Tíminn - 10.09.1994, Blaðsíða 15

15'
Laugardagur 10. september 1994
Freysness, sem var þeirra eign.
Gömul eyöijörð í landareign
Skaftafells utan þjóögarös, sem
nú kallast á skýrsíum Skaftafell
II. Þar byggöu þau hjón, ásamt
Önnu dóttur sinni og tengda-
syni, Jóni Benediktssyni, hótel
og veitingahús, sem heitir
„Hótel Skaftafell". Þau hjón,
Anna og Jón, sjá um rekstur
hótelsins, meö miklum mynd-
arbrag og dugnaði. Gengur það
fyrirtæki mjög vel og gestak-
oma mikil allan ársins hring,
þó sérstaklega á sumrin.
Ég kom þar í byrjun júní í
sumar, ásamt Bjarna syni mín-
um og sonardóttur, og nutum
viö þar gestrisni þessara vina
minna. Anna og Jón eiga tvær
dætur: Eyrúnu Höllu og Rögnu
Kristínu. Það var brátt um frá-
fall Ragnars vinar míns. Hann
skrapp út aö tína ber skammt
frá heimili sínu, en Laufey
kona hans gekk út til að kalla á
hann í hádegismat. Hann gekk
áleiðis til móts viö hana, en féll
niður á leiðinni og var örendur,
er aö var komið.
Heilsu hans haföi hrakað að
undanförnu. Margur maðurinn
hefur óskab sér að mega kveðja
heiminn á þennan hátt. Ragnar
var náttúrubarn og hann féll í
faðm fósturjarðar sinnar á
dauöastund í eiginlegum skiln-
ingi. Er til æskilegra, eins og
heilsu hans var háttað?
Ragnars er sárt saknab af fjöl-
skyldu og vinum. „Eitt sinn
skal hver deyja." Mér kemur oft
í hug vísa skáldsins Bólu-
Hjálmars:
Mínir vinir fara fjöld,
feigðin þessa heimtar köld.
Ég kem eftir, kannske í kvöld,
með klofinn hjálm og rofinn
skjöld,
brynju slitna, sundrað sverð
og syndagjöld.
Innilegustu samúðarkveöjur
til fjölskyldu og ættingja. Þakk-
læti til hins látna fyrir einlæga
og gefandi vináttu.
Guð veri með sálu hans.
Ólafur Gubmundsson,
fyrsti landvörbur í
þjóbgarbinum í Skaftafelli
DAGBOK
VAAAAAAAAAAAAJ
Lauqardaqur
10
september
253. daqur ársins -112 daqar eftir.
36.vika
Sólris kl. 6.35
Sólariag kl. 20.13
Dagurinn styttist um
6 mínutur
Félag eldri borgara í
Reykjavík og nágrenni
5 sunnudaga bridskeppni í tví-
menning hefst á morgun kl. 13 í
austursal. Skor 3 fyrstu daganna
telja.
Félagsvist kl. 14 í vestursal Riss-
ins á morgun.
Dansab í Goðheimum kl. 20
sunnudagskvöld.
Skrifstofa félagsins á Hverfis-
götu 105 er opin kl. 9 til 12 og
13 til 17 alla virka daga.
Félag eldri borgara
Kópavogi
Spilub verður félagsvist ab Fann-
borg 8 (Gjábakka) á morgun,
sunnudag, kl. 3. Byrjað verður á
Gísli S.
Fæddur 27. desember 1915
Dáinn 2. september 1994
Horfinn er sá sem mér var
hjartkærastur frænda, enda
fylgd hans hinn eðlilegi og
snari þáttur lífsgöngu minnar.
Heit er mín þökk, hugumklökk
mín kveðja, þegar minn góði
frændi er genginn og endur-
minningar einar eftir. En
minningarnar eru líka margar
og dýrmætar, munahlýjar
munu þær orna mér, allar á
einn veg, svo umhyggjusamur
og hlýr sem hann var mér í
elskusemi sinni alla tíö — allt
frá fyrstu sporum til hinsta
dags.
