Fálkinn - 05.04.1965, Side 22

En þér lofið mér einu — þér eruð áreiðanlega enginn Þér yfirgefið þetta hús, segi ég!
brennuvargur?
Svaraðu þegar herrann spyr þig! Þetta eru tunnur.
Er þetta benzín eða er þetta ekki benzín? Svariði! Þess vegna reykjum við heldur ekki, herra Biedermann.
Úti fyrir er tekið að snjóa
gisinni hundslappadrífu. Fólk
gefur sér góðan tíma til að
ræðast við utandyra og það er
greinilegur áhugi, lifandi áhugi
í tali manna þrátt fyrir deildar
skoðanir. Við heyrum seíning-
»r eins og: „Það er illt að hugsa
jér leikritið án eftirleiksins."
„í eftirleiknum kemur fram
háð um hin stagneruðu trúar-
brögð, sem hittir alveg í mark“
og „Helvítis bull.“ „Hverjum
dettur í hug að trúa því að það
sé barnsgrátur í Helvíti?"
Fólk er góða stund að koma
sér af stað, þó tæmist svæðið
framan við samkomuhúsið
smám saman. Við sjáum á eftir
prestinum í hópi fólks, sem
hverfur út í logndrífuna og
heyrum að hann segir: „Það
er erfitt að bjóða upp á Ráðs-
konu Bakkabræðra eftir þetta.“
Stór snjókorn silast niður úr
himninum. Skyndilega er eins
og fjallið upp af bænum sé upp-
ljómað. Varðskipsmennirnir eru
að reyna ljóskastarann og hann
lýsir upp góðan hluta af hlíð-
inni. Nær sýnist manni snjó-
kornin verða svört þar sem
þau falla hægt ofan í skugga-
myndina af litlum bæ vestur
á fjörðum.
Flateyri við Önundarfjörð.
22 FÁLKINN