Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 40

34
M O R G U N N
borðsskúffunni yðar í bústað yðar í París. Upphæðin er
150 frankar. Er það rétt? En, góði maður, ef þér vilduð
svara mér umsvifalaust um málið, skyldi ég vera yður
mjög þakklátur“.
,,Já, það stendur heima — ég hefi þennan reikning —
en það veit enginn neitt um hann“.
„Það er gott, þetta stendur þá heima. Páll Bourdin
segir, að hann vilji borga reikninginn. Þér skulið fara
með reikninginn til sonar hans, þá muni hann borga
hann. Þegar vinur yðar dó, þá hugsuðuð þér á þessa leið:
,,Þar varð nú ekkert úr þessari inneign minni. Það var
leitt, að ég hafði ekki sent Páli reikninginn áður en
hann dó. Nú geng ég ekki eftir þessu, því að drengurinn
veit ekkert um þessa trúnaðarskuld föður hans við mig“.
En Páll Bourdin segir, að sér sé mjög umhugað um,
að greiða skuldina. Farið þess vegna til sonar hans með
reikninginn, er þér komið aftur til Parísar. Annars fær
vesalings Páll Bourdin engan frið fyrir þessu“.
„Engan frið í gröfinni------vesalings vinur minn“,
hrópaði nú Frakkinn skelkaður á sinni hálfbjöguðu,
dálítið skringilegu ensku.
En nú færðist bros yfir allt andlitið á Peters, og hlátur
heyrðist um allan salinn.
„Þér haldið líklega ekki, vinur minn“, sagði Peters,
,,að landi yðar Páll Bourdin sé að brölta í gröf sinni?
Því fer f jarri, það sem er í gröfinni liggur kyrrt og ómak-
ar engan. Það er andi yðar látna vinar, raunverulega
hann sjálfur, sem er hérna hjá mér á ræðupallinum og
((
„En ég sé hann ekki. Hvernig lítur hann út?“
Herra Peters iýsti hinum látna Páli Bourdin og var
lýsingin svo nákvæmlega rétt, að maðurinn við hliðina á
mér var alveg höggdofa.
„Það er ómögulegt að efast lengur“, sagði hann og
stundi. „Það er raunverulega Páll, það er vinur minn
Páll! Og reikningurinn liggur heima-------og enginn