Skólablaðið - 01.07.1914, Side 1

SKOLABLAÐIÐ
--gssss-
ÁTTUNDI ÁRGANGUR
1914. | Reykjavík, I. júli. j 7. tbl.
Síroðningur
»Að troða í« barn þýðir að vísu einkum það að kenna
mjög tornæmu barni. Það er leitt verk og erfitt, líkt og mörg-
um þykir að troða heyi í meis. — En orðin eru og höfð um
alia andlausa kenslu, sem þá verður öllum til leiðinda, erfiðleika
og ama: kennurum og neinendum.
í reikningnum andlaust hjakk í tölum, margföldunartaflan
í þulu utanbókar, dálkarnir frá upphafi ti! enda frá 2x2 = 4
og aftur að 10 x 10=100, En ef barnið er spurt: Hvað er
6x9, verður bið á svarinu, því að það þarf fyrst að þylja í
huganum: 6 x 6 = 36, 6 x 7 = 42, 6 x 8 = 48, og þá fyrst
getur það svarað: 54. Og alveg verða börnin í vandræðum, ef
einhver er svo hlálegur að spyrja: 9x2? Það kemst ekki út
úr þeim bobba, fyr en því dettur það snjallræði í hug, að hafa
sætaskifti á tölunum og segja í huganum: 2x9. En þó ekk:
víst að það dugi; getur þurft að byrja á dálkinum 2x2, og
svarið kemur fyrst þegar sá dálkur er lesinn í huganum aftur
að 2 x 9.
í kristnum fræðum hlýtt yfir kverið og biflíusögurnar, hverju
barni yfir sína lexfu, og þess samviskusamlega gætt, að öll
börnin segi sömu orðin og í bókunum standa, — að öðrum
kosti látin fara heim og Iæra betur, því að þau mega ekki skilja
svo við lexíuna að þau »kunni« hana ekki, og það alveg
eins hvort sem börnin liafa Iært kverið í Ijóðum eða óbundnu
máli. En eigi barnið að gera nreð eigin orðum grein fy,ir trú-
arlærdcmi eða siðalærdómi eða bifh'usögu, sem í bókmni stendur,
veit það ekki sitt rjúkandi ráð.