Skírnir - 01.01.1947, Blaðsíða 61
Skírnir
Leikfélag andans
59
2) Ymisleg't smálegt mætti sjálfsagt finna innan um í plcggum
fólagsins (Lbs. 486—89, 4to), sem g'ii nilegt þætti til skemmtun-
ar, ef ekki fi'óðleiks. Þar er m. a. tiltakanlega berorð lýsing
ungs Iæknis (Þorvaldar Jónssonar) á læknisvitjun á drykkju-
mannsheimili, sögubrot, ljóðasmámunir og sitt hvað fleira. I
fundarbókunum eru útdrættir úr erindum um „háttu manna og'
sveitarbrag" eftir Kristján Jónsson Fjallaskáld (Þingeyjar-
sýslur) og Kristján Eldjárn Þórarinsson (Strandasýsla). Loft-
sjónalýsingar eftir suma félagsmenn (t. d. Pál Melsted) komu
á prenti í Þjóðólfi, eins og sjá má í efnisyfirliti blaðsins þessi
árin, og' þóttu sízt lakari blaðamatur þá en nú.
3) Á kveldfundi 29. jan. 1865 flutti Gísli Magnússon kennari er-
indi um þetta efni, og var niðurstaðr.n þessi: „Að landsmenn
séu hvattir af hinu opinbera til a? taka snemma eftir gáfuðum
börr.um, hvernig sem á þeim kann að standa, en ekki einasta
til að láta slíka læra, heldur og til r.o verða kaupmenn og aðrir
nýtir me;in.“ Umræðuefni, sem hér eru nefnd, en ekki vikið
frekar að í meginmáli, voru sett fram í spurningum til umræðu
eins og: „Er ekki ástæða til að bæta fólk á Islandi með útlendu
kyni?“, „Hvernig er hagkvæmast að haga alþýcumenntun á ís-
lar.di?“ og „Hafa karlar og konur eigi yfirhöfuð sömu eigin-
legleika, og ber þeim eig'i jafnrétti til a’lra hluta?“ — Eiríkur
Biiem var frr.msögumaður um lífsábyrgðarsjóði 4. jan. 1870,
og sama ár, 12. júní, ræddi Gísli Magnússon um sparisjóði og
banka.
4) Sjá ennfremur: Jón Jónsson Aoils: Jón Borgfirðingur 1826-
1912, Skírnir 1913, bls. 8 og 13.
5) í fundarboði 28. febr. 1873 er til umræðu: „Hvort félagið vill
styðja að prentun útleggingar á Byrons Manfred eftir M. Joch-
umsson?“ Ekki verður séð, hvort styikurinn var veittur, en
bókin kom út 1875.
6) Sjá viðaukablað við Þjóðólf, 19. ár nr. 9—10, 27. des. 1866.
7) Gjafabréfið er í Skjalasafni Reykjavíkurbæjar.
8) Bréfin eru í Skjalasafr.i Reykjavíkuibæjar.
9) Kappræðuefni, sem lúta að lciklist, öll frá 5. félagsári, voru:
„Hvernig' má taka hentug yrkisefni ti! sorgarleiks ecur sorgar-
leika úr Njálu?“ (Matthías Jochumsson framsögumaður), „Að
sýna ganginn í einhverju leikriti eftir Shakespeare“ (M. J.),
„Að sýna ganginn í forngrískum sorgarleik" (Gísli Magnús-
s;n), „Að sýna ganginn í forngrískum eða rómverskum gleði-
leik“ (G. M.) og loks „Að sýna mismuninn í sorgarleikum
Forngrikkja og hinna nýrri þjóða“.
10) Páll E. Ólason: Jón Sigurðsson, foringinn mikli, bls. 359.