvennar dyr milli þeirra og eft-
irlitsherbergisins, peningaskáps-
ins, peninganna. Tvær dyr, báð-
ar Iæstar, báðar með Iyklana í
að innanverðu. Ætti að vera til-
tölulega auðvelt. Væri auðvelt ef
ég gæti komið í veg fyrir að
hendumar á mér titruðu svona,
hugsaði Cliff. Fyrst dymar inn
í ganginn. síðan dyrnar að sjálfu
eftirlitsherberginu.
— Gengur nokkuð, gamli vin-
ur?
— Uss ..
— Fyrirgefðu.
Ef ég gæti bara gripið um
endan á lyklinum ..
— Hvað er klukkan, Bemard?
Ekkert hik. Fjórar og hálf
mínútu yfir.
HÁRGPP'^I.AN
Hárgreiðslu og snyrtistofu
STEINU og DÓDÖ Laugavegi 18
m hæð Hvftaj 'íTMT 2 4616
P E R M A Garðsenda 21 —
SfMI: 33 9 68 Hárgreiðslu og
snyrtistofa
D 0 M U R 1
Hárgreiðsla við allra hæfi —
TJARNARSTOFAN — Tjamar-
götu 10 — Vonarstrætismegin —
SfMI: 14 6 62
HARGREIÐSLUSTOFA AUST-
URBÆJAR — María Suðmunds-
dóttir Laugavegi 13. — SlMI:
14 6 56 - NUDDSTOFAN ER A
SAMA STAÐ.
Hann ýtti tönginni ögn lengra
inn í skráargatið, fann gárótta
endana grípa um skeggið, fór að
snúa lyklinum.
— Vona að þú fylgist með
klukkunni, Harrey.
Harry Knowles smeygði bréfa-
klemmu uppá homið á tólf
fylgiskjölum. Hann leit yfir
herbergið á George McGivem,
yfirmanninn. Hann kinkaði kolli
til hans. Þú spyrð mig sömu
spu'mingarinnar klukkan fimm
mínútur jrfir sjö á hverju
fimmtudagskvöldi, hugsaði hann,
15
og á hverju fimmtudagskvöldi
klukkan fimm mínútur og tvær
sekúndur yfir sjö, þá kinka ég
kolli. Eitthvert kvöldið þá rek
ég klukkuna og sjálfan þig upp í
— Megum ekki missa af opn-
uninni, Harry? Það væri ekki
gott, ha?
Og þetta er það næsta sem
hann segir á hverju fimmtudags-
kvöldi. Þá er röðin komin að
mér að segja:
— Nei, herra McGivem, það
væri það ekki. Það má nú segja.
Og hlæja. Ekki má nú gleyma
að hlæja — Það er mjög mik-
ilvægt. Ekkert fimmtudagskvöld
væri fullkomið án hlátursins.
Svona, þú átt leik núna: brostu
til mín á móti, gamli vanafasti
drjóli. Já, svona .. brosa svo-
lítið .. sýna framtennumar.
Hvað hefurðu verið héma lengi,
herra McGivem? Tuttugu ogátta
ár? Er ekki kominn tími til að
þú dettir dauður niður og látir
einhvem yngri taka við?
— Það má nú segja, Harry.
Tíminn flýgur þegar maður hef-
ur verk að vmna. Það er mikið
rétt.
Já, satt er það, herra Mc-
Givem. Vona að Alice hafi góð-
an kvöldverð handa mér þegar
ég kem heim. Þessar gáfulegu
samræður hafa gefið mér matar-
lyst.
Harry lét sig dreyma um steik
og bakaðar kökur og rabbarbara-
tertu í efti'rmat meðan hann rað-
aði fylgisskjölunum 1 númera-
röð. Með köldu glasi af Ijósu öli
til að skola því niður hugsaði
hann. Það kom vatn í munninn
á honum.
Tíminn nálgaðist. Tvær mín-
útur þangað til við opnum hin
heilögu hlið ....
I ganginum titraði Ijóskeilan
lítið eitt á hurðinni á eftirlits-
herberginu.
— Haltu ljósinu kjrrru, hvæsti
Cliff.
Bemard svaraði ekki. Hann
hugsaði: Ég er ekki viss um að
mér geðjist að tóninum hjá þér,
drengur minn. Þú ættir að gæta
þfn. Það er ég sem stjóma þessu
fyrirtææki. Það er ég sem gef
skipanir og ég þarf ekki að
smjaðra og þakka fyrir mig. Þú
ert kannski kTár náungi þegar
lásar eru annars vegar, en að
öðru leyti ertu einskis virði. Um
leið og þú ert búinn að opna
þessar dyT, er nytsemi þinni lok-
ið.
— Bemard .. hvíslaði Cliff.
— Hvað?
— Heldurðu að þú gettr ýtt
ofaná lásinn og haldið Tjósker-
inu stöðugu um leið?
Bemard hallaði sér jrfir Cliff
og lagði lófann á hurðina. Svo
sem þama?