Við kvöddumst fyrir fáum
dögum, fullvissir þess að til
beggja vona gæti brugöist um
aðra endurfundi, enda heilsa
hans þá svo undratæp orbin.
Oft hafði innileiki hans og ást-
úb komið skýrt fram á kveðju-
stundum, en aldrei sem nú.
Þakklátum huga skal hún
geymd, sem og allar aðrar
stundir.
Gísli var tilfinningamaður, þó
hann vildi mega dylja þab sem
best, enda kjarkurinn og karl-
mennskan, þorið og þrautseigj-
an, sem einkenndu hann á ytra
boröi. En stutt var í glitrandi
glettnina, sem engan særði, en
vakti upp einlægan hlátur, kær-
leikurinn átti þar öruggt skjól.
Minningarnar mætu á ég einn
og sá sjóður er dýr, því sem
barn hændist ég svo að hon-
um, að gjaman vildi ég fylgja
honum fótmál hvert og eiga á
kyrrum stundum athvarf hjá
honum einnig. Mér varb hann
því einstaklega undurkær og sá
kærleikur kulnaði aldrei.
Þegar ég man fyrst eftir mér,
bjó hann í Seljateigi, æsku-
heimili mínu, og enn man ég
undraglöggt, hversu sárt ég
grét, er þau hjón fluttu að
Stuðlum, þegar ég var sex ára,
og hve fögnuöur minn var mik-
ill þegar þau komu á ný heim
að tveim löngum árum liðnum.
Gísli var einn úr tólf systkina
hópi, fæddur í Húnaþingi, þar
þriggja daga keppni. Góð dags-
verðlaun og heildarverðlaun.
Húsið öllum opiö.
Karlar selja kaffi
Hin árlega kaffisala Kristniboðs-
félags karla í Reykjavík verður
haldin sunnudaginn 11. septem-
ber í Kristniboðssalnum, Háaleit-
isbraut 58, 3. hæð. Allur ágóði
rennur til starfs Kristniboðssam-
bandsins.
Kristniboðsfélag karla er komið
til ára sinna. Þab var stofnab
1920, en sýnir þó engin ellimörk.
Félagsmenn koma saman hálfs-
mánaðarlega og hefur svo verið
frá upphafi. A fundunum er
bænahald og biblíulestur, veitt er
fræðsla um kristniboðið og að
lokum leggja menn fram gjafir
sínar til starfsins, enda er eitt
helsta markmib félagsins að
safna fé til kristniboösins.
Það er fastur liður á hverju ári
að bjóða almenningi til kaffisölu.
Þeir kristniboðsmenn gartga þá
sjálfir um beina, en boröin
svigna af kökum og braubi. Þeir
vona að vel safnist í ár, eins og
oft endranær. Gert er ráð fyrir ab
kristniboðib þurfi um 17 milljón-
ir króna á þessu ári. Formaður
Kristniboðsfélags karla er Baldvin
Steindórsson sölumaður.
Kaffisalan í Kristniboðssalnum
hefst kl. 14,30 og lýkur kl. 18.
Regnboginn sýnir Alla
heimsins morgna
í dag frumsýnir Regnboginn'
Benediktsson
t MINNING
sem foreldrar hans, þau miklu
sæmdarhjón, bjuggu, oft við
erfið kjör. Fósturmóðir mín var
einmitt elst þeirra systkina, en
hana átti ég sem bestu móður.
Barnungur fór Gísli að heiman
og víst mun um það, að vinnu-
harka þeirra tíma fór ekki fram-
hjá hinum unga dreng, sem
aldrei kvartaði og átti kapp og
stolt að farsælum förunautum.
Ævilangt bar hann merki erfiðr-
ar æskutíðar, en á allt það var
aldrei minnst.
Hann varð fljótt mjög vel
sterkur, fimur og fótfrár mjög,
áræðinn og ósérhlífinn með af-
brigðum. Ungur fór hann aust-
ur á Reyðarfjörð til systur sinn-
ar og mágs, foreldra minna, og
á Reyðarfirði átti hann heima
upp frá því.
