Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 01.12.1984, Qupperneq 8

Lesbók Morgunblaðsins - 01.12.1984, Qupperneq 8
15 listamanna, sem sýndu í Listamiðstöðinni. Af uppslátt- arritum um list í Júgóslavíu má sjá, að þar hafa verið verk eftir suma af þekktustu málurum landsins. Sýning Júgóslavanna var mjög sér á parti og greinilegt, að þar er sjálfrátt eða ósjálfrátt haldið í einkenni, sem hafa komið frægðarorði á júgóslavneska myndlist. Fjöldi ósvikinna naiv- ista þar í landi hefur orðið mörg- um undrunarefni og þetta fyrir- bæri er svo sér á parti og ein- kennandi fyrir Júgóslavíu, að það á sér ekki mér vitanlega hliðstæðu. Nokkrir naivistar, þar á meðal tveir frægir: Ivan Lacovic-Cro- ata og Propadalo, áttu verk þarna, en suma eins og málar- ann Lapuh er erfitt að draga í dilk; fólkið í myndum hans minnir kannski helzt á högg- myndir Henrys Moore. Bæði af þessari sýningu og í uppsláttar- riti yfir júgóslavneska list, má sjá að verulegur munur er á ís- lenzkri myndlist annarsvegar og júgóslavneskri hinsvegar. Eins og menn vita, hafa Júgóslavar farið sinna eigin ferða gagnvart Iran Rabwrin: Landslag. Rabuzin er einn þekktasti nairistinn í Júgóslaríu og nrinnir lítið eitt i ísleif Konriðsson. tíðum myndefni úr lífi alþýðu- fólks og ugglaust eru það oft gamlar minningar. Aðeins einn júgóslavneskur málari, sem ég hef séð á bókum, Zlatan Vrkljan, hefur reynt að tileinka sér nýbylgjumálverkið svokallaða. En sérstök mynd- hugsun virðist svo samgróin listamönnum þar i landi, að ár- angurinn verður miklu persónu- legri og sérstæðari en hjá ungu kynslóðinni hér. Fantasían stendur Júgóslövunum nær og það er alltaf stutt yfir í ein- hverskonar áhrif frá naivistun- um. Það er kjarni málsins, að júgóslavneskir myndlistarmenn virðast alls ósmeykir við að koma til dyranna eins og þeir eru klæddir og verka sjaldan á mann sem lærðir, enda þótt margir þeirra hafi stundað langt listnám, flestir við listaskólana í Belgrad og Zagreb. Sarka Kolin á heiður skilið fyrir að hafa beitt sér fyrir gagnkvæmum kynnum milli Júgóslava og íslendinga og það var í hæsta máta óheppilegt að framtakið datt að hálfu leyti uppfyrir hér, vegna blaðaverk- fallsins. Listamiðstöðin á einnig Franjo Klopotan: Fantasía. Sambland naivisma og súrrealisma. Sovétvaldinu meira en gengur og gerist í öðrum Austantjaldslönd- um. Ekkert hef ég séð hjá þeim, sem heimfæra má uppá sósíal- realisma eða skyldieika við sov- ézka myndlist. En þeir virðast vera meiri náttúrubörn en við og ekki eins uppteknir í eltingaleik við ný- bylgjurnar frá Evrópu og Bandaríkjunum. Þessar nýbylgj- ur kaffæra alltaf yngstu kyn- slóðina hér og ungu mennirnir vilja heldur mála alveg eins og Immendorf eða Julian Schnabel heldur en að láta sjást að þeir búi á þessari fjarlægu eyju, sem hefur þó margt myndefnið, sem veröldinni þætti margfalt meiri fengur í en kópíum af þekktum nýbylgjumálurum í Evrópu. Júgóslavar virðast láta það lönd og strönd að kópíera þessa frægu menn galleríanna í Berlín og New York. Þess i stað mála þeir landið og umfram allt fólkið „með sínu lagi“ eins og stendur í sálmabókunum. Þegar á heildina er litið, er júgóslavnesk myndlist með lýrískum, ljúfum blæ, enda þótt hún sé stundum undir merki expressjónisma eins og hjá Edo Murtic, sem er liðlega sextugur og líklega þekktasta nafnið. Realistar eða raunsæismálar- Irica Propadalo: Nafnlaus mynd. Einnig Propadalo var þítttakandi í ar í venjulegri merkingu eru júgóslarnesku sýningunni bér. Edo Murtic: Við bafíð, 1982. Murtic er liðlega sextugur og einna þekkt- astur júgóslarneskra myndlistarmanna úti við. hvorki á bókum, né að þeir hafi sýnt hér, en sumir naivistarnir, Ivan Rabuzin til dæmis, hafa til að bera hliðstæða nostursemi við smáatriði; þeir minna á Isleif okkar Konráðsson í myndhugsun sinni en fínvinna meira en hann og notfæra sér gróðurinn ævin- lega mikið. Það hefur víst alltaf fylgt naivistum — og Júgóslöv- unum einnig, — að þeir finna sér heiður skilið fyrir sinn þátt í málinu og mun nú unnið að því að velja íslenzka myndlistar- menn, sem vilja taka þátt í sýn- ingunni í Zagreb. Jóhann G. Jó- hannsson kvaðst ætla að stuðla að fjölbreytni: hafa bæði ab- strakt og fígúratíft málverk, vatnslitamyndir, teikningar, grafík og vefnað. GfSLI SIGURÐSSON ( 8

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.