Vísir - 06.06.1975, Page 6

6
Vísir. Föstudagur 6. júnl 1975
vísir
tltgefandi:' Reykjaprent hf.
Framkvæmdastjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
/ Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Ritstjórnarfulltrúi:. Haukur Helgason
Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiösla: Hverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siðumúia 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjaid 700 kr. á mánuði innanlands.
1 lausasöiu 40 kr.eiptakið. Blaðaprent hf.
Allir geta tapað í senn
„Afkoma heimilanna er i hættu” hafa margir
sagt að undanförnu. Þetta orðalag sýnir, hve
alvarlegum augum fólk litur á kjaraskerðinguna,
sem það hefur orðið að þola undanfarið ár.
Þetta sjónarmið á verulegan þátt i að gera
stjórnarandstæðingum kleift að beita Alþýðu-
sambandinu af óvenjulegri hörku i kjara-
samningunum, sem nú standa yfir. Þess vegna er
almennt búizt við allsherjarverkfalli um miðja
næstu viku.
Samt eru lifskjör hinna verst launuðu ekki lak-
ari en þau voru fyrir hálfu öðru ári og lifskjör
hinna bezt launuðu ekki lakari en þau voru fyrir
tveimur-þremur árum. Töldust þau lifskjör þó
nokkuð góð i samanburði við lifskjör fyrri ára.
Þetta eru staðreyndir, sem dyljast mönnum
um þessar mundir af eðlilegum ástæðum.
Neyzluvenjur eru stöðugt að breytast, lifskjara-
kröfurnar að aukast. Menn reka sig stöðugt á, að
þeir eiga erfitt með að laga sig að samdrætti lifs-
kjara, þótt þeir hafi vel komizt af á slikum lifs-
kjörum fyrir hálfu öðru ári.
Hitt viðurkenna menn, að þjóðarbúið hefur orð-
ið fyrir óvenjulegum áföllum á undanförnum
mánuðum. Verðlag útflutningsafurðanna hefur
að meðaltali lækkað á sama tima og verðlag inn-
fluttrar vöru hefur hækkað. Viðskiptakjörin hafa
þvi versnað hrapallega.
Hallinn á viðskiptajöfnuðinum gagnvart út-
löndum varð hvorki meira né minna en 15,5
milljarðar króna i fyrra. Við fjárfestum of mikið
og höfðum of mikla einkaneyzlu og samneyzlu,
sem þessari upphæð nam.
Þetta lif um efni fram var annars vegar greitt
með þvi að tæma digran gjaldeyrisvarasjóð og
hins vegar með erlendu lánsfé. Nú er ekki lengur
hægt að tæma tóman sjóð. Og möguleikar okkar
til lántöku erlendis eru óðum að þverra.
Sama óheillaþróunin hélt áfram fyrstu þrjá
mánuði þessa árs. I april gerðist það loks, að
jafnvægi náðist milli útflutnings og innflutnings.
Þá loks komst þjóðarbúið á kjöl.
Hinir svartsýnu segja, að skýringin á góðum
árangri i april sé óvenju mikill útflutningur á
loðnuafurðum. En hinir bjartsýnu segja, að lifs-
kjörin séu komin niður á það stig, að við lifum
ekki lengur um efni fram.
Ef fyrri skýringin er rétt, er fokið i flest skjól og
framundan er efnahagsleg og þjóðfélagsleg upp-
lausn. Ef siðari skýringin er rétt, getum við von-
að, að lifskjörin fari senn að batna.
Auðveldasta leiðin til að bæta lifskjörin er að
draga úr samneyzlu og fjárfestingu og leggja
meira i einkaneyzlu, meðan ófremdarástandið i
viðskiptakjörunum varir.
Þegar liður á árið höfum við ástæðu til að vona,
að ný efnahagsþensla i Bandarikjunum muni
smám saman leiða til hækkunar á verðlagi fisk-
afurða okkar.
Sennilega getur Alþýðusambandið knúið með
verkföllum fram kauphækkanir i þessum mán-
uði. En slikir samningar yrðu sama vitleysan og
samningarnir i fyrra. Viðskiptajöfnuðurinn
gagnvart útlöndum mundi aftur sporðreisast með
nýjum gengislækkunum og endurtekningu á geð-
veikis-verðbólgu undanfarinna ára. Allir mundu
tapa á sliku.
— JK
Innrás í Suður-
Kóreu óráðleg
eins og háttar
Forseti Suður-Kóreu hefur oftar en einu sinni sent' skriðdreka inn f
höfuðborgina Seoul til að framfylgja herlögum. Enginn má mótmæla
Eftir að kommúnistar
náðu Víetnam og
Kambódíu á sitt vald veltu
menn því mikið fyrir sér
hvar þeir myndu nú næst
hefja sókn. Það er sam-
dóma álit að Laos og Thai-
land séu ofarlega á listan-
um og svo auðvitað Suður-
Kórea. Kim II Sung, forseti
Norður-Kóreu, tók mikinn
fjörkipp þegar byssurnar
þögnuðu loksins f Víetnam
og það kom í Ijós hver
hafði unnið.
