Tíminn - 13.08.1968, Síða 5

ÞRIÐJUDAGUR 13. ágúst 1968.
TIMINN
/
Opnun Almannagjár
Gráhári skrifar:
Undanfarið hefir lokun Al-
mannágjáar verið ofarlega á
batxgi í blöðunum og þó enn
tíðræddari manna á meðal. All
ar hafa þessar umræður 'beinzt
til einnar áttar, enda erfitt
um frambænlegar málsbætur
fyrir jafn fáránlegri ráðstöfun.
í Morgunblaöinu, sem ritstýrt
er m. a. af formanni Þingvalla
nefndar, hafa birzt einna s'kel-
eggastar ádeilugreinar gegn
þessari ástæðulausu og illa
þokkuðu ákvörðun, því hjá því
hefir ekki verið hægt að kom-
ast að andmælaaldan fengi einn
ig þár nokkra útrás. Og hvað
mun þá um hin önnur blöðin?
Þessum mótmælum má ekki
linna fyrr en látið hefir verið
undan þeirri sanngjörnu kröfu
almennings, að leyfa alla um-
ferð niður gjána, að þunga-
vörubílum undanskildum.
Þingvellir og þó Almannagjá
sérstaklega. á að vera opinn
vettvangur fyrir alla þá sem
þangað sækja og njóta vilja
þeirra sérkenna sem það er að
finna, umfram annars staðar
hérlendis. Niðurleiðin eftir
gjánni er þar mest um verð og
ógleymanlegust öllum sem
hana fara í fyrstá sinn. Út-
, lendingum, ekki síður en okkur
' sjálfum þykir það svo merki-
leg og minmsstæð „upplifun"
að þess er víða getið og er í
raun og veru betri landkynning
en ýmislegt annað sem teflt er
fram. Sagt er að Vesitur-íslend
ingum hafi lieldur brugðið í
brún er þeir komu að Al-
mannagjá lokaðri, — en þeir
hafa verið all-fjölmennir hér
í sumar — og urðu mörgum
þeirra þetta mikil vonbrigði,
engu síður þeim sem hér höfðu
áður komið, en hinna sem að-
eins höfðu spurnir af því, sem
markverðast væri
— Almannagjá á ekki að
vera neinn sérstakur „spássér-
staður“ fyrir þann fámenna hóp
reykvískra borgara sem eiga
sumarbústaði undir eystri gjár
barminum. Þetta er almennings
eign sem allir hafa jafnan rétt
til, en enginn einn öðrum frem
ur.
— Hvernig sem á málið er
litið verður ekki séð að nokkur
skynsamleg rök sé hægt að
færa fram íyrir þeirri ákvörð
un Þingvallanefndar að loka
Almannagjá eins og gert hefir
verið.
— Þingvallanefnd hefir áð-
ur misnotað valdsvið sitt herfi
lega, með úthlutun sumarbú-
staðalanda, og um það hefir fall
ið þjóðardórnur. Lokun gjár-
innar er annað óþurftarverkið,
sem sú nefnd í hefir framið.
Mun nú mörgum finnast að mál
sé að linni.
Tíminn og frídagur
verzlunarmanna
Landfari birtir með ánægju
eftirfarandi ummæli um Tím-
ann.
Kæri Landfari.
Ég hefi nú um árabil verið
kaupandi af Tímanum og les
ið nær ailt, sem gengið hefur
á prent á siður hans. Hefur
mér þótt efnisval, uppsetning,
greinar og allur heildarsvipur
verða enn betri með áruum.
Hið nýja fyrirkomulag á minn
ingagreinum er til fyrirmyndar
og mættu hin blöðin feta þar
í fótsporin.
Ég settist niður til að skrifa
'fyí N C3
SÝNIKENNSLA
í DAG
í dag kl. 2, 5 og 8, fer fram sýnikennsla
í matartilbúningi, niðursuðuvöru og með-
ferð áleggsvöru frá Kjötiðnaðarstöð
. KEA. — Komið og bragðið hið Ijúffenga
álegg.
KJÖTIÐNAÐARSTÖÐ
þetta bréf eítir að hafa lesið
Víðavangs-pistilinn í blaðinu í
dag. Ég er sammála, að meira
mættu menn muna hverra frí-
dagur verzlunarmanna er, en
ekki skil ég hvers vegna Víða-
vangs-ritstjórinn er á móti því,
að flutt sé skemmtiefni þá
kvöldstund. (Útvarpið hefur
nú ekki svo mikið af sliku).
