Sagnir - 01.06.1997, Blaðsíða 66

Sagnir - 01.06.1997, Blaðsíða 66
Er Michael Collins sagnfræði- legt fúsk? Eiga Islendingar sér einhverja viðlíka sjálfstæðishetju og Michael Collins, sem hægt er að reisa úr öskustónni og gera svolítið karlmannlega? Sannast sagna held ég að ritgerð ein eftir Gunnar Karlsson, „Hvað er svona merkilegt við sjálfstæðis- baráttuna?“, beri dágóðan titil.44 Ef kvikmyndafræðileg- ar forsendur eru notaðar þá virðist sjálfstæðisbaráttan íslenska hafa verið helst til of tíðinda- lítil til að unnt sé að gera kvikmynd með hana senr söguefni og heilla jafnframt spennuþyrsta bíógesti nútínrans. Að nrörgu leyti sannast afþeinr tilraununr senr gerðar hafa verið til að festajón Sigurðsson á filmu að áhuginn á frelsishetjum Islendinga er ekki ýkja mik- ill nú til dags. Gunnar Karlsson telur að sjálfstæðisbaráttan sé örugglega ekki erki- saga í hugum Islendinga lengur og segir: „Mig minnir að sögukennari í framhalds- skóla, góður vinur minn, hafi sagt við mig fyrir nokkrunr árum að sjálfstæðisbarátt- una afgreiddi nraður nú i einunr tínra i kennslu."45 Kannski er ungt fólk á Islandi orðið vant því að sjá glæstar frelsishetjur á borð við Mel Gibson og Lianr Neeson ríða unr héruð. Hollywood og nryndir eins og Braveheart og Michacl Collins gera það að verkum að íslensku sjálfstæðis- hetjurnar virðast harla leiðinlegar; eigin- lega bara verkefni handa okkur fræði- nrönnununr. Ekki dugir í dag að halda einungis penna á lofti i baráttu fyrir frelsi og það er sannarlega ekki dranratískt að berja hönd í borð og segja „vér nrótmæl- unr allir“ til þess eins að stornra út af fundi sanranborið við það að hrópa „lengi lifi ísland" til manna sinna við upphaf æsilegs bardaga (sjá atriði í bæði Braveheart og Michael Collins). A hinn bóginn nregum við ekki ganga kald- hæðninni alveg á hönd. íslensk þjóðfrels- isbarátta er einmitt afar nrerkileg því hún er ein fárra slíkra sem til lykta var leidd með friðsanrlegunr aðferðum.'"’ Niðurstaðan er sanrt í takt við niður- stöðu Gunnars Karlssonar, nefnilega að gamla þjóðernissinnaða sagan senr gerði sjálfstæðisbaráttuna glæsta í hugunr ís- lendinga höfðar vart til okkar lengur því andstæður hennar eru of einfaldar: kvikmyndir og sjónvarp eru ekki sérlega heppilegir miðlar til að koma á fram- færi flóknu sögulegu sam- hengi." Við könnumst ekki við þessa samstæðu frelsiselskandi þjóð nreð leiðtoga sem aldrei gerðu neitt rangt, alltaf höfðu réttinn sínunr nregin og allir elskuðu. Danskurinn, heinrskur og illgjarn i senn, er líka allt of óverðugur andstæð- ingur til að henta í góða sögu. Það þarf að dýpka söguna af sjálfstæðisbaráttunni og fylla hana nýrri spennu. Til þess er nóg efni í sögunni.47 Lykilorðið hér er spenna og stað- reyndin er sú að sjálfstæðisbarátta Is- lendinga er ekki lengur í deiglunni og er þvi ekki nægi- lega spennandi. Krafan unr að viðfangs- efnið sé spennandi gerir það hins vegar skiljanlegt hvers vegna „sögulegar" vík- ingamyndir Hrafns Gunnlaugssonar höfða vel til fólks. Þar logar allt í átökunr og spennu og persónurnar virðast reiðubún- ar að leggja lífið að veði fyrir það sem þær telja rétt og gott. Helgi Þorláksson hefur að vísu kallað nrynd Hrafns I skitgga hrafnsins „ofboðslegt rugl unr þjóðveldis- tímann" en þrátt fyrir það er ekki ósenni- legt að