Gísli var hneigður mjög til bú-
starfa, afar góður og glöggur
fjármaður og fórst hvaðeina vel
úr hendi vib sveitastörfin. Mér
er sér í lagi í minni af hve mik-
illi list hann bar upp heysæti
svo unun hrein var á að horfa,
en Gísli var verkhagur ab
hverju sem gengið var, svo sem
smíðar hans báru vott um. Gísli
stundaði búskap drjúgan hluta
starfsævi sinnar. Áður hefi ég
getið um Seljateig og Stubla, en
1946 reisti hann sér notaleg
húsakynni í landi Seljateigs,
nefndi þar Fögruhlíð og þar bjó
hann til ársins 1961, að hann
fluttist út á Reyðarfjörð, keypti
húsið Brekku þar og bjó allt til
endadægurs þar.
En einn bjó Gísli ekki. Hann
kvæntist Guðrúnu Björgu Elías-
dóttur árið 1938, en hún lést á
besta aldri árið 1965. Hún
Gunna, eins og ég kallaöi hana
jafnan, var mikil ágætismann-
eskja, fáskiptin og dul, en því
meiri vinur vina sinna, gestris-
in vel og veitti öllum sem best
hún kunni og óteljandi voru
handtök hennar í annarra
þágu, ættmenna sem vanda-
lausra og aldrei um endurgjald
spurt. Gunna mín varð mér
einkar kær, enda naut ég henn-
ar hljóblátu ástúðar allt frá
barnsárum. Hún var afar farsæl
kona, vinnusöm og verkadrjúg,
myndvirk var hún svo sem
mörg flíkin frá henni sannaði,
smekkleg og velvirk í senn.
Hennar góða minning er vel
geymd.
Þau hjón ólu upp dreng, Þóri,
verkamann á Reybarfirði, urðu
honum sem bestu foreldrar og
hann þeim umhyggjusamur
sonur, sem sannaðist aldrei bet-
ur en í erfiðum veikindum föð-
ur hans. Þórir er afar vel gerður
maður, leikari og söngmaöur
góður, sem langt hefði náð á
þeim sviðum, ef hann hefði
lagt það fyrir sig.
Eftir að búskaparárum lauk
vann Gísli hjá Fiskverkun
G.S.R. meðan þrek entist og var
þar verkstjóri í fleiri ár og lét sá
starfi mjög vel. Einkum kunnu
unglingarnir vel að meta leið-
sögn hans og spaugsama alúð-
ina og munu margir minnast
áranna hjá Gísla meb ærnu
þakklæti.
En verkstjórinn vann gjarnan
mest sjálfur, enda honum tam-
ast að láta aldrei verk úr hendi
falla og ganga ab hverju einu
með harðfylgi og kappsemi,
hlífandi sér aldrei við því erfið-
asta. Hann var enda þab sem
kallast hamhleypa til vinnu og
langur gat vinnudagurinn orö-
ið, því engum kunni hann um
viðvik að neita og þeim hjálp-
aði hann helst sem örbugt áttu.
Greiðvikni hans var engu lík,
alltaf hlaupiö til, þó erfiði nóg
væri ab baki.
En Gísli var líka maður glað-
værðar og félagslyndur var
hann mjög, skemmtilega ræb-
inn, skýr í hugsun og m.a. var
hann spilamaður ágætur. Barn-
góður var hann svo af bar, börn
löðuðust aö þessum ljúfa og
smáglettna manni, sem allt
vildi fyrir þau gera. Börnin mín
og barnabörnin eiga af því ein-
staklega hugljúfa sögu, sem ég
veit þau þakka af alhug og
geyma í hjarta sér.
Gísli var einnig maður íhygli
og alvöru, enda greindur vel,
ákveðinn í skoðunum og fastur
fyrir. Hann gegndi alllengi
trúnaðarstörfum fyrir Verka-
lýðsfélag Reyðarfjarðar, stéttvís
og hollráður, heill í öllu. Hann
var félagshyggjumaöur í merk-
ing bestri.
