Fálkinn - 05.03.1938, Blaðsíða 10

F Á L K 1 N N
1U
Nr. 480. Þegar uatnið kom aftnr.
S k r í 11 u r.
ÚTVÁBPSKENSLA í SVERÐA-
GLEYPINGV: — .... og á miðviku-
daginn kemur ætla jeg svo að segja
áheyrendum mínum frá, hvernig
jieir ná sverðinu upy úr sjer aftur.
Færðu þig dálitið nwr snjó-
karlinum, Elsa.
Jeg þori þuð ekki. Þú veist
hvað hann Eirikur er hrœddur um
mig.
Hvernig líkar |>jer útvarpstæk-
iú þitt?
HaíS er ljómancii fallegt, en
ljósið á þvi er nokkuð daui't að
lesa við.
Hansen\sagði við tnig í dag, að
andlitið og höfuðið á mjer væri
klassiskt. Hvað þýðir eiginlega þetta
klassiskt?
Það þýðir ajt sem er gamalt.
Hvor ykkar var það, piltar, sem
sagði að buffið væri seigt?
Mamma er það hárolía, sem er
i þessu glasi?
Nei, það er lím.
Lím? Þá er það kanske þess-
vegna, að jeg næ ekki af mjer hatt-
inum.
Jeg veiddi svo stóran i'isk, að
fjelágar mínir þorðu ekki að láta
mig innbyrða hann, af hræðslu við
að bátnum mundi hvolfa.
Alveg s'ama kom fyrir mig þeg-
ar jeg kom að vestan með „Nor-
mandie“.
EinstæðingslegLir Ameríkumaður
kom inn á veitingastað í London og
frammistöðustiilkan spyr: Hvað
þóknast yður?
Tvö soðin egg og hlýlegt orð.
Frammistöðustúlkan kom með
eggin og var í þann veginn að fara
frá borðinu þegar Ameríkumaður-
inn spurði: - En hvað um hlýlega
arðið?
Stúlkan laut að honum og hvíslaði:
Þjer skuluð ekki borða eggin.
Þau eru fúl.
Svo þú hafðir kirsiber til að
borða meðan þú varst i kvikmynda-
húsinu, segir móðir við dreng sinn.
Jeg vona að þú hafir ekki fleygt
steinunum á gólfið.
Nei, jeg setti þá alla ol'an í
hattinn mannsins sem bjá mjer sat.
Flakkari bitti mann frá Aberdeen
á gölu og bað um ölmusu, en hinn
jós yfir hann skömmum og fúkyrð-
um.
Jæja það er ekki meira um jíað
sag'ði flakkarinn, en þjer gætuð þó
að minsta kosti sýnt kurteisi. Hún
kostar ekkert.
Ivostar hún ekkert. l>að er nú
eitthvað annað. Jeg man ekki betur
en það kostaði mig tíu aura að setja
„vinsamlegast“ i simskeyti i gær.
Ungur undirforingi var kvaddur
í herþjónustu og bonum var ekki
vaxin grön. Yfirmaður bans kallaði
bann á fund sinn og sagði:
Þjer verðið að láta yður vaxa
yfirskegg.
Já, herra.
Og elcki neitl Chaplinskegg held
ur almennilegt yfirskegg.
Já, herra.
Við'talinu var lokið en undirfor-
inginn s'tóð kyr, svo að yfirmaður
bans spyr: Var það nokkuð sem
þjer ætluðuð að spyrja um?
Hvaða litur á að vera á skegg-
inu, herra?
Maður kom inn i matvörubúð.
Jeg ætla að kaupa öil fúlegg, sem
þið hafið til hjerna i versluninni,
sagði hann.
Hvað ætlið þjer að gera vi'ð
fúlegg? spurði búðarmaðurinn.
Þjer ætlið þó víst ekki að nota þau
á jjennan söngmann, sem ætlar að
láta til sín heyra í kvölld?
— Suss, suss, hafið ekki hátt. Jeg'
er söngmaðurinn..
FS«0'
NAND
p.i.a
Læknisvitjun.
Eða:
Ifljóðið er ekki gott. Þjer hafið hjartaveiklun. Xú það er gamli úrhjall- Iiest að láta hann Sigurþór lita
urinn. á það.