Jazzblaðið - 01.12.1951, Page 14

EINU I ANNAÐ
ÚR
í 5.—6. tbl. Landnemans, sem út kom
ekki alls fyrir löngu voru tvær prýðileg-
ar greinar. Sú fyrri var eftir Kjartan
Guðjónsson listmálara, bróðir Vilhjálms
Guðjónssonar hljóðfæraleikara. Grein
Kjartans heitir Skuggamyndir og segir
frá dvöl hans í USA fyrir nokkrum ár-
um. Greinin er einstaklega vel og
skemmtilega skrifuð, þó að í henni gæti
nokkurrar fyrirlitningar á bandarísku
þjóðfélagsskipulagi. En engu að síður
bendir allt til, að Kjartan gæti hæg-
lega framfleytt lífinu sem rithöfundur,
ef aðsókn skyldi minnka að September-
sýningunum, og þó er hann að jafnaði
sér í flokki þar. Hin greinin, og sú, sem
blaði þessu stendur nær að minnast á,
heitir „Jazzinn og þróun hans“. Ér hún
eftir Danann Sven Möller Kristensen,
sem m. a. hefur skrifað bók um jazz.
Grein þessi er sérstaklega fróðleg og
skal mönnum ráðlagt að lesa hana. —
Þýðingu hennar hefur „0. H.“ annast
og er málið á henni helzt til háfleygt, svo
að sett sé út á eitthvað. S. G.
SKAGAMADUR hefur sent blaðinu
bréf og óskar að fá svar við eftirfarandi
spurningum: 1. Hvað er trompetleikar-
inn Bill Coleman gamall og hvar leikur
hann nú? 2. Mun ekki framhaldssagan,
„Trompetleikarinn", sem eitt sinn var í
blaðinu halda áfram? 3. Væri hægt að
fá birt á nótum lagið „Maybe you’ll be
there“?
SVAR: 1. Bill Coleman er 46 ára og
hefur hann leikið í París undanfarna
mánuði. 2. Saga þessi mun því miður
ekki geta haldið áfram í blaðinu og var
á sínum tíma skýrt frá hvers vegna.
3. Lag þetta, eða önnur lög, treystir
blaðið sér ekki til að birta, þar sem
kostnaður við að birta lög er allt of
mikill.
MELODY TIME, hin skemmtilega lit-
kvikmynd og um leið teiknimynd Walt
Disney var sýnd í Gamla Bíó ekki alls
fyrir löngu. Þetta var, eins og allar
aðrar Disney myndir, mjög skemmtileg
mynd. Músikin í henni var mjög góð, en
hafi einhver búizt við að heyra jazz, þá
hefur sá hinn sami orðið fyrir vonbrigð-
um. —Stjörnubíó sýndi aftur á móti
mynd fyrir alllöngu og bar hún íslenzka
nafnið „Dægurlagagetraunin". — Nafn-
giftin á myndinni var álíka gáfuleg og
að skýra kjötverzlun Sápuhúsið eða ann-
að þvíumlíkt. Það voru margar ágætar
senur í myndinni, eins og t. d. með Gene
Krupa og hinum skemmtilega söngvara
Frankie Laine. Annar söngvari að nafni
Jack Smith lék allstórt hlutverk í mynd-
inni og skil ég ekki í hvernig á því hefur
staðið, nema að pabbi hans hafi átt kvik-
myndafyrirtækið, því að söngur manns-
ins var „alveg síðasta sort“. s.g.
VEGNA RÚMLEYSIS verSa nokkur bréf að
bíða næsta heftis. Enn einu sinni skal athygli
lesenda vakití á því, að nafnlaus bréf verða
ekki birt og ekki svarað. Sendið fullt nafn og
heimilisfang með bréfunum. Þau verða engu að
síður birt undir dulnefni eða skammstöfun.
14 JazztUiá