Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1956, Blaðsíða 17

Kirkjuritið - 01.01.1956, Blaðsíða 17
ARIÐ NYJA 7 Siðferðileg endurnýjun þarf að hefjast — afturhvarf til sið- gæðis. Vér teljum oss sjálfstæða þjóð. En sjálfstæði fær aldreí staðizt til lengdar án siðgæðis, eins og margföld reynsla sann- ar, hvorki þjóðar né einstaklinga. Það er aðeins ein leið til þess, að vér glötum eigi sjálfstæði voru, og hún er sú, að vér þreyt- um þolgóðir skeið siðgæðisins. Einhlítt er það þó ekki, að hvatt sé til siðgæðis og það stund- að. Siðgæðið þarf að styrkjast við trú, ella þrýtur það fyrr eða síðar. Djúpvitur og víðsýnn æskulýðsleiðtogi hefir lýst þeirri reynslu sinni af ungum mönnum, að þeir einir hafi varðveitt sakleysi sitt og manndóm í freistingum og mannraunum, sem fengið hafi stvrk frá trú sinni, kristinni trú. En til er sú trú, sem engan styður, og afkáralegt öfugmæli, er margir láta sér mn munn fara, að hver sé sæll í sinni trú, og apast svo að óheill- um. Hrævareldurinn villir, en sólarljósið vísar veginn. Kristin tru er undirrót kristilegs siðgæðis. Þess vegna lætur höfundur Hebreabréfsins sér ekki nægja að skrifa: „Þreytum þolgóðir skeið það, sem oss er fyrir sett,“ heldur bætir hann við: „Og heinum sjónum vorum til Jesú.“ Þetta er meginhugsun allra pistla og guðspjalla nýársdagsins. 1- „Hér er ekki Gyðingur né grískur, hér er ekki þræll né frjáls maður, hér er ekki karl né kona, því að þér eruð allir einn mað- ur 1 samfélaginu við Krist Jesúm.“ 2. „Jesúm Kristur er í gær og i dag hinn sami og um aldir.“ 3. „Eigi er heldur annað nafn undir himnunum, er menn kunna að nefna, er oss sé ætlað fyrir hólpnum að verða.“ 4. „Hann var látinn heita Jesús, eins og hann var nefndur af englinum.“ 5. Bæn hans „Faðir vor“ hin sanna dagstjarna og leiðarstjarna. 6. Sagan um biðlund víngarðsmanns- ms enn eitt árið eftir ávöxtunum af lífi vor mannanna. Já, þetta er frumtónn alls boðskapar Nýja testamentisins, að ver skulum beina sjónum vorum til Jesú, af því að í ljósi hans sjaum ver kærleika föðurins, Guðs, skapara himins og jarðar. Það er fagurt og átakanlegt, að ekkert stoðar annað á kristniboðs- akrinum: Engar trúfræðikenningar né flóknir lærdómar, aðeins mynd Jesú Krists, persóna hans, lifandi veruleiki hans, fullur náðar og sannleika.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.