Vikan


Vikan - 08.06.1978, Qupperneq 14

Vikan - 08.06.1978, Qupperneq 14
tónlistarmanni strax i æsku. Þá ætlaði ég að verða hljómsveitarstjóri. lét meira að segja hal'a það el'tir rnér í útvarpinu I barnatíma. þegar ég var sjö ára. Ég var að vísu ekki alveg viss. hvort ég ætlaði að verða hljómsveitarstjóri hjá lúðrasveit eða sintóníu hljómsveit. en mér leist nú eiginlega betur á lúðra- sveitina. þvi þar voru þeir i einkennisbúningum! — Hvernig stóð á þvi að þú komst i barnatima. til aðgeía þessa yfirlýsingu? — Rúnar: Það kom þannig til, að þegar ég var strákur. lá ég á sjúkrahúsi, og kynntist þar konu að nafni Filippia Kristjánsdóttir. — öðru nafni Hugrún skáldkona. Hún tók oft á tíðum krakka að tali i barna- tima. sem Skeggi Ásbjarnarson sá um. og ég lenti i einurn þeirra. Nú. svo var ég settur I barna- músikskólann. og látinn læra á blokkflautu ogsiðar á píanó. Ég lauk við þennan barnamúsíkskóla og fór svo i einkatima til Gísla Magnússonar. pianóleikara. Þar var ég i þrjú ár. en svo kom erfiður timi. Það breyttist nefnilega svo ansi mikið á árunum '64 '65. Þá komu Bítlarnir fram á sjónarsviðið. og þótti ekki fint fyrir stráka að spila á pianó. þeir urðu annaðhvort að spila á gitar eða trommur. Þá skipti ég um hljóðfæri. hætti að læra á pianó og keypti mér trommusett! En ég komst yfir þetta timabil i rólegheitunum. — Hvað varð til þess að þú fórst að syngja nteð „Litiðeitt." Berglind? — Berglind: Það var þannig. að við sungum stundum saman á kvenfélagsfundum og öðrum samkomum í Hafnarfirði. fjórar — fimm stúlkur. úr þessum stúlknakór. og þar höfðu strákarnir i „Lítið eitt" heyrl í mér. Upphaflega var þetta trió. skipað þremur Hafnfirðingum. Steinþóri Einarssyni. Gunnari Gunnarssyni og Hreiðari Sigurjónssyni. Sá siðastnefndi helltist svo úr lestinni. en hinir vildu Sungið i Helsinki árið 1968. Berglind stígur fram til að syngja „Táta, Táta, teldu dætur þínar." aðeins 11 ára. halda áfram og fengu til liðs við sig Jón Árna Þórisson ogmig. — Varstu ekkert hrædd við að koma fram? — Berglind: Nei, nei, mér fannst þetta ekkert öðru- visi en þegar ég söng með kórum. Hins vegar finnst mér það strax strax öðruvisi. þegar ég syng alein. Þá er ábyrgðin einungis á mér. í kór getur alltaf annar tekið við. ef eitthvað bjátar á, og i „Litið eitt" var þetta svo mikið raddað hjá okkur. Þó ég hefði kannski aðalröddina, voru strákarnir alltaf á bak við mig. Rúnar: Já. og svo hafði hún lika reynslu frá þvi hún „Lítið eitt" timabilið. Atriði úr Kvöldstund i Sjónvarpssal. var ellefu ára. Þá þurfti hún að stiga ein út úr kómum ogsyngja. „EKKI FEIMIN VIÐ AÐ SYNGJA — FYRR EN KANNSKI NÚ” Berglind: Ég hef eiginlega aldrei verið feimin við að syngja. fyrr en þá núna eftir að ég fór að fást við klassiska tónlist. Þaðer miklu meira krefjandi. — Þú þurftir að læra á eitt hljóðfæri samhliða söngnum.ekki rétt? — Berglind: Jú, það felst í kerfinu — þessu eilifa kerfi — að maður hafi einhverja þekkingu á einu hljóðfæri, og ég valdi pianóið.

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.