Útvarpstíðindi : nýr flokkur - 01.12.1952, Blaðsíða 18

Núna síð'ast á sunnndagskvöldið 26. okt. skrúl-
aði ég fyrir Leðurblökusönginn og var útvarps-
iaus það sem eftir var kvöldsins. Var það þriðja
kvöldið í röð, sem mér fannst tkki svara kostn-
aði að hlusta. Hin fyrri voru á afmæli Sameinuðu
þjóðanna og kvöldvakan á fyrsta vetrardag. —
Heldur útvarpsráð og aðrir ráðamenn þjóðarinn-
ar virkilega, að við séum ekki farin að þekkja
þessa virðulegu stofnun — Sameinuðu þjóðirnar
— og hugsjónir liennar? Það er haldið upp á
afmælisdag flestra deilda hennar með ráðherra-
og fyrirmannaræðuin, auk allra þakkarávarpa og
skýrsluflutninga þéirra, sem fara utan á þing
hénnar og ráðstefnur, að ógleymdum daglegum
fréttum frá Daða, sem alltaf er að fræða okkur
um það, sem hvert mannsbarn veit, og tala við
okkur eins og við séum nýjasti árgangurinn í
barnaskólanum. — Og svo kemur viðtal við Thor
Thors með siimu skömmunum um Rússa og
kommúnista og við heyruin dagsdaglega í frétt-
um. Og hvaða smekkvisi er það — jafnvel þótt
allt væri satt, sem sendimaður okkar segir —
að þylja níð um nokkrar af sameinuðu þjóðun-
um á hátíðisdegi þeirra. Ég hlustaði ekki á ræðu
forseta íslands, vildi eiga það inni til hátiðlegra
tilefnis.
— Nú i vetrardagsskránni var Magnús Jóns-
son prófessor með hugleiðingar um misseraskipti.
Hún varð ekki uppbyggileg, erindi Kristjáns Eld-
járns — sem venjulega eru ágæl — var með dauf-
ara móti, og Páli Isólfssyni, tókst ekki að bjarga
kvöldinil með þjóðkór sínum, og vil ég þó ekkert
misjafnt segja um það söngfélag. Það er gott
með öðru góðu, en kemur manni sjaldan á óvart.
Víðreist fólk og útvarpsk'onur.
Tveir flokkar virðast gera víðreist — ef dæina
má eftií erindum í útvarpi — það eru stjórn-
málamenn og kvenréttiridakomir, ferðasögur
þeirra eru 'yfirleitt illa gerðar og ætti útvarpið
að vera vandfýsnara fyrir hönd hlustenda en það
er um val þeirra, en líklega eiga útvarpsmenn
þarna við ofurefli að etja. Við verðum bara að
skrúfa fyrir, þegar við höfum fengið nóg.
Það skal þó viðurkennt að konurnar eru þarna
mun skárri en stjórnmálamennirnir — og ekki
megið þið taka orð mín svo, að ég sé yfirleitt
að amast við konum í útvarpi. Veri þær vet-
komnar þar, þegar þær hafa frá einhverju merki-
legu að segja i— eins og t. d. Ragnheiður Jóns-
dóttir skáldkona með ameríkuerindi sitt. Mar-
grét Jónsdóttir skáldkona hefur líka flutt þokka-
lega þætti í sumar. 7.
TÓMSTUNDAÞÁTTURINIV
SKÝBINGAMYND FBA JÓNI PALSSYNI
-Mynd þessi af kassa, er einkum birt vegna
barna og unglinga, er safna eggjum. — Hann er
gerður úr þunnum pappa, eða karton. Botninn
(B) cr teiknaður fyrst, og hafður 1 sm. stærri —
á livern veg, — en eggið. Ef botninn t.d., er
6x10 sm. verða liliðar (H) og gaflar (C) að vera
6 sm. á hæð; en hæðin er fengin á þann hátt að
framlengja breiddar- og lengdarlínum botnsins
um 6 sm. — Lokið (I.) er af sömu stærð og
botninn. Kássinn er síðan klipptur eða skorinn
eftir útlínunum og beygður eftir brotnu línunum
(Sjá 1. inynd.) En áður þarf að inarku greini-
lega í pappann, eftir línunum, með beini eða
þunnri greiðu. — Ef pappinn er í þykkara lagi.
þarf að gera grunnar ristur í liann með hnífsoddi,
svo auðvéldara sé að beygja hann á réttan liátt,
þannig að kassinn verði allsstaðar hornréttur. 1-
mynd sýnir kassann að utantieriiu ósámansettann.
Lím er nú borið á innafbrotin (þ.e.: fletina X)
og þaii límd við gaflana að innanverðu, eins og
sýnt er á 2. mynd. Þar sést og hve'rnig lokið er
beygt (L og L 1). — Þegar kassanum er lokað
er fletinum L 1 smeygt niður með framhliðinni,
að innanverðu. — Eggjasafnarar geta auðvitað
sleppt lokinu, ef þeir vilja; það er haft hér með
vegna þsirra barna, er vilja sjálft gera litla
kassa úr þunnu efni, undir ýmiskonar smádót.
18 CTVARPSTÍÐINDI