Jólasveinar - 24.12.1914, Blaðsíða 29

29
fjendurna suma hann svalg,
en sullaði afgangnum niður,
þar til hann uppi stóð einn,
sem orf það, er sunnlenskur kaupi
stingur í stargresislaut,
er steðjar hann heim til að jeta.
Nú liðu nokkur ár,
og nítján hundruð og fjórtán
var þessu illþýði eytt;
en orusta hófst þá af nýju
við berserk, er Brandíkus hjet
og bjó í Templarahelli.
Viskí hjet vinur hans,
og voru eitraðir báðir,
börðu þeir rekka í rot
með rótarkylfum úr timbri;
Valdi brá skallanum við,
en var þó með riðu á eftir,
kempan kokvíð og sveitt,
og klýju’ er hann vaknaði’ að morgni,
velti vöngum í gríð,
sem vönkuð rolla á kletti.
Upp reis þá átthöfðað skrímsl,
sem átti þjettleifur Tómsen,
messuvín, mórautt á lit,
og margra ára gamall fjandi.