Morgunblaðið - 09.07.2011, Qupperneq 35

DAGBÓK 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. JÚLÍ 2011
Grettir
Smáfólk
Hrólfur hræðilegi
Gæsamamma og Grímur
Úthverfið
Kóngulóarmaðurinn
Ferdinand
ÞÚ BORÐAÐIR ALLAR
JÓLASMÁKÖKURNAR!? JÁ
...OG HVAÐ
ÞYKIST ÞÚ ÆTLA AÐ
GERA Í ÞVÍ?
KLAGA Í
JÓLA-
SVEININN!
NEI!!!
FYRIRGEFÐU MÉR,
ÉG SKAL BAKA FLEIRI
SMÁKÖKUR! ÉG SKAL
LÆRA AÐ BAKA!
ÉG
BIND
MIKLAR
VONIR
VIÐ ÞETTA
LEIK-
TÍMABIL
ÉG VEIT AÐ ÞAÐ HEFUR
GENGIÐ Á ÝMSU HJÁ OKKUR
EN ÉG HELD AÐ ÞETTA ÁR
VERÐI ÁRIÐ OKKAR
ÉG VERÐ HINS VEGAR AÐ
VIÐURKENNA AÐ ÉG BJÓST
VIÐ BETRI MÆTINGU Á
FYRSTU ÆFINGUNA OKKAR
VONANDI MÆTA
FLEIRI Á MORGUN
ÞIÐ VERÐIÐ BARA AÐ LÁTA
OKKUR VITA EF KLUKKAN ER ORÐIN
OF MARGT OG YKKUR LANGAR AÐ
FARA AÐ SOFA
KLUKKAN ER
ALLS EKKI ORÐIN
OF MARGT
EN MÉR SKILST SAMT AÐ ÞAÐ
SÉ GOTT FYRIR MANN AÐ STANDA UPP
OG HREYFA SIG Á NOKKRA KLUKKUTÍMA
FRESTI TIL AÐ KOMA
BLÓÐRÁSINNI AF STAÐ
ÞVÍ MIÐUR EIGUM
VIÐ HÖFUNDARRÉTTINN
AÐ „HANN Á
AFMÆLI Í DAG”
ÞANNIG AÐ ÞÚ
VERÐUR BARA AÐ
SYNGJA EINHVERN
ANNAN AFMÆLISSÖNG
Á MEÐAN ÞÚ ÞVÆRÐ Á
ÞÉR HENDURNAR
TIL
HAMINGJU
MEÐ DAGINN
HERRA
FORSETI...
VIÐ UNNUM
NÁMSKEIÐ HJÁ
„KÖKUKÓNGUM”
HVAÐ
ER ÞAÐ
EIGINLEGA?
ÞEIR SÉRHÆFA SIG Í
STÓRFENGLEGUM
KÖKUSKREYTINGUM EINS OG MAÐUR
SÉR STUNDUM Í SJÓNVARPINU.
KÖKUR SEM LÍTA ÚT EINS OG
LISTAVERK
HEFURÐU
ÁHUGA?
ÉG ER BARA ÁNÆGÐUR MEÐ
KÖKURNAR SEM HÆGT ER AÐ
KAUPA Í STÓRMARKAÐINUM
ÞÁ SIT ÉG BARA
EIN AÐ ÞESSU
ÞAÐ ER
ÚTI UM ÞIG
BIGSHOT!
ÞÚ ÁTT
EKKI SÉNS!
ÞAÐ ER
AUÐVELT FYRIR
MIG AÐ SLEPPA
OG ÞETTA ER
ÁSTÆÐAN FYRIR ÞVÍ!
DÓTTIR MÍN!
Flugstöð
Eitt af því sem gæti
bætt efnahag Íslend-
inga er flugstöð í
Reykjavík, því eins og
bent var á hér í blað-
inu, er Reykjavíkur-
flugvöllur hluti af flug-
vallakerfi Evrópu og
öllum frjálst að fljúga
hingað frá flugvöllum
innan EES. Við þorpið
Hahn í Þýskalandi
gerðu Bandaríkja-
menn herflugvöll sem
þeir lokuðu fyrir
nokkrum árum. Til að
auka umsvif í héraðinu
beitti héraðsstjórnin sér fyrir bygg-
ingu flugstöðvar við völlinn og nú iðar
þarna allt af lífi. Við þekkjum þennan
flugvöll sem Frankfurt Hahn. Flug-
stöðin sem Þjóðverjarnir byggðu er
stálgrindahús klætt garðastáli og
virðist ekki hafa kostað mikið. Af
þessu leiðir að flugvallargjöld eru lág
og völlurinn miðstöð lággjaldaflugs.
Ef Besti flokkurinn vill standa undir
nafni ættu forystumenn hans að fara
til Hahn, skoða flustöðina og spyrja
kollega sína í hreppsnefnd Hahn hvar
þeir geti keypt teikningar að svona
flugstöð. Gistingu er hægt að kaupa á
Gasthaus-Sauerwein fyrir 15 evrur á
sólarhring (10 ef tveir eru saman)
með morgunverði. Eina leiðin til að
koma í veg fyrir eymd,
er að fólk fái tækifæri
til þess að vinna fyrir
sér. Nú er verið að
kvarta yfir því að allt
allt sé að fyllast af am-
eríkukrabba og síld-
arstofninn sé ónýtur
vegna sýkingar sem
drepi síldina. Hvað
verður um dauða síld?
Hún sekkur til botns,
er étin af krabbanum,
breytist í krabbakjöt
og afurðaverðið tífald-
ast. Þarna er tækifæri
fyrir þá sem nenna að
bjarga sér, það þarf
engan kvóta á krabba.
