Kirkjuritið - 01.01.1956, Qupperneq 40

30
KIRKJURITIÐ
■enda var framkoma og hegðun allra íslenzku þátttakendanna til
fyrirmyndar. Þeir reyndust landi og þjóð beztu fulltrúar.
Forystumenn Alþjóða vinahreyfingarinnar fögnuðu mjög þátt-
töku íslands í þessu móti og létu í ljósi þá ósk, að hún væri upp-
haf að fastri þátttöku þess í starfi hreyfingarinnar. Töldu þeir,
að bezt mundi að byrja á því að skipa sérstaka nefnd, sem hefði
forgöngu og framkvæmdir með höndum og stæði í sambandi við
alþjóðahreyfinguna. Síðar mætti alltaf, ef fært þætti, stofna hér
félagsdeildir með almennri þátttöku. Jafnframt sögðu þeir frá
því, að liægt mundi þegar á næsta ári að koma á skiptiheimsókn-
um unglinga héðan til annarra landa, t. d. Englands, Danmerk-
ur eða Hollands.
Enginn efi er á því, að slík mót liafa mikið gildi fyrir alla
þá, sem þátt í þeim taka. Væri vafalítið mikill fengur að því
fyrir okkur íslendinga, ef við gætum gerzt fastir þátttakendur
í starfi Alþjóða vinahreyfingarinnar og þannig lagt okkar skerf
til aukins skilnings og vináttu þjóða í milli. Ennfremur mundi
íslenzkum unglingum gefast einstætt tækifæri til þess að sækja
heim ýmsar aðrar þjóðir og afla sér þannig þekkingar á sögu
þeirra og menningu með litlum fjárhagslegum tilkostnaði. Jafn-
framt því, sem hér mundi verða um ómetanlega landkynningu
að ræða vegna þeirra mörgu unghnga, sem hingað kæmu í heim-
sókn. Hin mikla aðsókn að þessari ferð sýnir, að ekki ætti að
skorta þátttakendur í slíku starfi.
Jónas Gíslason.
Áletrun á gröf Kopernikusar
í Jóhannesarkirkjunni í Thorn: Eg krefst ekki þeirrar náðar, sem Páli hlotnað-
ist, né fyrirgefningarinnar, sem Pétur fékk, en ég bið þess í auðmýkt að niér
-veitist sú líkn, er þú auðsýndir ræningjanum á krossinum.