Vikan - 06.10.1960, Blaðsíða 25

Hann heitir Viðar Alfreðsson og er
aðeins 24 ára gamall, en hefur þegar
skipað sér i fremstu röð islenzkra
hljómlistarmanna og hefur nú nýlega
tekið sæti 1. trompetleikara i Sin-
fóniuhljómsveit Islands.
Viðar nam undirstöðuatriðin í trom-
petleik hjá Höskuldi Þórhallssyni, sem
um margra ára skeið starfaði hér í
bænum sem hljóðfæraleikari. Einnig
lærði Viðar um tíma hjá hinum ágæta
tónlistarmanni og hljómsveitarstjóra
Paul Pampicler. — Viðar byrjaði
snemma að leika með hljómsveitum
hér í bænum, í hljómsveit Stefáns
Þorleifssonar lék hann fyrri hluta árs
1956, síðan með Svavari Gests og nú
um áramótin 1956—57 tók hann svo
sæti í nýstofnaðri hljómsveit, stjórn-
aðri af Gunnari Ormslev, sem þá var
nýkominn heim erlendis frá. Léku
þeir félagar í Breiðfirðingabúð. Sum-
arið eftir fóru Þeir i mánaðarferðalag
til Rússlands ásamt Hauki Morthens
og skemmtu bæði á skipinu á leiðinni
út og á alþjóðamóti í Moskvu, þar
sem m. a. var háð keppni milli hljóm-
sveita. Hlotnaðist þar hinum ungu,
íslenzku hljómlistarmönnu n sá heið-
ur að hljóta gullverðlaun fyrir leik
sinn, enda var hljómsveitin sikpuð úr-
valsmönnum og ein sú bezta, sem
leikið hefur í íslenzkum samkomu-
húsum.
Næsta vetur lék Viðar i sömu hljóm-
sveit í Tjarnarcafé, en um vorið fóru
þeir enn utan og nú i hljómleikaferð
um Svíþjóð. Gátu þeir sér'þar góðan
orðsti og þóttu standa mörgum sænsk-
um „topp“-hljómsveitum fyllilega á
sporði.
Haustið 1958 hélt Viðar svo til
Þýzkalands og nú til trompetnáms á
Tónlistarháskólanum í Hamborg,
„Staatliche Hochscule fúr Musik".
Dvaldist hann þar í tvö ár. Kom hann
heim frá þvi námi á s. 1. sumri og tók,
eins og fyrr segir, sæti 1. trompetleik-
ara i Sinfóníuhljómsveit Islands núna
í haust.
Væri ánægjulegt ef h:n fámenna
stétt íslenzkra hljómlistarmanna eign-
aðist á næstu árum marga eins góða
liðsmenn og Viðar Alfreðsson.
Fyrir rúmu ári var efnt til hljóm-
leika hér í Reykjavík, þar sem fram
komu margar þekktustu hljómsveitir
bæjarins. Voru hljómleikar þessir
haldnir til styrktar Viðari Alfreðssyni,
sem þá var að hefja sitt annað náms-
ár í skóla í Hamborg. Nú eru nýaf-
staðnir aðrir hljómleikar, sem einnig
voru haldnir til styrktar ungum náms-
manni, en í þetta sinn Sigurbirni Ing-
þórssyni, er stundar nám í kontra-
bassale.k við sa;.ia skóla í Hamborg.
Myndin hér neðst á síðunni er tekin
á þessum hljómleikum og er af átta
manna hljómsveit undir stjórn Björns
R. Einarssonar, cn í henni léku, auk
Björns ,þeir ViSar Alfreðsson, Gunnar
Ormslev, Andrés Ingólfsson, Vilhjálm-
ur GuSjónsson, Sigurbjörn Ingþórs-
son, Magnús Pétursson og GuSmundur
R. Einarsson.
skrítlur
Forstjórinn: Hvar er gjaldkerinn?
Skrifstofustjorinn: Fór á veOreiÖ-
arnar.
Forstjórinn: I miöjum vinnutiman-
um?
Skrifstofustjórinn: „Já, uppgjöriö
stemmdi ekki hjá honum.
Húseigandinn cr aö tala viö nf/ja
leigjandann:
„Við viljum eklci neinn hávaöa í
kringum okkur. Áttu nokkur börn?‘‘
„Nei.“
„Píanó, útvarp eöa grammifón?“
„Nei.“
„En páfagaulc, Viund eöa kött?“
„Nei, en þaö urgar anzi mikiö í
‘pennanum mínum."
„Hve margir vinna á skrifstofunni
hjá þér?"
„Ef ég á aö segja eins og er, þá er
þaö svona helmingurinn."
Viöskiptavinurinn (í símannj: „Þrjú
af eplunum, sem þú sendir mér voru
skemmd. Á ég aö senda þau til baka?“
„Nei, þaö er alveg óþarfi. Ég tek
þig alveg trúanlegan."
„Af hverju réöir þú þennan mann
sem gjáldkera. Hann er haltur, rang-
eygÖur„meÖ kónganef og útstandandi
eyru.“
„Hann þekkist strax, ef hann sting-
ur a}.“
„Jón gamli er oröinn svo heyrnar-
daufur, aö ég er Viræddur um aö ég
veröi aö segja lionum upp.“
„Hvaöa vitleysa. Fceröu hann yfir í
kvörtunardeildina."
Sigríður Geirsdóttir
Þessi mynd er að vísu nokkuð seint á ferðinni, þó að við efumst ekki
um, að fréttir af þessari fallegu íslenzku stúlku eigi enn eftir að fvlla
margan blaðadálkinn, því áreiðanlega hefur hún ekki enn sagt sitt síðasta
orð. Nú eru liðnir tæpir tveir mánuðir síðan Sigríður Geirsdóttir hlaut
þriðju verðlaun í alheimsfegurðarsamkeppni á Long Beach í Ivaliforníu,
„The International Beauty Congress“, og varð þar með fyrsta íslenzka
stúlkan, sem getur sér einhvern orðstí í slíkri keppni á erlendri grund,
en á undanförnum árum hafa nokkrar stúlkur farið héðan utan og freist-
að gæfunnar ásamt fjölda fallegra stúlkna hvaðanæfa úr heiminum.
Svo mikið hefur verið skrifað að undanförnu um keppni þessa og frama
íslenzku fegurðardrottningarinnar, að óþarfi er að eyða um hað mörgum
orðurn hér. En af fréttum, sem h ifa borizt hingað að vestan, má marka
að Sigríður hefur skilað hlutverki sínu sem fulltrúi íslenzkra kynsystra
sinna með ágætum og hefur hvarveina vakið athygli fyrir frjálslega fram-
göngu, yndisþokka og alúðlegt viðmót. Sigríður hefur fengið fjölda tilboða
frá helztu kvikmyndafélögunum vestanhafs, en hefur ekki enn gert neina
bindandi samninga. Hún hefur komið fram í sjónvarpsþáttum sem söng-
kona, en hún hafði — sem kunnugt er — fengist við dægurlagasöng hér
heima um skeið. Einnig hafa hirzt af henni myndir í mörgum útbreidd-
uni blöðum og tímaritum amerískum.
Við óskum Sigríði Geirsdóttur og aðstandendum hennar til hamingju
með allt það, sem henni hefur hlotnast og vonum að hún fái uppfvlltan
þann draum, sem flestar ungar stúlkur nú á dögum dreymir, en sjá aldrei
rætast — að verða kvikmyndaleikkona.
vikán 25