Hugur - 01.06.2008, Blaðsíða 140

Hugur - 01.06.2008, Blaðsíða 140
i38 Jóhann Björnsson felst í því að vera manneskja sem er sífellt að gera eitthvað úr sjálfri sér og lífi sínu. Þetta þýðir að kennarinn leitast við að fá nemendur til að gera sér grein fyrir því að: 1. Stöðugt val á sér stað í lífinu. Telji nemendur sig ekki velja neitt þá er það engu að síður ákveðið val. Þannig gengur hver dagur út á það að valið er um ýmsar leiðir og lífskosti. Val getur snúist um stóra sem smáa hluti, hvort það eigi að skrópa í kennslustund, læra heima eða stela geisladiski af náunganum, svo dæmi séu nefnd. 2. Það er á ábyrgð sérhvers einstaklings hvernig hann velur og hvernig hann áformar h'f sitt. Sérhver einstaklingur er frjáls hvort sem honum líkar það betur eða verr og enginn kemst undan því að velja og gera eitthvað úr lífi sínu.Tilvist einstakJinganna er án afsakana og sérhver einstaklingur er það sem hann gerir úr sér. 3. Með frelsinu eru menn dæmdir til ábyrgðar og með breytninni er maður öðrum fyrirmynd. Það ber merki um óheilindi að ætla sér að gera undan- þágur fyrir sjálfan sig og breyta á þann hátt sem maður vill ekki að aðrir taki sér til fyrirmyndar. Sartre komst þannig að orði: „Og hverjum manni ber að spyrja sjálfan sig: er ég áreiðanlega þess umkominn að haga mér á þann veg að mannkynið taki sér athafnir mínar til fyrirmyndar?"'6 Ef það tækist að koma nemendum og reyndar öllum öðrum sem að skólastarfi koma í skilning um mikilvægi þessara grunnþátta tilvistarspekinnar er enginn vafi í mínum huga að það yrði skólastarfi til framdráttar. Abyrgðarleysi og afsak- anir, skeytingarleysi um mannleg verðmæti og tilhneigingar nemenda til þess að gera undanþágur fyrir sjálfa sig í siðferðilegum efnum er á meðal þess sem kenn- arar þurfa að takast á við í sínum daglegu störfum. Tilvistarspekileg viðfangsefni, tilvistarvandinn, frelsið og ábyrgðin mæta okkur hvarvetna. Skólastarf stefnir meðal annars að því að þroska manneskjur og bæta samfélög og í því verkefni hefur tilvistarstefnan margt að bjóða. Hamingjan er mér einnig mjög hugleikin í skólastarfi. Þar hef ég sótt mikið til Epíkúrosar auk þess sem skólastefna A.S. Neill hefur að undanförnu styrkt sjónarmið mín mikið. A.S. Neill lagði mikla áherslu á mikilvægi þess að börn væru hamingjusöm. Undir það tck ég heilshugar en um uppeldisstefnu A.S. Neill segir Erich Fromm m.a.: „Markmið uppeldis, meira að segja markmið lífsins, er að vinna af gleði og að geta orðið hamingjusamur. Að áliti Neills táknar það að vera hamingjusamur hið sama og „að hafa áhuga á lífinu.““17 Ég sagði eitt sinn á foreldrafundi þegar talið barst að agamálum og námsmati að sjálfur kysi ég frekar að kenna „óþekkum" nemanda en hamingjusömum held- ur en „stilltum" en óhamingjusömum. 16 Jcan-Paul Sartre, Tilvistarstefiian er mannhyggja, s. 58. 17 Erich Fromm, „Formáli" að A.S. Neill, Summerhill-skdlinn, s. 12.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.