Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.06.1957, Qupperneq 37

Jónas, tunglhausinn og bókmenntirnar
í upphafi septembermánaðar síðast-
liðins ritaði Jónas rithöfundur Arna-
son hugvekju í dagblaðið Þjóðviljann
og ræddi þar um ung skáld íslenzk og
íslenzkar nútímabókmenntir og svo
þann voða er hann telur nú helzt að-
steðjandi ungum skáldum á fslandi:
þau kúri öllum stundum yfir skrif-
borði eða veitingaborði en líti ekki
við sjálfu flatningsborðinu, þau séu
úr öllum tengslum við fólkið í landinu,
„þetta prýðilega óbreytta alþýðu-
fólk“, og líf þess, séu í stuttu rnáli
sagt ekki annað en stirðnaðar brúður
er sitji lon og don inni í st.öðnu stofu-
lofti og rembist þar yfir dauðum orð-
um. Tilefni þessarar hugvekju Jónas-
ar var sögukorn „um hausinn sem fór
til tunglsins“ er birtist í tímaritinu
Lífi og list undir stjórn Gunnars Berg-
manns fyrir nokkrum árum.
Það er víst bezt fyrir undirritaðan
að gera eina játningu strax: hann
setti nefnilega saman þessa háska-
legu sögu sem vakti hneykslan Jón-
asar Árnasonar og skipsfélaga hans á
síldinni á sinni tíð og kannski enn
fleiri ágætra manna. Það er því ekki
nema eðlilegt að honum renni blóðið
til skyldunnar og vilji bera hönd fyr-
ir höfuð sér þegar við honum er
stjakað, en þess utan finnast óneitan-
lega ýmsir skávankar á grein Jónas-
ar sem freistandi er að gera athuga-
serndir við. Þessar athugasemdir verða
þó, því miður, engan veginn jafn ýt-
arlegar og hugleiðingar Jónasar gefa
tilefni til, enda játar undirritaður það
kinnroðalaust að Jónas er honum
iniklum mun meiri formsnillingur,
stílsnillingur og málsnillingur og hef-
ur auk þess ugglaust miklum mun
meiri „mannlegan þroska“ til að bera,
enda hefur undirritaður aldrei staðið
við flatningsborð né drepið síld.
Skyldi því engan undra þótt viður-
eignin verði ójöfn.
1) J. Á. heldur því fram framarlega
í máli sínu að mikill hluti ungra
skálda einangri sig yfir skrifborði
dagskrá
35