Fréttablaðið


Fréttablaðið - 17.02.2007, Qupperneq 24

Fréttablaðið - 17.02.2007, Qupperneq 24
Samráðsmálinu gegn olíufurstunum þremur var vísað frá í dag. Forstjórar virðast ekki vera sakhæfir fyrir glæpi sem þeir fremja í nafni fyrirtækja svo að ekki er seinna vænna fyrir þá sem hyggja á lögbrot að skrá sig sem hlutafélög og láta hluta- félagið síðan fremja glæpinn. Sama gildir væntanlega um syndir. Nú þyrfti einhver rann- sóknarblaðamaður að spyrja bisk- upinn hvort einstaklingar komist til Himnaríkis ef þeir hafa ein- vörðungu syndgað í nafni fyrir- tækja. Á morgun verð ég grasekkjumaður. Frú Sólveig ætlar loksins að láta verða af því að dveljast um hríð á Reykja- lundi sér til heilsubótar. Hún hefur nokkrar áhyggjur af því að skilja mig einan eftir með börnin eða kannski af því að skilja börnin eftir ein hjá mér. Ég hef fengið nákvæm fyrir- mæli um allt sem gera þarf. Frú Sólveig veit að hún er því miður ómissandi og tortryggir mig þegar ég reyni að sannfæra hana um að þrátt fyrir allt verði hægt að komast af án hennar í nokkra daga. Allir fjölmiðlar flóa nú í tárum út af svo- nefndu Breiðavíkur- máli. Það mál kemur mér ekki tiltakanlega á óvart – fremur en öðrum sem muna aðra tíma en þá sem við lifum nú. Fyrir einum mannsaldri eða svo var það útbreitt viðhorf í þjóðfélag- inu að þau börn sem voru vistuð á opinberum stofnunum hefðu gott af því að vera undir heraga og hefðu jafnvel unnið til fangavistar með ögrandi framkomu eða þrjósku við að læra. Þá – eins og nú – var sú frum- stæða afstaða til lífsins algeng að hver og einn skyldi treysta á mátt sinn og megin. Sem leiðir til þeirrar niðurstöðu að þeir sem ekki kunna fótum sínum forráð séu aumingjar og minna virði en þeir sem eru heppnari með genamengi og klókari að bjarga sér. Sem dæmi um hversu hin forn- eskjulegu viðhorf eru lífseig meðal okkar þá taldi sjálfur forsætisráð- herra okkar við hæfi að leiða getum að því að þær stúlkur sem urðu óléttar eftir geðvillinginn og félaga hans í Byrginu hefðu allt eins getað orðið óléttar þótt þær hefðu aldrei farið í meðferð. Með sömu þursarökfræði mætti allt eins halda því fram að það taki því ekki að gera uppistand út af því þótt einhver sé myrtur því að við- komandi hefði allt eins getað orðið fyrir bíl - og allir þurfi að deyja hvort eð er. Það er meira talað um mannúð nú á dögum en hér á árum áður. Þó er mér mjög til efs að náungakærleik- urinn hafi vaxið í sama hlutfalli og mannúðartalið. Ég veit vel að sá sem hallmælir græðginni er umsvifa- laust afgreiddur sem óábyrgur draumóramaður sem telur að hægt sé að lifa á loftinu. Ég er þó ekki meiri draumóramaður en svo að ég rak fyrirtæki við erfiðar markaðs- aðstæður í aldarfjórðung án þess að fara á hausinn. Af lífsreynslu minni tel ég mig hafa vissu fyrir því að neyslunjálgur valdi sálarkláða sem gerir fólk að friðlausum sjúklingum þrátt fyrir efnislegar allsnægtir í þjóðfélagi sem leggur megin áherslu á umgjörð lífsins en vanrækir inni- hald þess og kjarna. Varðandi Breiðavíkurmálið þá reyndi ég að lýsa andrúmsloftinu á Breiðavíkurhælum landsins í skáld- sögu sem ég skrifaði fyrir nokkrum árum og heitir „Dauðans óvissi tími“. Þar segir frá því að ungum dreng er nauðgað og með aðstoð félaga síns verður hann kvalara sínum að bana. Lögreglan kemur sunnan úr Reykja- vík og Víkingur Gunnarsson kemur við sögu í sínu fyrsta morðmáli. Það þurfti hvorki rannsóknar- blaðamennsku né skyggnigáfu til að vita að á upptökuheimilum hafa verið framdir