Búnaðarrit - 01.01.1937, Blaðsíða 337
BÚNAÐARRIT
;$17
fyllt þarfir sín og sinna, en ])að er hið ytra takmark
búnaðarins.
Ég kem þá að þriðja aðal verkefni 1‘óðurbirgðafélag-
anna, en það er að tryggja að nægilegt fóður sé til á
haustnóttum, á hverju heimili á félagssvæðinu, i'yrir
þann pening sem settur verður á vetur. — Það er nú
svo, að menn eru mjög misjafnir að útsjón, og mis-
jöfn aðstaða þeirra til að hafa greiðslu fyrir kjarn-
fóður á reiðum liöndum þá þegar. Mest hætta er á, að
þeir dragist aftur úr sem minnst eru um komnir, og
þola því lakast áföll af vanfóðrun. Þegar iniklar rign-
ingar torvalda heyskapinn, eins og víða varð í sumar,
þá veit enginn til hlítar hvers virði hey hans eru, fyrr
en hann reynir þau, og yfirleitt er það alltaf mikil á-
liætta að setja á þau ein, þau eru óvíða eingæf. Þegar
þessu líkan vanda ber að höndum bændanna, þá er
það höfuðnauðsyn hverrar sveitar, að reyndustu og úr-
ræðamestu bændurnir taki sig fram um það, að ráða
fram úr fyrir alla sveitarmenn í einu, en til þess hafa
þeir besta aðstöðu, ef allir bændur sveitarinnar eru
sameinaðir í fóðurbirgðafélagi. Eg skal ekki fjölyrða
um það hvaða blessun það er hverri byggð ef fram-
sýnustu mennirnir ráða þannig fra.ni úr fyrir alla sveit-
ina í einu, aðeins minna á, hve afkoma bænda er mis-
jöfn, þó þeir byrji bú við lík skilyrði, og fyrst svo er,
þá verður öllum Ijóst, hvílíkur munur það er hyggð-
inni, að styðja þannig veikari bænduma, svo að þeir
haldi þó áfram að standa af eigin ramleik, heldur en
að skifta sér ekki af þeim fyrr en harðindi hafa eyði-
lagt efnahag þeirra, svo að sveitin verði að leggja þeim
björg í bú, eða að þeir flosna upp og leita sér atvinnu
í sjóþorpunum þar sem atvinnuleysið þó er fyrir.
Hér stefnir þessi félagsskapur að því, að styðja menn-
ina í tæka tíð, en jafnframt að ala þá svo upp, sem
bændur ,að þeir eflist að fyrirhyggju og hagsýni, þeir