Mér þótti þácturinn Um drykk
langastund ágætlega skemmtileg
ur, þó ef til vill hafi stjórnend
ur gerzt eilítið djarfir á stund-
um. En þannig eru ungir menn
og hafa alltaf verið Finnst mér
það koma úr hörðustu átt, ef
frjálslynt blað eins og Tíminn
leggur stein i götu þeirra, sem
brydda upp á einhverju nýju
og glotta framan í hvursdags-
leikann.
Tíminn sýndi minningu hins
fallna foringja Jónasar frá
Hriflu verðugan sóma með
skrifum sínum vegna andláts
hans. Minning hans mun lengi
lifa með þjóðinni.
Virðingarfyllst,
Reykjavík 8.8. 1968.
Lesandi.
ísl. meta ritsnillinga
sína
Heill og sæll, Landfari minn.
Þrátt fyrir allar þær hörm
ungar sem yfir okkur hafa dun
ið á þessu herrans ári, svo
sem hafís, grasleysi, síldarleysi
og markaðstregðu fyrir afurðir
okkar, að ég ekki tali um hina
úrræðulausu ríkisstjórn, höf-
um við þrátt fyrir allt lifað
sannkallað ævintýri á þessu
sumri. Hið mikla ævintýri er:
urslitin í forsetakosningunum.
Ósennilegt er, að núlifandi kyn
slóð eigi eftir að lifa slflct
ævintýri. Fyrstu vikurnar, eft-
ir að framboð voru ákvéðin,
bjuggust flestir við að Dr. G.
Th. mundi bera sigtrr úr být-
um. En er á leið fóru spárnar
að breytast, hægt og hægt, þar
til sýnt var að Dr. Kristján
mundi bera sigur úr býtum. En
hvað yrði atkvæðamunurinn
mikill? Það var spurningin sem
enginn gat evarað með vissu.
Fyrir 16 árum sigraði hr. Á.Á.
sr. Bjarna með nokkuð á annað
þús. atkvæðum og þótti glæsi
legt. Ef Dr. Kristján sigraði
með álíka dtkvæðamun, þá
töldust flestir fylgismenn hans,
að þeir gætu verið ánægðir. En
síðustu dagana voru þeir farn
ir að gera :éi vonir um, að
atkvæðamunurinn mundi
verða kringum 5 þús. Hærri
tölu þorði enginn að nefna svo
ég vissi til. En hver var svo
útkoman? Dr. Kristján vinnur
með 33 þúsund atkvæðum, ef
ég man rétt. Þetta var sann-
kallað ævintýri. sem enginn
bjóst við að ]ifa
Eftir að úrslitin urðu kunn,
fóru margir að brjóta heilann
um það, hvað hefði valdið þess
um glæsilega sigri dr. Krist-
jáns. Komu þá margar getgát-
ur fram og flestar að nokkru
9ennilegar. En einkennilegt var
það, að ég heyrði engan mann
nefna þá tilgátuna sem var lang
sennilegust, nema rithöfund-
inn Indriða G Þorsteinsson.
Hann drap á þetta, í líkingum
þó. En það eru ritstörf Dr.
Kristjáns, sem hafa verið hér
þyngst á metunum. Um það er
ég sannfærður Hann er nefni-
lega fyrsti maður á landi voru,
sem hefur skrifað bækur um
fornleifafræði, sem eru þannig
að máil og stfl, að alþýða þessa
lands hefur iesið þær, bæði sér
til fróðleiks og skemmtunar.
Honum hefur tekizt að gjöra
efnið spennadi, eins og þetta
væri skáldsaga eftir Nóbels-
verðlaunahöfund.
Ég hygg að þetta sé höfuð
skýringin á ninu mikla ævin-
týri. Þjóðin hefur ætíð kunnað
að meta ritsnillinga sína — og
svo er enn sem betur fer.
Andvari.
Ánamaðkar til sölu
Þessa auglýsingu mátti lesa
í 7 auglýsingum í Vísi í dag
(30,7. ’66). — Hvers konar
„sportmenn“ eru það, sem
þræða lifandi ánamaðka upp
á öngul, og setjast svo niður
og bíða þess að fiskur gleypi
beituna. — Þetta er e'kki
„sportmennska" heldur ó-
geðslegt dráp saklausra ána-
maðka, sem eru viðkvæmir —
miklu viðkvæmari en fiskur-
inn, sem ætlaó er að grípa maðk
inn. — Hvað segir formaður
Dýravemdunarfélagsins um
þetta?
