Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1956, Blaðsíða 54

Kirkjuritið - 01.01.1956, Blaðsíða 54
44 KIRKJURITIÐ að halda áfram að granda því. Til þess að gera menn afhuga ofbeldi verð- um vér að auðsýna það. Til öryggis réttinum til að lifa verðum vér að saurga hann.“ A seinustu Grænlandsvertíð dvaldi norskur prestur um borð á einu fiskiskipinu og útvarpaði þaðan reglubundnum guðsþjónustum til veiðiflot- ans. Hann hvatti menn og til að sækja tíðir í Færeyingaliöfn, þegar þeir affermdu þar aflann. Laurence Bradshaw, sem mikið hefir unnið að kaþólskum kirkju- skreytingum, hefir nú verið ráðinn til að gera voldugt minnismerki á gröf Karls Marx í Hampstead. Rússneska sendiráðið í Lundúnum gengst fyrii þessu. Anægjulegt tákn um alþjóðlegt gildi listarinnar. Tékkneskir kirkjumenn heimsóttu mótmælendur í Vestur-Þýzkalandi í vetrarbyrjun. Dr. Niemöller bauð þá velkomna við guðsþjónustu í Frank- furt-am-Main. Varga, biskup í Slóvakíu, messaði í annarri kirkju þar í borg. Otto Dibelius, Berlínarbiskup, fagnaði og gestum þessum. Slíkar liéimsókn- ir eru ekki aðeins vel til þess fallnar að auka þekkingu manna og eyða ýmiss konar misskilningi, heldur er og ætlandi, að engir séu betur færir um að bera 'friðarorð milli þjóðanna en kristnir leiðtogar. Talið er, að í Bandaríkjumnn séu 35,3 af hundraði mótmælendur, en 20 af hundraði kaþólskir. Samsvarandi tölur árið 1940 voru 28,7 af hundr- aði og 16,1 af hundraði. Til eru munka- Og nunnureglur innan ensku kirkjunnar. Ein af þeim er Regla heilags Jóhannesar guðspjaUanmnns. R. M. Benson og tveir félagar hans stofnuðu munklífi þetta 1866. Höfuðstöðvar þess eru í Oxford. Þetta er allstrangur lifnaður, enda talið að aðeins þriðji hver maður, sem byrjar tveggja ára reynzlutímann, endist til að vinna lokaheitið. Reglubræðurnir eru sumir prestvígðir og auk mikils bænahalds og reglubundinna fastna sinna þeir alhniklum sálgæzlustörfum. Vinna og að líknarmálum og upp- fræðslu æskulýðsins. Þeir hafa líka rekið trúboð í Suður-Afríku og Indlandi. Hinn kunni prestur C. O. Rhodes segir: „Það er mikið hægt að læra af sálarjafnvægi þeirra og sjálfsafneitun.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.