Spegillinn - 01.03.1950, Page 13

S P E □ I i«l N N
43
Hnnnibal var ekki lyn- kom-
inn a |>ing, eh Vilnuindur la'kn-
ir tók hann á hné sér og spil-
aój mcó hann. likt og Baldur
Georgs mcó Konna Betta
,,númer“ Vilmundar lókst svo
yck aó' Haiinihal flutti á Al-
þingi vitlausustu tillögur sem
í ram höfðu komið á |>ingi í líð
nulifandi manna. að (>ví er
cinn elsti |>ingmaður landsins
Val<li begar Vihnundur nennir
ekki að spila með Hannihal
taka kommúnistarnir á Aljiingi
við-nieð svipuðum árangri
A
B útvarpinu:
Bellibragð Labans
Eitt af þeim brennandi spursmálum, sem mannsandinn
hefur glímt veð í aldaraðir, er fjölkvæni Jakobs ísraels. Þó
að fjölkvæni Jakobs ísraels hafe ef tel vill ekki valdeð jafn-
stórkostlegre byltingu í þróunarsögu mannkynsins eins og
uppgötvun þyngdarlögmálsins eða kjarnorkusprengjunnar,
þá er það eitt þýðingarmesta atreðeð í kirkjusögu og menn-
ingarsögu síðare alda. Þrátt fyrer reynslu vora á þessu sveðe,
þá er hér margt á huldu og margar gátur að glíma veð. Ég
hefe efter getu rannsakað allar heimilder um fjölkvæni Jak-
obs Israels og högleitt og gagnprófað alla mögöleika í sam-
bande veð það. Um ættfeðör ísraelsmanna vetum vér það, að
Abraham var elztur. Abraham gat ísak, ísak gat Jakob, Jak-
ob gat Jósep, en Jósep gat ekki neitt. Vér álítum, að Jakob
hafi ekki verið svo mjög hneigður til fjölkvænis í upphafi,
ekki meira en gengur og gerist nú á dögum, var stundum
seint úti á kvöldin, eins og þegar hann rakst á Drottinn í nátt-
myrkri og brá á hann hælkrók, hefur líklega haldið, að ein-
hver væri að njósna um ferðir sínar, sem hagsmuna þyrfti
að gæta í einhverri tjaldbúðinni. Nema hvaó engar sagnir
fara af fjölkvæni Jakobs á meðan hann var ókvæntur í föðör-
húsum. Það er fyrst þegar hann kemur til Labans, telvon-
ande tengdaföðör síns, að Jakob ísrael verður orðaður veð
konur. Honum leizt strax vel á Rakel, sem óefað heför vereð
bráðlaglegör kvenmaðör. Og vér, sem höföm mikla reynslu
í þessum efnum nú, mundum segja, að Rakel hefðe haft mek-
inn kynþokka til að bera. Kynþokka högtakeð var að vísu
ekki uppgötvað í þá daga, en það er nú svo með uppgötvaner,
að þær byggjast oft á lögmálum, sem hafa vereð tel frá alda
öðle. Nema hvað Jakob og Rakel urðu fljótlega gagntekin af
ást hvort tel annars. Eins og kunnugt er, var Jakob fjár-
maður Labans, og getum vér auðveldlega geteð oss tel, að
Rakel hefe ekki taleð efter sér að hlaupa með eftermeðdags-
sýprópið til hans með hönangi í sokkbol. Og falleg heför hún
verið, þar sem hún trítlaðe tindelfætt á milli ólífutrjánna.
Vér getum gert oss í högarlund, hvílíkum augum Jakob heför
horl't á hana, þar sem hann stóð hjá rolluskjátunum fullur
óþreyju og eftervæntingar. Hvað síðan gerðist í sedruslund-
unum, er enginn lengur tel frásagnar. Vér verðum því nú,