Þjóðviljinn - 25.09.1969, Blaðsíða 4

4 SlÐA — ÞJÓÐVIUINN — Fiimjntudagiur 25. september 1069.
— málgagn sósialisma, verkalýðshreyfingar og þjóðfrelsis —
Utgefandl: Utgáfufélag Þjóðvlljans.
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson (áb.). Magnús Kjartansson,
Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson.
Auglýsingastj.: Olafur lónsson.
Framkv.stjórl: Elður Bergmann.
Ritstjórn, afgrelðsla, auglýslngar, prentsmiðja: Skólavörðust 19. Síml 17500
(5 linur). — Askriftarverð kr. 150,00 á mánuðl. — Lausasöluverð kr. 10,00.
Iðnnemum fækkar
•
|Jm þessar mundir eru 25 ár liðin frá stofnun Iðn-
nemaisambands íslands. Innan vébanda INSÍ
munu vera um 1500 félagsmenn í 16 iðnnemafé-
lögum og er lítill vafi á því að starf Iðnnemasam-
bandsins hefur sjaldan verið jafnöflugt og síð-
ustu imisserin. En það sem kannski sérsitaklega
vekur athygli á þessum afmælisdegi iðnnemasam-
takanna er sú staðreynd að iðnnemum á íslandi
fer fækkandi í dag. Um síðustu áramót voru þeir
fimmtungi færri en í árslok 1966 og talið er að
enn fari því unga fólki fækkandi, sem fer í iðn-
nám. Þessi staðreynd er ákaflega alvarleg í þjóð-
félagi sem ætlar þegnum sínum lífskjör á borð við
það sem bezt gerist í kringum okkur. Víðfeðm
menntunarsókn þjóðanna leitar stöðugt fraim á
við til þess að tryggja í senn efnahagslega afkomu
og menningarlegt lífsviðurværi. En ríkisstjóm ís-
lands ætlar greinilega að skerast úr leik; það er
ekki aðeins Háskólinn sem er orðinn þannig að
hver ábyrgur aðili ættj að skammast sín fyrir
hann; það er ekki síður Kennaraskólinn, mennta-
skólarnir, gagnfræðaskólarnir, barnaskólamir og
iðnskólamir. Allt menntakerfi landsmanna virð-
ist vera á hrörnunarstigi eftir 13 ára stjórn
menntamálaráðherrans Gylfa Þ. Gíslasonar. Þeir
unglingar sem hafa sótzt eftir iðnnámi hjá meist-
urum í hinum ýmsu greinum síðustu mánuðina
ættu því að nota tíimann til þess að hugleiða að
sami ráðherrann hefur um árabil verið ábyrgur
fyrir viðskiptamálum íslendinga og um leið helzti
mótandi efnahagsstefnu ríkisstjórnarinnar. Sú
stefna hefur látið gróðamenn valsa með fjármagn-
ið þegar metárin gengu yfir, sú stefna hefur fellt
íslenzku krónuna niður í brot af því' verðmæti
sem hún var þegar ríkisstjórnin tók við, sú stefna
hefur magnað atvinnuleysið á íslandi vitandi vits
og síðan hefur ríkisstjórnin notað atvinnuleysið
til framdráttar hagsmunum sínum og stjórn-
málastefnu.
Jðnnemar hafa eins og aðrir Íslendingar orðið
harkalega fyrir barðinu á stefnu Gylfa Þ. Gísla-
sonar í peningamálum og menntamálum. Margir
þeirra hafa flúið land, sumir þeirra hafa flosnað
upp frá námi um leið og meistarar þeirra urðu
gjaldþrota og margir þeirra hafa orðið að sæ'tta
sig við atvinnuleysi og eiga þó að íslenzkum lög-
um ekki rétt á atvinnuleysisbótum vegna þess að
samkvæmt' íslenzkum lögum geta þeir ekki ver-
ið atvinnulausir! Það á námssaimningurinn að
tryggja — en gerir ekki í núverandi atvinnuá-
standi. Þannig auka mófsagnir íslenzkrar lögT
gjafar við annað þjóðfélagslegt ranglæti, sem
þessi hópur íslendinga verður að sætta sig við.
gn það er huggun harmi gegn, að jafnvel slí'ku
eymdarástandi er unnt að breyta. Með því að
allir þeir íslendingar í (öllum flokkum og utan
flokka snúi bökum sarnan gegn óstjóminni, er
unnt að breyta um stjórnarstefnu og tryggja fram-
gang þeirri stefnu, sem bvgoir á hagsmunum
heildarinnar en ekki fárra sérgróðamanna. — sv.