hryllilegir glæpir – sem eru ennþá óhugnanlegri en ella vegna þess að fórnarlömbin hafa verið varnarlaus börn sem áttu „ríkið“ fyrir verndara. Sá verndari brást. Það eru því miður mörg dæmi þess að íslenska ríkið – fyrir hönd okkar allra - hefur brugðist skjól- stæðingum sínum. Breiðavík, Byrg- ið, Bjarg, Geirfinnsmál og þannig má telja stafrófið á enda. Við þess- um dapurlegu mistökum er aðeins tvennt að gera, reyna að bæta fyrir fyrri misgjörðir og gæta þess að læra af reynslunni. Sennilega hefur veröldinni farið fram síðan á sjö- unda áratug síðustu aldar – en fram- farirnar mættu vera töluvert meiri. Eitthvert mikið átak gegn veggjakroti er loksins komið í gang. Það er hið besta mál. Töluvert vantar samt upp á að Reykjavík verði snyrtileg borg. Til dæmis sjást tvær starfsstéttir aldrei hérna í Grjóta- þorpinu en það eru lögregluþjónar og götusóparar. Að vísu getur verið að óeinkennisklæddir lögreglu- menn séu hér á vappi en ég hef enga trú á því að við séum undir handarjaðri óeinkennisklæddra götusópara. Til að sýna framfaravilja mætti hreinsunardeild borgarinnar fara að huga að því að hirða hérna af götunum dauð jólatré sem hafa fokið hér á milli húsa síðan á þrett- ándanum. Missti af frönsku- námskeiðinu mínu í dag. Litla Sól var greinilega orðin mjög þreytt þegar ég sótti hana í leikskólann og lét dólgslega og hafði í hótunum við mig út af engu. Svo valt hún út af steinsofandi í bílnum á leiðinni heim. Ég bar hana inn í rúm og sú litla rumskaði ekki. Þá hringdi ég í Sylvíu vinkonu mína og tilkynnti forföll en hún hafði ætlað að leyfa litlu Sól að vera hjá sér meðan ég væri á nám- skeiðinu. Skömmu eftir að ég var búinn að afboða komu okkar vaknaði sú stutta og hvessti ásakandi á mig augun og sagði: Ég vil ekki sofa lengur – rétt eins og hún hefði ein- göngu gert það fyrir minn bæna- stað að fá sér þessa löngu kríu. Það er langur vinnudagur hjá börnum sem þurfa að vakna fyrir klukkan átta á morgnana og eru ekki komin heim til sín aftur fyrr en milli fjögur og fimm, jafnvel seinna. Þetta er kannski ekki alveg sam- bærilegt við barnaþrælkun eins og hún gerist verst í fátækustu löndum heims. En hér er það ekki sár fátækt sem veldur þessum langa vinnudegi barna heldur eingöngu sú staðreynd að hagsmunir og líðan barna teljast ekki til forgangsmála í okkar sam- félagi. Mikilvægi barna má til dæmis reikna út með því að bera saman launakjör þeirra sem vinna í fjár- málastofnunum og þeirra sem vinna við barnakennslu eða barnfóstur. Ég sé í anda Kastljóss- og Kompáss-fólk næstu aldar taka and- köf af grátbólginni samúð yfir bernskuminningum einhvers sem útskrifaðist af leikskóla fyrir 100 árum. Mér sýnist á frétt- um að meira að segja dómaranum hafi loksins blöskr- að fíflagangur ákær- andans í Baugsmál- inu og bundið enda á spurningaleikinn við Jón Ásgeir. Ákæruvaldinu hefur tekist hið ómögulega: Sem sé að fá allan almenning til að sárvorkenna rík- ustu mönnum landsins. Það er sannarlega kraftaverk! Um þursarökfræði, neyslunjálg og kraftaverk Í Dagbók Þráins Bertelssonar er spurt hvort ein- staklingar geti svindlað sér inn í Himnaríki með því að kenna fyrirtækjum um syndir sínar. Þá er vikið að þursarökfræði, neyslunjálgi, veggjakroti og jólatrjám og minnst á það einstæða afrek ákæruvaldsins að breyta milljarðamæringum í píslarvotta. Kæra Dagbók Þráinn Bertelsson skrifar
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112

x

Fréttablaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.