Búnaðarrit - 01.01.1992, Blaðsíða 204
b) Gert er ráð fyrir, að lögin séu rammalög og nánari framkvæmdar-
ákvæði sett í reglugerðum.
c) Kostnaðarþátttaka ríkisins í veiðum refa og minka er lækkuð úr 75% í
25%.
d) Réttur landeigenda til nytja í eigin landi er skertur verulega.
e) Ekki er ásættanlegt að færa stjórn á nýtingu selastofna til sjávarútvegs-
ráðuneytisins.
f) Akvæði um hreindýr og hreindýraveiðar eru óskýr og ófullnægjandi.
GREINARGERÐ:
Bent skal á nokkra þætti, sem Búnaðarþing telur athugaverða:
1. í 3. gr. segir, að umhverfisráðherra hafi umsjón með öllum málum, sem
varða villt dýr. Það hlýtur að teljast eðlilegt. Honum til fulltingis skal
vera sjö manna nefnd (dýranefnd), og skulu nefndarmenn tilnefndir af
jafnmörgum aðilum. Fimm þessara aðila annast rannsóknirog umsýslu
á sviði náttúrufræða. Skotveiðimenn tilnefni einn og Búnaðarfélag
íslands einn. Með tilliti til þess, að bændur eru nánast þeir einu í
þessum hópi, sem þarna eiga margþættra hagsmuna að gæta, svo sem
verið hefur frá fornu fari, sýnist þetta fyrirkomulag tæplega byggt á
fullri sanngirni.
2. 4. grein fjallar að mestu um veiðistjóraembættið. Svo virðist, sem það
eigi að leika stærra hlutverk í framkvæmd fyrirhugaðra laga en eðlilegt
getur talizt. A vegum þess skal stunda rannsóknir, við hlið Náttúru-
fræðistofnunar, enda skuli veiðistjóri vera líffræðingur. Er það mikil-
vægt?
Eðlilegra sýndist, að Náttúrufræðistofnun og aðrar hliðstæðar stofnan-
ir sæju um vísindahliðina, en veiðistjóri um fækkun vargdýra, eins og
ætlazt var til frá upphafi. Framvegis sem hingað til þarf væntanlega að
fækka dýrum, sem valda tjóni, eða hindra offjölgun þeirra, og veiði-
stjóri stjórni þar nauðsynlegum aðgerðum. Samkvæmt frumvarpinu
sýnist sami aðili eiga að rannsaka mál, fella í þeim dóma og framfylgja
þeim dómum, þ.e. veiðistjóri. Þess háttar fyrirkomulag hefur verið
fordæmt á öðrum sviðum.
3. Grundvallarbreyting kemur fram í frumvarpinu frá því, sem verið
hefur, á þann veg, að nú skulu öll villt dýr, að undanskildum músum og
rottum, alfriðuð, nema öðruvísi sé ákveðið með reglugerðum. Þannig
er það í raun lagt í hendur embættismanna að segja fyrir á hverjum
tíma, hvað leyfilegt sé að veiða eða nytja.
Þá er gert ráð fyrir leyfum, gjaldheimtu og skýrslugerðum varðandi
hvað eina, sem viðkemur veiðum og nytjum af villtum dýrum. Það
kann að vera nauðsynlegt gagnvart þeim, sem fara um landið til veiða,
202