Fræðslufulltrúi hafnarinnar, Einar
heitinn Egilsson, veiddi oft hátt í
hundrað krabba yfir nóttina í gildru af
endanum á varðskipabryggjunni.
Samkvæmt þessu ætti hann Jóhannes
kokkur í Hörpu að geta veitt krabba út
um eldhúsgluggann og breytt honum í
dýrasta túristamat í heiminum.
Lausn eymdarvandans er að byggja
ódýra flugstöð og hefja dagsferðir
með ferðamenn frá Evrópu og ala þá á
krabbasúpu.
Gestur Gunnarsson tæknifræðingur
Flókagötu 8.
Ást er…
… þegar hann skefur
af bílnum fyrir þig á
snjóþungum morgnum.
Velvakandi
Svarað í síma 5691100 frá 10–12
velvakandi@mbl.is
Karlinn á Laugaveginum varíbygginn á svip, þar sem hann
gekk niður Frakkastíginn, nýbúinn
að fá sér molasopa á Holtinu.
„Kerlingunni líst ekki á Landsdóm-
inn,“ sagði hann. „Þetta eru póli-
tísk réttarhöld,“ sagði hann og
bætti við:
Bráðræðið er alltaf brýnast,
slá bumbur og láta sig týnast
og vera ekki neinn.
Að ákæra einn
er siðleysi til þess að sýnast.
Það er ekki af gefnu tilefni for-
sætisráðherra sem þessi limra
Kristjáns Karlssonar rifjast upp,
enda ort áður en hennar tími kom:
„Það kvað vera fallegt í Kína,“
sagði konan og lét í það skína.
Hvað hún hét veit nú enginn,
hún er annaðhvort genginn
eða afplánar varfærni sína.
Þetta er fyrsta limran sem ég
lærði eftir Kristján og þykir hún
alltaf jafngóð:
„Ég man ekki meira í flýti,“
sagði maður, sem flaut á spýtu.
Hann drukknaði óðara
en hann drukknaði fróðari
um dauða og minni og spýtu.
Veitingahús á Norðurlandi voru
kölluð „baukur“. Jónas á Völlum
kom fullur inn á Bauk á Akureyri.
Þar var fyrir ungur maður, sem var
að gera ráð fyrir að bæta ráð sitt
og hætta að drekka. Þá kvað Jónas:
Treystu djarft á drottin þinn,
drjúg er náðar-ausan.
Sittu og drekktu, drengur minn,
djöfulinn ráðalausan!
Á efnaheimili í Borgarfirði voru
ávallt til fyrningar af kjöti. Um
sveitarómaga, sem dó á heimilinu,
kvað Jón Eyjólfsson á Hvammi í
Hvítársíðu:
Að hann dáið hafi úr hor
hygg ég rengja megi.
En hitt er satt hann var í vor
vel framgenginn eigi.
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Siðleysi til þess að sýnast
Árið 1953 ákvað bókafélag sósíal-ista, Mál og menning, að
kaupa húsið á Laugavegi 18 og reisa
þar stórhýsi undir skrifstofu sína og
bókabúð. Safnað var fé til smíð-
innar. Ekki gekk söfnunin betur en
svo, að Kristinn E. Andrésson,
framkvæmdastjóri Máls og menn-
ingar, og Einar Olgeirsson, formað-
ur Sósíalistaflokksins, leituðu 1955
til sendiherra Ráðstjórnarríkjanna í
Reykjavík um styrk að austan.
Ákveðið var að veita fyrirtækinu
250 þúsund króna lán til fimm ára.
Í desember 1959 var húsið komið
undir þak. Þá birtist viðtal við
Kristin í Þjóðviljanum, þar sem
hæðst var að þeirri kenningu, að
hann hefði fengið rússagull í húsið.
Hinn faldi fjársjóður hans væri
samheldni félagsmanna í Máli og
menningu. Morgunblaðið vísaði
þessu á bug. Félagsmenn hefðu
ekki bolmagn til að leggja í húsið
þær 7-8 milljónir króna, sem það
kostaði.
Blaðið hafði rétt fyrir sér, eins og
skjöl í Moskvu sýna. Kristinn og
Einar höfðu í janúar 1959 gengið á
fund sendiherra Ráðstjórnarríkj-
anna í Reykjavík og beðið um nýjan
styrk. Húsið myndi kosta sex millj-
ónir króna, og hefðu þegar verið
notaðar í það tæpur helmingur
þeirrar upphæðar. Kristinn end-
urtók styrkbeiðni sína úti í Moskvu.
Virðist hann eftir rússneskum
gögnum hafa fengið styrk að upp-
hæð 500 þúsund krónur frá Kreml-
verjum það ár, 1959, og síðan af-
skrifaðar skuldir að svipaðri
upphæð ári síðar. Kallaði Morg-
unblaðið húsið eftir það „Rúbluna“.
En nú urðu sósíalistar að útvega
afganginn, fimm af sex milljónum.
Einhverju hefur verið safnað með
hlutafé, en eflaust hefur munað um
það, að Hilmar Stefánsson, banka-
stjóri Búnaðarbankans, lánaði Máli
og menningu fé í húsið gegn því, að
sósíalistar styddu 1961 son hans,
Stefán Hilmarsson, til að taka við
stöðu hans. Ekki þurfti að hafa
þungar áhyggjur af endurgreiðslu
bankalánsins. Verðbólgan sá um að
minnka það, sífellt verðfall krón-
unnar. Væri þess vegna ekki réttara
að kalla húsið „Krónuna“ en „Rúbl-
una“? Eða jafnvel „Rúbluna og
Krónuna“?
Athugasemdir og leiðréttingar vel þegnar.
Hannes H. Gissurarson
hannesgi@hi.is
Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð
Rúblan og Krónan