Morgunn - 01.06.1940, Side 81

M O R G U N N
75
Um líkbrennslu.
Eftir séra Kr. Daníelsson.
í 15. árg. Morguns 1934, ritaði ritstjórinn, Einar H.
Kvaran, um þetta mál eina af sínum gagnorðu smá-
greinum í ritstjórarabbinu og sýndi fram á yfirburði
líkbrennslunnar yfir jarðsetninguna. Enda vinnur lík-
brennslan æ meira fylgi, ekki aðeins hjá læknum og
öðrum, sem heilbrigðismál annast, heldur einnig hjá
spiritistum.
Að vísu telja einstaka menn sig hafa fengið á miðla-
fundum frá framliðnum mönnum aðvörun um, að ekki
sé líkbrennslan holl og geti valdið þjáningu hinum látna.
En það má þá heimfæra til þess, er þeir einnig segja, að
við eigum ekki að ætla, að þeir viti allt eða ávallt í öllu
hið réttasta og ráð þeirra eigi ekki að fyrirbyggja, að
við beitum eigin greind og heilbrigðri skynsemi, og þá
einkum ef annað liggur í augum uppi, svo sem telja má
um þetta mál. — Og víst er, að í Englandi, þar sem
miðlasamband er lengst á veg komið og áreiðanleg-
ast, láta undantekningarlítið brenna sig fremstu miðl-
ar og sálarrannsóknamenn, sem margir áratugum sam-
an hafa rannsakað og haft samband við fleiri framliðna
menn, en flestir aðrir, svo að þeir telja sig örugga um að
ekkert sé varhugavert við það, og þegar blöðin geta um
lát þeirra og útför, er jafnan orðað svo. að „bálförin fór
fram“, eins og það sé sjálfsagt, líkt og enn er hjá okkur
viðkvæðið ávallt „til moldar borinn“, þangað til við fá-
um bálstofuna.
Þó skal tekið fram, að spiritistar munu telja, einnig
hjá Englendingum, að rétt sé, að brennslan fari ekki
fram of fljótt, ekki fyrri en 4—5 dögum eftir andlátið,
bví að hugsanlegt sé eitthvert samband við líkamann
meðan hann er órotnaður, þótt það komi ekki til mála,
er rotnun er til fulls byrjuð.