myndir Hrafns nróti nrjög hugmyndir manna unr þann tínra Is- landssögunnar.48 Um þetta er kannski ekkert nenra gott að segja ef nryndirnar kveikja áhuga sem ekki var til fyrir. Sagnfræðingar verða nefnilega að huga að því frumatriði að kvikmyndir og sjónvarp eru ekki sérlega heppilegir nriðlar til að konra á framfæri flóknu sögulegu samhengi.49 Heildar- myndin hlýtur að vera það sem mestu skiptir, ekki einstök atriði sem orka tvi- mælis. Einmitt þess vegna skiptir kannski ekki öllu nráli að nrörgunr nrikilvægum persónunr eru engin skil gerð í Michael Collins þótt vitað sé að Coilins var langt frá því að vera eini leiðtogi IRA sem lét að sér kveða. Jafnfranrt verðunr við að reyna að fýrirgefa Neil Jordan það að hafa horft framhjá þeirri staðreynd að Collins var alls ekki eins trúr Kitty Kiernan (Julia Roberts) og ætla nrætti af Michacl Collins. Jordan hefur verið gagnrýndur fyrir að sleppa alveg viðræðununr við Breta i „... engu máli hefði skipti hvers slags mynd Michael Collins hefði orðið, efni hennar hefði alltaf valdið hatrömmum deilum." London 1921 nr.a. vegna þess að Collins hélt þar við eiginkonu listnrálarans Johns Lavery, Iafði Hazel Lavery, og er jafnvel talið að sanrband þeirra lrafi nrjög nrótað Collins og afstöðu hans til sanrningsins 1921.511 Sennilega hefði þetta hins vegar skemmt söguna sem Jordan er að segja af hetjunni hugprúðu, trúrri og heiðarlegri. Eins og áður hefur komið fram hafa menn lengi harmað dauða Collins, sem var einungis á þrítugasta og öðru aldursári þegar hann dó og reyndar sá deValera það fyrir að minningin um Collins yrði end- urreist á hans kostnað.51 Ekki hafa þó allir horft á Collins með glýju í augum.521 þvi sambandi má rifja aftur upp Mannlífs- grein Garys Gunning þar sem hann lýsir skilmerkilega þeim ódæðisverkum sem Collins stóð fýrir.52 Auk þess hefur verið bent á að Collins vann markvisst að þvi að grafa undan hinu nýja ríki sambands- sinna á Noröur-írlandi og þar með urn leið þeim samningi sem hann sjálfur hafði fært Irum eftir viðræður við Breta í London 1921. Collins studdi róttæklinga á Norður-írlandi bæði með fjárstyrkjum og vopnum og stuðlaði þannig að erfiðri sambúð samfélaganna tveggja á Norður- Irlandi og jafnframt þeirri hræðilegu arf- leifð sem enn í dag er óleyst.54 Collins er þvi ekki hetja í allra augum, áður hefur verið vitnað í Paul Bew því til sönnun- ar og síðan gagn- rýndi sagnfræðing- urinn Austen Morgan, Jordan fýr- ir að halda því fram að Michael Collins væri sagnfræði þvi að í raun væri hún „hættuleg lygi“ sem yki andúð á Irlandi gagnvart Bretum, yki enn frekar fávísi í Bandaríkjunum um málefni Irlands og æsti upp óeirðir á Norður-Irlandi.55 Það er því ýmislegt að athuga við þá mynd sem brugðið er upp í Michacl Coll- ins en þrátt fýrir það virkar hún alls ekki eins illa sagnfræðilega séð og vænta mætti af framansögðu. Hún er alla vega ekkert sagnfræðilegt „fúsk“ því þótt gagnrýna megi ýmis atriði er sýn Neils Jordans svo sem eins rétthá og hver önnur ef frá eru taldar nokkrar sögulegar rangfærslur.51' Færa má rök fyrir því að myndin hafi ekki orðið svo umdeild á Irlandi sem raun ber vitni fyrir þær sagnfræðilegu rangfærslur sem í henni er að finna (verri villur má finna í flestum sögulegum kvik- 64 SAGNIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.