— Aðeins neðar. Og ýttu ekki
of fast. Aðeins smáþrýsting
skilurðu?
I — Já, ég skil, vertu viss. Ég
er fljótur að læra. Qg þú skalt
fá að vita hversu fljótur ég er
j að læra, piltur minn, þegar við
komumst héðan út. Þú hagar þér
bara við mig núna eins og ég
væri vikadrengur, ha? Hefur
framinn stigið þér til höfuðs. Ég
hef séð merkilegri eintök en þig
hangandi á krók hrossakjöts-
kaupmannsins. En þú átt eftir að
læra ..
— Hef hann. Taktu nú hönd-
ina burtu. Hægt.
Bemard steig skref frá dyr-
unum. Cliff reis á fætur.
— Allt í lagi. Cliff.
— Allt í lagi. Þarf ekki annað
en snúa húninum, það er allt og
sumt. Hvað er klukkan?
Bamard dró hanzkan frá úln-
liðnum og lýsti með vasaljósinu
á úrið.
— Er að verða tíu mínútur
yfir.
— Vel útreiknað, ha, Bemie?
Það er enn eitt sem ég þarf
að áminna þig um — að kalla
mig aldrei Bernie. Mjög vel út
reiknað drengur minn. Þú hefur
staðið þig vel.
— Gleymdu ekki að draga
hanzkan jrfir úlniðinn aftur,
Bemie.
— Ég gleymi því ekki, dreng-
ur minn. Ég gleymi engu.
— Það eru komnar nokkrar
sekúndur framyfir, Harry.
Komdu núna. Ertu með lykilinn
tilbúinn?
— Hann er tilbúinn, h'erra
Mc-Givem. •
Þeir gengu yfir að stálhurð-
inni á skápnum. Harry ýtti
skráargatahlífinnj upp, stakk
lyklinum niður. Herra McGivem
stakk sinum lykli í gatið, sneri
honum og steig til hliðar til að
Harry fengi rúm til að snúa
hinni sveifinni.
— Geturðu opnað hana einn,
Harr?
— Já, herra McGivem.
— Alveg viss?
Harry neri saman höndum,
greip i handfangið, spymti með
vinstra fæti í stálgrindina til
hliðar við hurðina, og togaði.
— Og ég lýsi þennan bazar
opnaðan, sagði herra McGivem
og hló lágt að fimmtudagsbrand-
aranum sínum.
Dmar opnuðust hægt fyrst;
síðan heyrðist soghljóð í lofti og
hraðinn jókst. Harry sleppti
handfanginu og um leið og
hurðinn sveiflaðist framhjá hon-
um, greip hann í hana og ýtti á.
Svona McGivern, hugsaði hann,
nú er röðin komin að þér að
segja: Gættu þess að ýta henni
ekki inn í gegnum vegginn,
Harry .. Ætlarðu kannski að
slsppa því í kvöld? Ertu orðinn
eins þreyttur á að segja það og
ég er á því að heyra það?
Hurðin skall í vegginn og
ögn til baka. Harry ýtti á hana
þar til hún kyrrðist. Það er orð-
ið býsna hljótt allt í einu.
Kannski McGivem gamli hafi
misst málið allt í einu. Það er
víst ekki þvi að heilsa.
Hann sneri sér við til að líta
á herra McGivem. Hann skildi
ekkert í þessu. Andlitið á eftir-
HREINSU M
pússkinsjakka
rússkinskápup
scrstök meðhöndlun
EFNALAUGIN BJÖRG
Sólvallagötu 74. Simí'13237
Barmahliö S. Símí 23337
rtr w |
Brunaftrygisiingair
Vöru
Heímilis
Innbús
Afla
Glerftryggingar
Heímlstrygglng
tientar yðup
ITRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIRS
LINDARGATA 9 REYK3AVIK SlMI 21 260 SlMNEFNI i SURETY
FERÐIZT
MiÐ
LANDSÝN
# Seljum farseðla með flugvélum og
skipum
Greiðsluskilmálar Loftleiða:
# FLOGIÐ STRAX — FARGJALD
GREITT SÍÐAR
# Skipuleggjum hópferðir og ein-
staklingsferðir
REYNIÐ VIÐSKIPTIN
FERÐASKRIFSTOFAN £
L /\ N □ S V N ^
TÝSGÖTU 3. SlMI 22890. — P.O. BOX 465 — REYKJAVÍEL
UMBOÐ LOFIDEIÐA.
Hásmæður athugið
Hreinsum teppi og husgögn i heimahúsum-
Vanir menn vönduð vinna.
Teppa/- og húsgagnahreinsunin.
Sími 18283.
CONSUL CORTINA
bllalelga
magnúsap
sklpholfl 21
SlmaPi 21190-21185
3íaukur Gju&mundóóon
HEIMASÍMI 21037
VÖRUR
Kartöflumús * Kókómalt * Kaffi * Kakó.
KH0IN BÚÐIRNAR,