Réttur - 01.08.1964, Blaðsíða 33

SAID SALIM ABDULLA:
Byltingin á Zansibar
[Snemma á þessu ári bættist AlþýSuríkið Zanzibar og Pemba
í hóp nýfrjálsra Afríkuríkja. Said Salim Abdulla, forstöðumaSur
fréttastofunnar Zanews á Zanzibar, ræSir hér um stjórnmála-
ástandiS og framtíSarhorfurnar í landi sínu. SíSan þetta var
ritaS hefur sameining viS Tanganika fariS fram, en stefnan
óbreytt.]
Janúarbyltingin í Zanzibar, sent steypti af stóli soldánsveldinu
og fyrri ríkisstjórn, kom illa viS heimsvaldasinna. Þegar nýlendu-
herrarnir hafa neyðst til þess að sleppa fyrri ítökum sínum, hafa
þeir engu að síður reynt að halda á'hrifum sínum með því að skilja
eftir í nýfrjálsu ríkjunum leppa sem framkvæma óskir þeirra. Þess-
ari aðferð heittu brezku nýlenduherrarnir í Zanzibar.
Þegar eyjan fékk sjálfstæði sitt 10. desember 1963 jafngilti það
ekki raunverulegu fullveldi. Enda þótt brezki fáninn væri dreginn
niður í höfuðborginni hélzt óbreytt hið lénska skipulag í félagsmál-
um og efnahagsmálum og embættismannakerfið — sem var tæki
til þess að vernda stjórnmálalega og efnahagslega hagsmuni heims-
valdasinna.
En landsmenn vildu ekki sætta sig við þetta ástand eftir að þeir
höfðu fengið fonnlegt sjálfstæði. Hinni skipulegu baráttu þeirra
lauk með hinni sigursælu uppreisn 12. janúar 1964, en hún var
framkvæmd sem raunveruleg alþýðuhylting.
Byltingin á Zanzibar hefur mikið gildi fyrir alla Afríku, og sér
í lagi fyrir löndin í Austur-Afríku. Með henni liafa brugðizt vonir
nýlenduherranna um að takmarka fullveldi nýju ríkjanna við form-
legt sjálfstæði eitt saman. Sigur sá sem þjóð okkar vann sannaði
að ríkisstjórnir sem skipaðar eru embættismönnum heimsvalda-
sinna standa magnþrota andspænis byltingarþrýstingi almennings.
Fordæmi byltingarmaima og róttækar félagslegar umbætur sem þeir