Spegillinn - 01.03.1950, Síða 18

48
SPEGILLINN
skulum segja — ,,yfirheyrslu“, en verður sleppt aftur, vegna
ónógra sannana, eftir eina eða tvær innsprautingar af „játn-
ingarmeðali“, þegar gamanið er búið.-------Nei, minnist þess
heldur, herra doktor, að maðurinn minn er ráðherra í Al-
þýðustjórninni. Minnist þess ennfremur, að konan yðar verð-
ur einhversstaðar úti fram yfir miðnætti, enginn veit hvar.
Og bílinn yðar þekkir hvert mannsbarn. Mér fyrir mitt leyti
finnst engin ástæða til að auglýsa það um alla borgina, að
við séum úti að skemmta okkur — eða hvað finnst yður ?“
Doktorinn leit á frú Sevaroff með aðdáun og svaraði hlæj-
andi: „Svei mér, ef mér datt þessi möguleiki í hug. Vissulega
eruð þið, konurnar, stórum vitrari í slíkum málum. — Viljið
þér hringja á þjóninn yðar?“
Frúin gerði sem hann bað. Þjónninn kom með bukti og
beygingum.
„Sækið bílstjórann minn!“ skipaði doktorinn.
Að vörmu spori kom hinn skrautborðalagði bílstjóri inn
og laut húsbónda sínum í auðmýkt.
„Náðu í leigubíl, og farðu svo heim!“ skipaði sendiráðs-
ritarinn hranalega.
Síðan sneri hann -sér að frúnni, brosti sínu blíðasta brosi
og talaði í sínum elskulegasta málrómi: „Já, hvað þessa leik-
húsferð snertir — það er góð hugmynd, en það eru fleiri
möguleikar til“.
Frúin kinkaði kolli og brosti.
Þjónninn kom og tilkynnti, að bíllinn væri kominn. Frúin
hringdi á einkaþernu sína til að hjálpa sér í kápuna. Því næst
gengu þau út í bilinn.
Þegar bíllinn var kominn af stað, mælti hún:
„Já, möguleikarnir eru án efa margir. Ef þér hafið ein-
hverja nýja tillögu, látið hana þá koma. Síðan getum við rætt
möguleikann á því að finna grundvöll að undirbúningsum-
ræðum viðvíkjandi væntanlegum samkomulagsumleitunum".
IV.
Klukkan í turninum á sendiherrahöll Móðurríkisins sló
tólf. Glæsileg tólf manna drossía rann eftir steinsteyptum
götunum. Þetta var spánnýr Stalna-bíll, með skrautmáluðu
skjaldarmerki Alþýðustjórnarinnar á báðum hliðum. Skjald-
armerkið var fagurlitað og táknrænt. Kort af landsvæðum
þeim, er áður nefndust Evrópa og Asía, rann saman við
gyðjumynd eina mikla og fagra, þannig að útlínur gyðju-
myndarinnar umluktu þennan hluta jarðkringlunnar. Á
brjósti gyðjunnar var lítið kort af Islandi og rann saman við
mynd af ungbarni. Umhverfis gyðjumyndina voru gylltir
staí'ir: M.M.B.S., en það útleggst: Móðurríkið Matar Börnin
Sín. Umhverfis íslandskortið og ungbarnið voru þessir stafir
í rauðum lit: E.H.M.M. eða Elsku Hjartans Mamma Mín. —
Bíllinn nam staðar fyrir utan hús eitt á Gullmel. Siglinga-
málaráðherra Alþýðustjórnarinnar steig út úr bílnum og
leiddi konu eina upp að húsinu. Sú var klædd dýrindis loð-
feldi og bar skartgripi, er nema myndu húsverði á Gullmel
eða vel það. Hún var fremur lág vexti, dökk yfirlitum, en
fjörleg og snör í hreyfingum.
„Komið með inn rétt sem snöggvast“, mælti hún.
„Er það vogandi?“ mælti hann.
„Hví skyldi það ekki vera vogandi?“
„Maðurinn yðar“.
„Maðurinn minn! Hvað um hann? I mínu landi þykir það
sjálfsagður hlutur að eiginmaður og íhlaupamaður einnar
konu finnist við og við, og fari saman, ef í það fer. Slíkt
skerpir bara kærleikann í þríhyrningnum. En þið eruð nú
ekki eins blóðheitir, þessir Kotlendingar norður hér“.
„Aldrei þóttum við eftirbátar annarra í kvennamálum“,
sagði ráðherrann.
Niðurlag.
Ritstjóri: Pdll Skúlason
Teiknari: Halldór Pétursson
Ritstjórn og afgreiðsla: Smóragötu 14 - Reykjavík
Sími 2702 (kl. 12-13 dagl.)
Argangurinn er 12 blöð - uin 240 bls. - Askriítarverð: kr. 42
Einstök blöð kr. 5.oo - Askriítir greiðist iyrirfram - Áritun:
SPEGILLINN, Pósthóli 594 • Reykjavík • Blaðiö er prentað
í Ísaíoldarprentsmiðju h.i.