Sung hefur um margra ára
skeið heitið landsmönnum sinum
sameiningu Norður- og Suður-
Kóreu og liklega hefur hann talið
að nú væri hans timi loksins kom-
inn. Hann hoppaði þegar upp i
næstu flugvél til Kina, til að biðja
um aðstoð. En hann varð fyrir
miklum vonbrigðum. Kinverjar
tóku honum kurteislega eins og
þeirra er von og visa, en þeir létu
hann ákveðið skilja að þeir hefðu
engan áhuga á hernaðarævintýr-
um i bili.
Schlesinger
stórorður
Það eru margar ástæður fyrir
þvi að það væri skynsamlegast af
Kim II Sung að láta nágranna
sina i suðri i friði enn um sinn.
Ein ástæðan er sú að Bandarikin
hafa gefið um það mjög skorin-
orðar yfirlýsingar að þrátt fyrir
hrakfarir i Vietnam myndu þau
undir engum kringumstæðum
liða að gerð yrði árás á Kóreu.
James Schlesinger, varnar-
málaráðherra, gekk svo langt að
segja að Bandarikin myndu hik-
laust beita öllum sinum
hernaðarmætti til að verja Suður-
Kóreu ef árás yrði gerð á landið.
Allt aörar aðstæður
Það er litill vafi á að Bandarik-
in, með aðstoð hers Suður-Kóreu
myndu vinna slikt strið, jafnvel
þótt Kinverjar kæmu Norður-
Kóreu til hjálpar eins og þeir
gerðu i nóvember 1950.
Bæði landslag i Suður-Kóreu og
svo hið pólitiska ástand þar eru
gerólik þvi sem var i Vietnam.
Meiriháttar skæruliðaaðgerðir
eins og stundaðar voru i Vietnam
eru þvi ekki mögulegar og á opn-
um vigvelli mætti Norður-Kórea
sin ekki mikils gegn hernaðar-
mætti Bandarikjanna.
Þar að auki er her Suður-Kóreu
gerólikur hinum vietnamska.
Hann er stór og frábærlega vel
þjálfaður enda var borið mikið lof
á þær hersveitir sem S-Kórea
sendi til Vietnam á sinum tima.
Kínverjar
ófúsir til hjálpar
Einna alvarlegast fyrir Kim II
Sung er þó að það er næstum hægt
að slá þvi alveg föstu að Kina
myndi ekki koma honum til
hjálpar. Þvert á móti eru Kin-
verjar mikið á móti öllu
hernaðarbrölti i Kóreu.
Ekki er þetta þó vegna þess að
Kinverjar hafi breytt þeirri skoð-
un sinni að Suður-Kórea eigi að
vera i búðum kommúnista.
Brezka timaritið „The Econom-
ist” gefur þrjár góðar ástæður
fyrir tregðu Kinverja. I fyrsta
lagi væri þá heldur betur úr sög-
unni batnandi sambúð þeirra við
Bandarikin og sú „vernd” sem
það hefur gefið gegn Rússum. I
einræðisstjórn hans.
Her Suöur-Kóreu er mjög harð-
snúinn: froskmenn á æfingu.
öðru lagi yrðu hverskonar
hernaðaraðgerðir af Kóreu hálfu
til að auka mjög hlut Rússa, vopn
og ráðgjafar myndu streyma
þangað og i þriðja lagi er óliklegt
að Japan myndi hika lengur við
að afla sér kjarnorkuvopna. Þar
ofan á myndi svo bætast mann-
tjón og hættan á eyðingu Kina.
Kim II Sung
getur beðið
Economist telur þó óþarfa fyrir
Sung að örvænta. Hann hefur
a.m.k. eina góða ástæðu til að
vera vongóður um að hann muni
að lokum ná takmarki sinu. Sú
ástæða er herra Park Chung Hee,
forseti Suður-Kóreu. Park hefur
til hinsýtrastanotað sér striðsótt-
ann sem greip um sig i Suður-
Kóreu við fall Vietnam. Hann hef-
ur notað striðshættuna til að rétt-
læta hrottalegar aðgerðir sinar
gegn hverjum þeim sem vogar
sér að vera honum ósammála i
einhverju. Hann hefur enn hert
tök sin á fjölmiðlum og voru þau
þó nógu þétt fyrir.
Bardagafýsi
Bandaríkjanna
getur minnkað
Meðan Park Chung Hee heldur
áfram að stjórna eins og versti
harðstjóri hefur Kim II Sung tim-
ann fyrir sér. Bandarikjamenn
kunna i dag að vera óðfúsir að
sýna heiminum að þeir séu ennþá
harðir i horn að taka, þrátt fyrir
Vietnam. Mayagues atvikið sýnir
það. En þegar frá liður er hætt við
að þingið verði ekki jafn fúst og
áður til að styðja við bakið á mjög
svo ólýðræðislegri stjórn sem þar
að auki er gerspillt.
Park Chung Hee er þvi trompið
i hendi Kim II Sungs.