Þjóðviljinn - 31.08.1985, Page 13

1
Clara Bessou
Hervé Bocquet.
Frá Rúðuborg
til Reykjavíkur
Viðtal við tvo franska skiptinema í byggingariist
Fimmtudaginn 8. ágúst héldu
þrír, franskir nemar í húsagerðar-
list, erindi um Rouen, eða Rúðu-
borg, þar sem þau stunda nám.
Húsagerðarnemar þessir hafa
dvalist undanfarnar vikur hér á
landi, í boði Arkitektafélags ís-
lands, en komið hefur verið á
skiptinemasambandi milli
Reykjavíkur og Rúðu. Munu ís-
lenskir nemar í arkitektúr vænt-
anlega halda utan til dvalar
seinna á þessu ári eða í byrjun
þess næsta. Líkt og nemarnir þrír
frá Rúðu, munu íslendingarnir fá
að kynnast arkitektúr dvalarl-
andsins frá fyrstu hendi og þar
með öðlast dýrmæta reynslu í
faginu.
Eftir af hafa hlýtt á erindi
þremenninganna og skyggnusýn-
ingu í Asmundarsal við Freyju-
götu, náði undirritaður tali af
ungmennunum og fór fram á við-
tal fyrir Þjóðviljann, sem var
auðfengið. Að vísu var einn
þeirra þriggja nemenda sem
hingað komu farinn aftur til síns
heima. Eftir voru Hervé Bocqu-
et, piltur frá Rúðu og Clara Bess-
ou, stúlka frá bretónsku borginni
Rennes. Dveljast þau í Ásntund-
arsal, húsi Arkitektafélagsins, og
fór spjallið þar fram.
Einstakt
tœkifœri
- Hvernig stóð á því að komið
var á þessum sainskiptum milli
arkitekta í Rúðu og Reykjavík?
„Þannig var að fyrir tveimur
árum kom hingað til lands pró-
fessor frá Arkitektaskólanum í
Rouen. Var ætlun konunnar að
taka myndband með viðtali við
forseta Islands. Þar eð hún þekkti
til Gests Ólafssonar varð úr að
viðræður hófust um tilraun til ne-
mendaskipta milli Arkitekta-
skólans í Rouen og íslenskra
húsagerðarnema fyrir milligöngu
Arkitektafélags íslands. Við
erum fyrstu nemendurnir sem
njótum þessara tengsla. Við vor-
um þrjú sem sóttum um að kom-
ast hingað, en annars er enginn
ákveðinn fjöldi nema tilgreindur
og því gætu fleiri eða færri ís-
lenskir nemar haldið til Frakk-
lands.“
- Hvernig hefur veru ykkar ver-
ið háttað hér?
„Fyrstu vikuna kynntumst við
Reykjavík og nágrenni. Það var
mjög lærdómsríkt. Síðan ferðuð-
umst við um landið í tvær vikur og
kynntumst skipulagi og byggðum
bæja og þorpa. Allur þessi tími
var viðburðaríkur og skemmti-
legur. Við erum reynslunni ríkari
og höfum kynnst viðhorfum sem
eru mjög frábrugðin því sem við
eigum að venjast að heiman.“
Clara Bessou hefur unnið á
teiknistofu Gests Ólafssonar
arkitekts meðan hún hefur verið
hér, en Hervé Boquet hefur unn-
ið á Skipulagsstofu ríkisins; hjá
Guðna Pálssyni og Dagnýju
Helgadóttur og nú síðast hjá
Húsameistara ríkisins. Bæði segj-
ast þau hafa lært mikið á því að
skyggnast um á hinum ýmsu arki-
teictastofum, en þau hafa verið
iðin við að sækja heim hina ýmsu
húsameistara á höfuðborgar-
■s svæðinu. Með svona samskiptum
opnast því einstakir möguleikar
fyrir unga nema til að kynnast
faglegri hlið húsagerðar, ólíkrar
þeirri sem þeir þekkja frá heima-
landinu.
Aðrar
óherslur
- Hvað skyldi frönskum húsa-
gerðarnemum finnast um íslensk-
an arkitektúr?
„Yfirleitt finnst okkur íslensk-
ur arkitektúr í gæðaflokki og
vandaður. Að vísu var okkur
bent á að íslenska húsagerðarlist
skorti nokkuð sérstök einkenni
og má vera að það eigi við um
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 13
Verksmiðjan
sem varð skóli
Hinn sérstœði arkitektaskóli í Rúðu
Fyrirlestur sá sem arkitekta-
nemarnir frá Rouen héldu hjá
Arkitektafélaginu fjallaði að hálfu
leyti um Rúðu og gamlar bygg-
ingar þar, en að hálfu leyti um
nýjar byggingar og þ.á.m. hinn
mjög svo sérstæða arkitekta-
skóla borgarinnar.
Arkitektaskólinn er verk Patr-
ice nokkurs Mottini og er hann í
gamalli spunaverksmiðju sem
liggur við Robec-ána, eina af
þverám Signu, en það fræga fljót
fellur um Rúðu. 4000 fermetrar
af 6000 fermetrum verksmiðj-
unnar voru lagðir undir endur-
sköpun mannvirkisins og hefur
ytra útliti þó lítið verið breytt.
Eiginlega hefur skólinn verið
byggður líkt og hús inni í verk-
smiðjunni, en mikið og flókið
stigakerfi, innan og utanáliggj-
andi veitir mönnum aðgang að
hinum ýmsu hæðum.
í skólanum eru svo kennslu-
stofur, vinnustofur, verkstæði
fyrir höggmyndagerð og húsa-
mótun, lesstofur, fyrirlestrasalir
og bókasafn, ásamt matstofu og
2000 fermetra svæði til æfinga
arkitektum sem vilja spreyta sig á
innréttingum. Öll er aðstaða í
skólanum hin fullkomnasta og
verður að telja andagefandi fyrir
arkitektanema að stunda lærdóm
í faginu innan veggja slíks hús-
næðis.
-HBR