Andvari - 01.01.1896, Blaðsíða 146
112
bverja löggjafarmáli, er þingið skorar á stjórnina
,að leggja frumvarp fyrir næsta þing.
í stað þess að samþykkja frumvarp til endur-
skoðaðra stjórnarskipunarlaga og senda stjórninni
áleiðis til staðfestingar, segir þingið við stjórnina
með þessari áskorun: »Stjórn góð! þú hefur nú tví-
Vegis ráðið Hans Hátign konunginum til að synja
hinni endurskoðuðu stjórnarskrá staðfestingar; þrátt
fyrir þessar synjanir látum vér þig vita, að vér
höldurn fast við sjálfstjórnarkröfur vorar, en í þetta
skipti sendum vér þér samt ekki frumvarp, en láttu
nú sjá og sýndu einhvern lit á þvi að verða við
^kröfum vorum með því að leggja fýrir næsta þing
frumvarp til stjórnarskipunarlaga; en þess krefj-
■ umst vér stranglega af þér, í nafni alirar hinnar
• íslenzku þjóðar, að þú takir sjálfstjórnarkröfur
vorar í þetta frumvarp. Sýnirðu oss sömu ókurt-
eisi og hingað til, að sinna alls ekkert óskum vor-
■ um i þessu máli, þá skaltu vita, að vér munum
með enn meiru fylgi krefjast landsréltinda vorra
frammi fyrir öllum hinum menntaða heimi. Þetta er
■'VÍlji vor«.
_ Það er þvi öðru nær en að leiðir þingmanna í
• sumar hafi skilið í aðalefni þessa máls. Það er
líka ótvíræðlega tekið fram í ávarpi neðri deildar
tii konungs, að sá skoðanamunur, sem fram kom,
hafi verið urn aðferðina en ekki um efni málsins
■og þar fullyrt, að þessi skoðanamunur sé ekki
minnsti vottur um, að áhugi þjóðarinnar á sjálf-
sjórnarmálinu sé valtur eða hikandi; er þetta að
öllu leyti rétt hermt. Ef vér þvi sjálfir gerum ekki
óþarfa hávaða út af þessuro skoðanamun, þá getur
hvorki stjórnin né þeir, sem henni fylgja, brugðið
oss með rjettu um ósamlyndi eða tvidrægni um