Freyr - 01.02.1998, Qupperneq 33

Heygœða-Móri
er enn á kreiki!
Fyrir um og yfir 15 árum fjallaði
undirritaður alloft um heygæði
og fóðrun mjólkurkúa og hagkvæmni
í því sambandi.
Nefna má eftirtaldar greinar þar
að lútandi:
Hugleiðingar um heygœði og
fóðrun mjólkurkúa, Ráðunautafund-
ur 1979 bls. 247. Fóðrun um burð,
súrdoði og afurðasemi mjólkurkúa,
Freyr nr. 22 1981 bls. 902 og nr. 23
bls. 942. Afurðageta upp á punt,
Freyrnr. 3 1984 bls. 112.
Þrátt fyrir nánast einhlítar niður-
stöður úr rannsóknum og reynslu
fyrr og síðar um hið sterka samband
heygæða og afurðasemi á hagkvæm-
ari rekstur kúabúa virðist full þörf á
að vera á verði fyrir þeirri áráttu
sumra manna - ekki síður lærðra en
leikra - að vinna gegn raunhæfu og
mjög þörfu leiðbeiningastarfi á þess-
um vettvangi.
Síðan undirritaður var virkur þátt-
takandi í að verja þessi vísindi og
eftir Þórarin Lárusson
rS * %
v..- jf
Búnaðar- sambandi Austurlands

reyna að fá menn til að nýta betur -
já miklu betur - þann fjársjóð, sem
fólginn er í afurðagetu mjólkurkúa,
hefur hann haft ýmsum öðrum
hnöppum að hneppa eins og ýmsum
er kunnugt og ekki lagt orð í belg
opinberlega, þótt vissulega hafi
hann oft fundið þörf hjá sér til þess.
Nú æxluðust mál svo að fyrir
u.þ.b. ári voru þeim er hér ritar falin
leiðbeiningastörf í nautgriparækt hjá
Búnaðarsambandi Austurlands.
Eins og vera ber var hafist handa
við að athuga stöðu þessa mála-
flokks þar sem frá var horfið hartnær
15 árum áður.
Það leið ekki á löngu þar til stað-
festur var sá grunur að í þessum mál-
um hafði alltof víða harla lítið gerst.
Enn gengur ljósum logum sá
draugur sem hefur þá undarlegu
áráttu að vinna gegn bættum hey-
gæðum í gegnum hina ólíklegustu
menn í leiðbeiningaþjónustunni og
áður hefur verið vitnað til með dæm-
um (Ráðunautafundur 1979, bls. 147).
Nýlegt og heldur dapurlegt dæmi
um vélarbrögð þessa „Heygæða-
Móra“ kemur fram í grein eftir ágæt-
an vin minn, Ríkharð Brynjólfsson á
Hvanneyri, sem birtist í Bændablað-
inu 10. des. 1996, sem bar yfirskrift-
ina „Góð hey, hvað sem það kost-
ar?“.
Satt að segja byrjaði undirritaður
þá, a.m.k. í huganum, að senda
Bændablaðinu nokkrar athugasemd-
ir við þessa grein, en ekkert varð úr.
Til að hylma yfir vaxandi penna-
Freyr 1/98 - 29