Það húmar að í huga mínum
og minna, þegar Gísli frændi
minn er kvaddur hinstu
kveðju. Fyrir hugsjónum leiftra
myndir frá libinni tíð, sólstöf-
um slungnar, yljaöar ástúð og
mikilli mildi. Vestanblærinn fer
vermandi um flekkinn, hey-
hirðing í algleymingi, frændi
minn góður gengur vasklega til
verks, en gefur sér þó tíma til
ab svala forvitni hnokkans,
broshýr og elskulegur sem allt-
af. Þannig líða myndir hjá utan
enda, umvafðar sólskini.
Við Hanna og allt okkar fólk
höfum margt og mikið að
þakka. Þóri frænda mínum
sendum við samúðarkveðjur og
bibjum honum blessunar.
Honum Gísla eru ástarþakkir
færbar við leibarlok, fyrir allt
og allt. Megi sá alvaldur, sem
hann trúði og treysti á, leiða
sinn Ijúfa þegn inn til ljóssins
heima.
Blessub sé hans merlandi
bjarta minning. Helgi Seljan
frönsku kvikmyndina „Tous les
matins du monde" eða Allir
heimsins morgnar.
Myndin er gerð eftir sam-
nefndri skáldsögu Pascals
Quignard, sem kom út í íslenskri
þýðingu Friðriks Rafnssonar
1991.
Allir heimsins morgnar fjallar
um tvö frönsk barokktónskáld og
gömbusnillinga (gamba er strok-
hljóbfæri er svipar til knéfiðlu og
sellós), sem uppi vom á 17. öld.
Sá eldri, Sainte-Colombe, býr
ásamt tveimur dætrum sínum
fjarri lífsins glaumi og helgar sig
uppeldi dætra sinna og gömbu-
leik, í sárri minningu eiginkonu
sinnar. Sá yngri, Marin Marais,
nemur hljóðfæraleik af Sainte-
Colombe og fellir hug til eldri
dóttur hans.
Frægð og frami vib hirb Frakka-
konungs dregur Marais til sín
meb ófyrirsjáanlegum afleiðing-
um fyrir samband hans vib læri-
föður sinn og dótturina. En tón-
listin læknar öll sár. Myndin
fjallar þannig á næman og
áhrifamikinn hátt um ást, vin-
áttu og tryggð og skyldur og köll-
un listarinnar. Barokktónlist
skipar háan sess í myndinni og
má geta þess ab geislaplata, sem
inniheldur tónlistina úr mynd-
inni, hefur selst í risaupplögum
um allan heim.
Leikstjóri Allra heimsins
morgna er Alain Corneau, en
með aðalhlutverkið fara Gérard
Depardieu, Jean-Pierre Marielle
og Anna Brochet......> >
Kópavogsbær
Húsnæbisnefnd Kópavogs
Umsóknir
Húsnæðisnefnd Kópavogs auglýsir hér með eftir umsóknum
um félagslegar eignaríbúbir og félagslegar kaupleiguíbúbir.
Þeir einir koma til greina sem uppfylla eftirfarandi skilyrði:
1. Eiga ekki íbúb eba samsvarandi eign.
2. Eru innan eigna- og tekjumarka Húsnæbisstofnunar
ríkisins, sem eru mebaltekjur áranna 1991-1993.
Mebaltekjur einstaklinga: kr. 1.693.471
Mebaltekjur hjóna: kr. 2.116.839
Vibbót fyrir hvert barn: kr. 154.286
Eignamörk eru: kr. 1.800.000
3. Sýna fram á greibslugetu sem mibast vib ab greibslubyrbi
lána fari ekki yfir 30% af tekjum.
Umsóknareybublöb verba afhent á skrifstofu Húsnæbisnefnd-
ar Kópavogs ab Fannborg 4, sem er opin frá kl. 9-15 mánu-
daga-föstudaga.
Umsóknarfrestur er til 10. október 1994.
Athygli er vakin á því ab eldri umsóknir falla úr gildi.
Nánari upplýsingar veittar hjá Húsnæbisnefnd Kópavogs,
Fannborg 4, eba í síma 45140 frá kl. 11-12 alla virka daga.
Húsnæbisnefnd Kópavogs
KAUTT LJÓStii^RAUTT LfÓST)
, • .... ■ ___________________/