Breiðfirðingur - 01.04.1997, Síða 132

130
BREIÐFIRÐINGUR
aðrir sögðu. En tæplega hef ég búið til þessa áráttu til greiða-
semi í sjálfan mig: ætli hún sé ekki arfur fyrst og fremst frá
móður minni og hennar föðurætt, án þess ég sé að gefa til
kynna að faðir minn hafi verið sínkur, hvað ekki var til í fari
hans. í tengslum við þetta er gaman að geta þess, að við
spurningu eins blaðamannsins um hvort það kostuðu mig ekki
of mikið allar veitingar fyrir kannski þrjú til fjögur þúsund
manns yfir tímabilið? Ég svaraði því einu, að það kostaði mig
meira að gera það ekki. Ég held hann hafi aldrei skilið svarið.
Ég get ekki skilið við þenna pistil án þess að minnast á
hlutdeild konu minnar Soffíu Sigurjónsdóttur í þeim störfum
er unnin voru þarna. Hún var þarna til ársins 1970. Þá var ég
nýbúinn að kaupa íbúð í Reykjavík og því bæði ákveðin í því
að segja upp stöðu vitavarða og flytja suður. Þrátt fyrir að við
værum gift hjón til 1987, þá æxlaðist dæmið þannig, að ég sat
sem vitavörður til ársloka 1985. En þessi kona var einstök að
nær allri gerð. Allt sem hún gerði var til fyrirmyndar. Hún sá
um heimilið, sá um nær allan viðurgerning við gesti, tók veður
jafnt og ég og án hennar hefði ég ekki unnið nema brot af
þeim verkefnum, sem ég annars innti af höndum. Henni var
prúðmennskan í blóð borin, viðræðugóð, skipti varla skapi og
hugulsöm gagnvart hverju því er með þurfti. Hún var ekta
dama, gull af manneskju. Þar gat ég ekki á betra kosið.
Bcekur
Bækur hafa verið mitt lífshungur, ef ég get orðað það svo.
Tólf ára gamall flæktist ég á uppboð á reytum gamallar konu í
Stykkishólmi. Uppboðshaldarinn var hreppstjórinn Magnús
Friðriksson frá Staðarfelli. Það þekktist ekki að drengir væru
hlutgengir þar. Þarna voru tveir kassar fullir af bókum, m.a.
Lestrarbók Þórarins Böðvarssonar, frumútgáfa af ljóðum Jón-
asar Hallgrímssonar o.fl. gott, allt mjög vel með farið. Þegar
kassamir vom boðnir upp, hrópaði ég í strákaskap mínum: Tvær
krónur! Karlar þarna sögðu mér að halda kjafti og skömmuðu
mig eins og hund. Magnús, er verið hafði vinur afa míns Jó-