Sigurjón Jóhannsson: Lunatic ’69.
Það verður æ fjorugra í
myndlistinni. Sumdr segja, að
hér á landi starfi nú á annað
þúsund myndlistarmenn. Þó
þetta séu áreiðanlega nokkrar
ýkjur, finnst manni stundum
að kominn sé tímá til að gera
í hutgsunarfeysi veizluglaðrar
veralunarstéttar, og önnur
klassiískra afkomuleiða þjóðar-
innar, lamdbúnaðurinn, er ill-
fær, sökum afætusjónarmiða
ráðandi manna. Nú þairf ekki
að gera því skóna, að á meðan

verzlunar en aðrar. hiugsimíðar?
Einhver verður að sjá verzi-un-
armönnum, apparatistum og
öðrum rjámafleytendum fyrir
status-symibólum, og hiveirjir
eru betur til þess faUnir en
snillingar á borð við Kjarval,
Krisrtján, Þorvald og hinn
heimsfræga Svavar? Hinir
fylgja svo með, því sniillingarn-
ir eru enn ekki nóigu sjálf-
virkiir, og gamila' symlbóilið, bffll-
inn, er með öl!u ótækt orðið,
Jafnvel styrkþiggjandi, lang-
soltnir, fótumtroðnir og silfur-
hestslausir rithöfundar aka um
í samskonar tryllitæki og Gylfi,
að vísu Mstjlóraiausir.
Samsiýning SÚM-manna og
nokkurra gesta, eða um 30 þátt-
takemda, stendur nú yfir í
Gallorí StJM á Vatnsstígnum.
Bkki er nú auðvdt að halda
því fram að verzlunarsjónar-
miðin ráði þar einu og öllu, í
það minnsta heifur ekki orðið
vart þair við peningagang að
ráði, oig er skemmst frá að
segja, að ekki er edn einasta
mynd seld þiegar þeitta erskrif-
að. Þó eru þar myndir sem
vel gætu sámt sér í salarkynn-
um sælgætisgreifanna. Ég á við
að þær hafa í sér, hvað smertir
venjulegt handbragð og ramma-
fesitu, vissa vestræna sölumögu-
ieika, svo notað sé orðailag frú
Líndal í Samvinnunni. Myndir
Hreins Friðfinnssonar hafa t.d.
yfir sér helgiljóma, sem miinnir
eilítið á veldisdaga Herbin og
þeirra félaga, þó þær séu miýkri
á manninn og kannski einum
um otf þægileglar. Allaivega eru
þær gerðar af öruiggaira mynd-
slkyni og betri tækni en geng-
ur og gerist. Sömuledðis má
heOd ég segja um verk- Jóns
Gunnars Amasonar, en hníf-
Ilreinn Friðfinnsson: Solctiö loöin mynd.
ithvað í máílinu. Nú sitanda
ir tvær samsýningar mynd-
tarmanna hér í bænum, fyr-
utan nokkrar einkasýningar,
tvedr helztu sýningarsalim-
munu vera fráteknir langt
an á vcxr. Skýringiii á þess-
i ótrúlegu viðikomiu liggur
ki á lausu. Sé þetta borið
man við ástandið í öðrum
tgreinium, til dæmis tánlist-
li, þar sem sömu sjö-átta
mlingjarnir streitast við að
tja samam tónsmíðar, ár eftir
og afit að því xnanni virðist
amur af þrákeJkini og þjóðfé-
jslegri skyldu en náttúru-
p-i þörf, fellur manni allur
till í eild. Það er ekkert
jnungarmáil, að við lifum i
Bítt þjióðfélagi, þar sem eðli-
jri uppþyggingu hefúr verið
Jlt í strand. Smávöxnum
n íslenzks iðnaðar, sem grillti
á árunum, hefur nú verið
mið rækálega fyrir kattamef,
fleiri lamdsmienn starfa við
verzlun en raunverulega fram-
leiðslu, en sú er staðreynd dags-
ins í dag, verður erfitt um vik
að halda í horfinu, hwað þá
að um nokkna þjóðhagslleiga
þróun verði að ræða framávið.
