Kirkjuritið - 01.02.1964, Síða 23

Gunnar Árnason:
Pistlar
Uni áramótin
(Álexander Lange Johnson tók við biskupsstörfum á Hamri
1 Noregi í byrjun þessa árs. Hann var rektor í kennimannlegri
"iiðfraeði við báskólann í Osló. Sagður maður djarfur og lirein-
N l llln5 mikill áhugamaður. Einn af ritstjórum Kirkebladet
norska. Áramótahugleiðing hans í blaöinu fer liér á eftir).
bað, sem einkennir trúarlíf okkar í dag er, að liið kristilcga
01 i vexti, en það blæs ekki byrlega fyrir kirkjunni.
Blónigun kristnilífsins felst í því, að þeim mönnum fer hlut-
Islega fjölgandi um allt land og á öllum aldursskeiðum, sem
ata kristindóminn til sín taka. Fólk er sífellt að taka sinna-
klptum. Ekki svo að skilja, að almennar vakningar eigi sér
stað, heldur sá eðlilegi liáttur að menn taka upp Biblíulestur
ng bænahald, kirkju- og altarisgöngur. Æskulýðshreyfingin á
>ér sérstaklega mikinn hlut að máli. Gætum við fjölgað æsku-
.(sstarfsmönnunum um fimmtíu á stundinni, mundi það
ne>ta stefnunni í öllu þjóðlífinu. Nii er sú hætta yfirvofandi,
,nikið af þessum lífsstraumum renni út í sandinn sökum
lless, hve fáir eru til að halda í liönd með æskunni.
nnt væri að nefna fleiri vortákn heima og erlendis. Bezta
vornin gegn lieiðninni —- og sú eina, þegar til lengdar lætur —
r,’ lnenn gangi Guði á hönd. Hvílíkt undur ef við gætum
i U ‘j llessu ári leitt hjá okkur alla nefndarfundi og sleppt öllu
Ekk SniÓtaþjarki °g snúið okkur að einstaklingunum í staðinn.
e^j_ert er jafn uppörfandi og samfundir við leitandi sálir,
eit Jakn þrúgandi og lnika malandi um ástandið almennt
nnan luktra dyra.