Dýravinur.
Frá Matsveina-
og veitingaþjónaskólanum
Starfsemi skólans hefst með inntökuprófi mánu-
daginn 2. sept. kl. 14. Innritun fer fram í skrif-
stofu skólans 19. og 20. þ.m. kl. 15—17. Skólinn
verður settur miðvikudaginn 4. sept. kl. 15.
SKÓLASTJÓRI

-V; m Gv
Starf smannaf élög
og einstaklingar
Ef þið hafið landið, þá höfum við sumarbústað-
ina. Komið og kynnið ykkur hin nýju stálgrinda-
hús vor á Landbúnaðarsýningunni í Laugardal.
Blikksm. Magnús Thorvaldsson,
Borgarnesi. Sími 93-7248.
Hin óarðbæra f járfest-
ing og óhófseyðslan
Menn velta því nú fyrir sér.
hvers vegna svo illa sé koniisf
í efnahags- og atvinnumálum
þjóðarinnar — og spyrja sig
þeirrar spurningar, hvort önn-
ur og skynsamíegri stefna í
efnahagsmólum undanfarandi
ára, hefði ekki komið í veg
fyrir að skellurinn af þeim
áföllum, sem yfir þjóðina hafa
gengið að undanförnu, yrði
jafn þungur og' raun ber vitni.
Ríkisstjórnin sagði að megin-
viðfangsefn5 hennar yrði að
stöðva verðbólgu. Verðhækkan
ir hafa þó sum stjórnarár henn
ar verið tvöfaldar og stund-
um þrefaldar á við það, sem
verið hefur í helztu viðskipta-
löndum okkar. Þrívegis hefur
gengið verið fellt á valdatím-
um stjórnarinnar, síðast i nóv.
í fyrra — og ætli ekki eigi
eftir að sannast það, er Fram
sóknarmenn sögðu, að þegar
myndi byrja að safnast í fjórðu
gengisfellinguna, ef • stefnunni
í efnahagsmálum yrði ekki
breytt?
Vantar heildar
yfirsýn
Það er enginn vafi á því,
að röng f járfesting er ein
meginorsök þeirrar óheillaþró
unar, sem hér hefur orðið, á-
samt sívaxandi óstjóm í ríkis-
rekstrinum og einnig einstakl-
inga. Verðlagsþróunin og rýrn
andi gildi peninganna, ásamt
alls konar hömlum á þjóðhags-
lega hagkvæmum rekstri hafa
ýtt undir hvers konar fjárfest-
ingu, skipulagslausa og án
skynsamlegrar yfirsýnar. Ríkis
stjórnin hefur horft á þetta
aðgerðarlaus og hefur verið ó-
fáanleg til að koma heildar-
skipulagi á framkvæmdir eða
beina útlánastefnu bankanna í
ákveðna farvegi. Nú vakna
menn upp við vondan draum.
Nú á að vinna að því að fækka
þeim frystihúsuni, sem hafa
verið byggð á þessu tímabili
og hafa komizt að þeirri niður
stöðu að þau séu of mörg.
Þannig staðfesta þeir sjálfir
að sumt af fjárfestingunni hafi
orðið beinlínis til tjóns vegna
skipulagsleysis og skorts á
heildaryfirsýn.
Bankakerfið og
atvinnulífið
í vor lét Seðlabankastjórinn,
sem hefur verið eins konar
yfirkaiífi í peningamálum þjóð
arinnar, hafa það eftir sér, að
rétt væri nú að fara að spyrna
við fótum í bankamálunum og
vinna að því að sameina eitt-
hvað af bönkunum. Þessir að-
ilar hafa þó fjárfest svo hundr
uðum milljóna skiptir í dýrum
húsum og útbúnaði. Það vant-
aði einmitt forustu, er stýrði
málum samkvæmt heildaráætl
un, heildaryfirsýn og markmið
um, og þannig stefnt mark-
visst að því að byggja upp
fyrirtæki, sem sannanlega voru
lífvænleg og bæta rekstur
hinna eldri, en haldið aftur af
þeim, sem aðeins gátu staðizt
í mestu veltiárum. Allir höfuð
atvinnuvegir þjóðarinnar, sjáv
arútvegur, iðnaður, landbúnað-
nr, hafa byggzt upp undangeng
Framhald á bls. 15.