Auðvitað er atitaf von um
stundilega sjóránsmöguledka, eins
og síldar- og loönuausbur okkar
til skítgerðar hefúr sannað æ
ofan í æ, og maður skyldi ekki
vanmeta þann möguleifca, að
þegar verulega í harðbalkikann
slær, aná ailtént éta af sér fæt-
uma.
En ætluðum við ekki að tala
um myndlist? (
Fyrst viðblasandi þjóðfélags-
ógasfa leiddi miann úfcí þetfca 6-
þolandi talaður, mætti maður
þá kannski samt spyrja í ledð-
ínni, hvort fjölgun í hópi mynd-
geröarmanna stafi af því að
myndir eru áþreifanlegir hlut-
ir, sem betur eru faililniir til
arnir hans eru eikki beittairi en
svo, að hver venjulegur borg-
ari ætti að geta sofið rólegur.
Jón er raunar aitit að því yfir-
fágaður listamaður, þegar sá
gállinn er á honum. Sú illgirni
af Jeam Genet ■■ ættinni, ssm
stundum bregður fyrir hjáhon-
um, vdrðist aðeins vera grdma.
Sigurjón Jóhannssom á þama
nokkrar myndir í ofurvenjuleg-
uim pop-stil, sem nokkuð er
haldið afbur af með skólageng-
inni myndrænu. Einhvemveginn
mær þetta ekkd alveg sam'an,
þó hæfileikar Siglurjóns leyni
sér hvergi, og maður fái af
þessu auikna trú á að frá hon-
um megi búast við ýmsu, þá
og þegar. LíkíLega mumu þeir
bræður Kristján og Sigurður
Guðmundssyniir vekja mestaat-
hygli af þeim sem þarna eiga
verk á sýningu. Gamlar lumm-
ur í lamdslagi Kristjáns reita
áreiðanlega marga tii reiði, cg
bátabylgjúhrífa Sigurðar ljóstr-
ar upp ýmsum leyndarmálum.
Versit er að þedr skyldu ekki
haifla tök á rauniverulegrL jairö-
skjóltfta en spýtna og mioldar-
hrúgunni sem þama liggur. En
hver veit hvað skeður, ef skán-
ar í ári.
Það þýðdr eklkert að fara aj)
tellja upp alla sem þama eigá
þátt í, þeir eru svo margir. En
sérstaiklega langar mánn þó að
ósika heiminum til hamingju
með sjálfsmynd Þórðar Ben
Sveinsisonar og pólitískanmynd-
ir Ólafs Gíslasonar og Rósku,
sem missa að vísu algjörlega
miairks fyrir bamaskap og flaust-
•urslegam firágamg, en fiela þó i
sér fallega mieiningu og miann-
borulega. Beztur er hinsvegar
Difcer Bot, moð bréfmöndul á
tíufcommu nagtta. Þar er nefrji-
lega lisifcaimaður sem kann áð
tatomarka sig og hitta í imark.
En sjón er sögu miargfalt rík-
ari, og er sannarlega ástæða til
að hvetja siem flesta að ganga
við á Gallerí StJM þessa dag-
ana. Þar er hægt að læra margt
og merkilegt um siállfan sig og
aðra. — LÞ.

GÓLFTEPPI
YFIR
ALLT GÓLFIÐ
eða
stök teppi. v
Wilton, Axminster, Rýateppi.
Teppadreglar í
365 cm. breidd.
Söluumboð fyrir Álafoss teppi.
Góðir greiðsluskilmálar.
iLaugavegi 31
Sími 11822.