Eimreiðin - 01.01.1950, Síða 86

74
RITSJÁ
EIMREIÐIN
mjög áberandi hér á landi. Danir
virðast lítið hetur á vegi staddir,
eftir þessari bók að dæma. Hér eru
fáeinar, teknar af handahófi: „menne-
sjælen" les: menneskesjælen (bls.
13), „Valgadssons“ les: Valgarðssons
(bls. 73), „nu til“ falli burt (bis.
89), „skikkelsen“ les: skikkelser
(bls. 110), „romatikkens“ les:
„romantikkens (bls. 117), „Borgig“
les: Borgir (bls. 121) „en“ les: er
(bls. 122), „IImi“ les: Ilmor (bls.
186), orðið „af“ vantar (bls. 198),
„er“ falli burt (bls. 198), „Ólafsson’s"
les: Ólasons (bls. 202), „natinal" les:
national (bls. 210), „Solioguia“ les:
Soliloquia (bls. 213), „Sugurðsson“
les: Sigurðsson (bls. 213).
Þess er getið á titilblaði, að bókin
sé gefin út ineð styrk frá íslenzka rík-
inu og Félagi íslenzkra ritliöfunda.
Eitt er enn gott um þessa bók og
höfund liennar, en það er fræðsla sú,
sem þar er veitt um það viðkvæma
mál, livernig islenzk liandrit, og önn-
ur verðmæti vor, hafa hrakizt úr landi
til erlendra einstaklinga og safna, og
þá fyrst og fremst í Danmörku. Skerf-
ur sá, sem Bjarni M. Gíslason hefur
lagt fram fyrr og síðar, bæði í ræðu
og riti, til þess að túlka málstað vorn
í handritamálinu, er orðinn bæði
mikill og góður.
Sv. S.
Stefán Jónsson: MARGT GETUR
SKEMMTILEGT SKEÐ, skáldsaga,
Rvk. 1949 (fsafoldarprentsmiója).
Höfundur þessarar bókar liefur
ekki legið á liði sínu við ritstörfin,
eftir að fyrsta smásagan bans birtist
hér í Eimr. fyrir 17 árum. Þetta er
fjórtánda bókin, sem út liefur komið
eftir bann, síðan „Konan á klettin-
um“ hlaut 1. verðlaun í smásögusani-
keppni Eimreiðarinnar árið 1933. Af
þessum bókum eru fjórar smásagna-
söfn, fjórar ljóðabækur, ein ævintýn
og ljóð, ein sögur, kvæði og leikrit
og fjórar skáldsögur. Sumar bókanna
bafa komið út í fleiri en einni ut-
gáfu, svo sem sagan af Gutta, sem er
komin út í fjórum.
Stefán Jónsson liefur tekið ástfóstri
við æskulýðinn, og flestar bóka bans
eru fyrir liann samdar. Honum lætur
vel að rita fyrir börn og unglinga a
í því samnierkt við Sigi'rbiörn
Sveinsson os Nonna (Jón Sveinssoiil-
þó að liver þessara þriggia æsk'dvðs-
böfunda bafi sín sérstæðu einkenni.
Stefán er s:álfnr kennari og kann að
umganf'ast unglinga. Þess gætir glö"e-
lega í sögum bans og lióðum. En
bann eefur þeim fullorðnu oft eitt-
bvað líka að bugsa um. ..lidt for
Tanken“. eins og H. C. Andersen, ])0
að hann sé að sercia barnasögur.
Þessi nviasta skáldsaga Stefáns
Jónssonar . er einkum ætluð börnum
oi unglingum og vinum þeirra“. að
s:álfs lians sögn, en sannleikurinn
er nú samt sá, að hennar geta not'ð
menn og konur á öllum aldri og a
öllum tímum, því liún skírskotar til
mannleera tilfinninga á svo breiðum
grundvelli. að elli iafnt sem æska
getur af benni glaðzt og nærzt.
Diekens valdi sér oft börn og ungl-
inga að aðalsögubetium. en bækur
bans nrðu sígildar fyrir fólk á ölliun
aldri eiei að síður. Þetta er saea
Reykiavíkurpilts, sem sendur er t
sveit til að betrast, og bezt gæti ég
trúað því, að bún verði nokkuð niiiin-
isstæð fleirum en unglingum einum.
Júlíus Bogason, pilturinn frá
Revkjavík, sem á að verða að manni
í sveit, er ekki ánægður með sitt
hlutskipti: að gæta kúnna og gera