Fréttablaðið - 17.02.2007, Síða 68

heimaerbest
Húsið sem Sigrún og Ingvar búa í
stendur undir hárri hlíð, nærri
flugvellinum á Akureyri. „Jón
Sveinsson bæjarstjóri byggði
þetta hús 1954,“ segir Sigrún um
leið og hún býður í bæinn. Tekur
fram að þar sé ekki um barna-
bókahöfundinn að ræða. „Nonni er
hins vegar nágranni minn og ég
heilsa honum alltaf á morgnana,“
bætir hún við brosandi og bendir í
átt að styttu skáldsins. Þegar haft
er orð á gróðursæld í kringum
hana segir hún hlæjandi. „Barna-
barnið mitt spurði mig líka:
„Amma, átt þú garð alveg upp að
Súlum?“ en það er nú ekki alveg
þannig.“
Sigrún kveðst strax hafa fundið
sig heima í þessu húsi. „Þegar ég
kom hér inn fannst mér allt svo
kunnuglegt og áttaði mig svo á því
að húsið er spegilmynd af prófess-
orsbústaðnum við Aragötuna í
Reykjavík sem ég fékk undir Hag-
nýta fjölmiðlun. Þannig að svefn-
herbergið mitt núna er gamla
skrifstofan mín þar og stofan mín
gamla kennslustofan. Hér var
samt byggt við á 10. áratugnum og
stofan stækkuð.“
Sigrún á marga fallega hluti og
segist gjarnan blanda saman
gömlu og nýju. „Ég er ekki gefin
fyrir að henda öllu út og byrja upp
á nýtt en forðast líka að hrúga
miklu í kringum mig. Vil hafa
pláss og frekar hreinar línur,“
útskýrir hún.
Stofusófinn er norskur. Hann
er úr sófasetti sem Sigrún kveðst
hafa keypt fokdýrt á námsárunum
í Noregi. „Þegar ég flutti heim frá
Danmörku í fyrra fannst mér stól-
arnir orðnir slitnir en sófinn ágæt-
ur og var á tímabili að hugsa um
að kaupa nýtt sett en fann ekkert.
Svo daginn áður en ég fór frá
Kaupmannahöfn fórum við inn í
antikbúð. Þá biðu þar eftir mér
gulir stólar, gamalt borð, komm-
óða og hjólaborð. Allt eftir Hans J.
Wegner, sem er einn af þekktustu
hönnuðum Dana og nú er nýlátinn.
Þannig að á hálftíma breyttist
framtíð gamla sófans og í stað
þess að lenda á haugunum komst
hann í gott danskt selskap og mun
að líkindum fylgja mér það sem
eftir er.“
Fyrir ofan sófann hangir stór
mynd eftir Þorra Hringsson.
„Þessi mynd er mér mjög heilög
og hefur fylgt mér frá 1987 er ég
bjó á Flókagötunni,“ segir Sigrún
og síðan kemur falleg saga. „Ég
leit myndina fyrst í þætti á Stöð 2
þar sem verið var að segja frá
sýningaropnun. Ég skáskaut
augum á hana og hugsaði að þessa
mynd langaði mig að eignast. Sá
inn í hvaða gallerí hún hvarf og
fékk að fara þar inn áður en sýn-
ingin var opnuð. Ég sló máli á
myndina og með því að snúa öllu
við var smá möguleiki að koma
henni fyrir heima. Hún hefur fylgt
mér síðan og mér finnst hún alltaf
fallegri og fallegri.“
gun@frettabladid.is
Gamli sófinn í góðum selskap
Sigrún fann strax og hún kom inn í
gamla bæjarstjórahúsið undir brekk-
unni að þarna vildi hún vera.
FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA.IS
Glæsilegur arinn tengir saman eldri stofuna og þá nýrri. Babúskurnar taka sig vel út á arinhillunni.
Veglegur gluggi snýr út í gróðri vafinn garð.
Í einum elsta hluta Akureyrar hefur Sigrún Stefánsdóttir, yfirmaður Rásar 2 og Svæðis-
útvarpsins, komið sér upp hlýlegu hreiðri ásamt sambýlismanni sínum, Ingvari Björshol.
Gamli norski
heiðurssófinn sem
var rétt lentur á
haugunum í fyrra
sómir sér vel með
húsgögnum eftir
Hans J. Wegner.
Yfir honum hangir
mynd Þorra
Hringssonar.
17. FEBRÚAR 2007 LAUGARDAGUR26