Morgunn - 01.06.1940, Qupperneq 119

MORGUNN
113
en ég held að ég ætti að reyna, því að vinum mínum
kynni að þykja vænt um það.
„Jesús er stöðuglega nálægur í skuggadölum hins
synduga heims, sonur minn, hið sanna Ljós heimsins,
enda þótt margir sjái hann ekki af því að augu þeirra
eru haldin. Hann þjónar öllum, jafnvel þeim, sem af-
neita honum. Svo fullkomin er elska Hans, að Hann
getur ekki yfirgefið syndarann, heimskingjann eða losta-
segginn. Vantrúin krossfestir hann stöðugt að nýju;
samt ,er hann fús á að líða þjáningar og að fórna, því
að aðeins með slíkri þjónustu og nærveru Hans er unt
að endurheimta vantrúarmanninn.
„Krafturinn, sem stöðugt streymir út frá þessari
Kristsnálægð á jarðarsvjðinu, endurnærir englana, sem
þjóna meðal mannanna án afláts. Enginn af oss er svo
góður eða fullkominn, að hann geti þolað einn hið beizka
háð og þrautir, sem mæta oss í þeim heimi, sem þarfnast
þjónustu vorrar og nálægðar. Vér drekkum í oss þrótt
frá Honum, sem gefur oss líf með brosi ástúðar Sinnar.
„Mörgum sinnum hefi ég borið þunga þreytu þegar
mér virtist starf mitt hafa verið árangurslaust; þá varð
spott vantrúarinnar mér slíkt kvalræði, að mér fannst
ég naumast geta afborið það án þess að bregða sverði
mínu gegn þeim. — Nú tala ég í líkingum, sonur
minn —. En jafnvel þá, þegar gremjan og þreytan ætí-
uðu að yfirbuga mig, sjá, þá svifti einhver geisladýrð
skyndilega í sundur hinum dimmu skýjum í dalnum
neðra og Drottinn vor birtist mér í ljóma og ofurgnægð
miskunnar og meðaumkunar; Hann kom — taktu eftir
orðum mínum — til þess að styrkja umburðarlyndi mitt
með veikleika mannanna.
„Geturðu ímyndað þér iðrun mína þegar Hann bar á
mig lof fyrir það umburðarlyndi, sem ég átti ekki til í
hjarta mínu? Geturðu skilið, hversu ákaflega sál mín
andmælti því, að svo óverðug þjónusta skyldi fá slíkt
hrós? En ekkert var hægt að fela fyrir Honum. Hann
8