Skólablaðið - 01.07.1914, Blaðsíða 3

SKÓLABLAÐIÐ
99
útdauð, þó að v:ði hafi hún vikið fyrir annari betri. Hún
þarf að verð aldauða sem alira fyrst.
Dálítið hefur borið á því að foreldrum hafi verið hálf illa
við, hafi kennarinn varið nokkrum tíma til að taia við börnin
í þeim tiigangi að hafa áhrif á hugsunarhátt þeirra og víkka
eitthvað sjóndeildathringinn; ekki þótt hæfilegt að verja kenslu-
tímanum þann veg; ekki skilist að þetta væri »kensla«. Svo rík
getur sú hugsun verið hjá sumum, að kenslan sé ekki fólgin
í öðru en yfirheyrslu, ng að kennarinn hafi ekki annað að gera
en að troða »Iexíum« í börnin.
Sörsgkeoslan í barnaskólunum.
.þeim barnaskólum og farskólum, sem kenna söng, fjölg-
ar. Og eftirspurnin eftir kennurum, sem geta Kent söng,
eykst óðum. Sem stendur hefur kennaraskólinn ekki nærri
því við að menta söngkennara. það er ekki annað sem
stendur á en að þaðan komi nægilega margir söngkennarar.
Fyrir skömmu sóttu 80 manns sama árið um að komast
í kennaraskóla í Danmörku; en skólinn gat ekki tekið við
nema 25 nemendum. 55 varð að vísa frá. Eftir hverju
voru svo þessir 25 valdir úr hópnum? Eftir því hve söng-
hæfir þeir voru. 25 hinir sönghæfustu voru teknirt
þetta er að leggja rækt við söng í barnaskólunum, og
þar verður að leggja rækt við hann, ef þjóðin á að verða
söngelsk, og mentuð í þeirri grein.
En söngkenslan mun eiga erfitt uppdráttar í barnaskól-
unum hér meðan enginnþarf að sinna henni fremur en hann
vill í kennaraskólanum. í kcnnaraskólanum þarf að leggja
grundvöllinn.
það er nú að vísu svo, að þorrinn af nemendum kenn-
araskólans lærir að syngja og eitthvað í söngfræði. En þeir
hafa hingað til verið örfáír sem tekið hafa kennarapróf í
söng. En þeir einir eru taldir hæfir til að kenna söng.