Réttur - 01.02.1926, Blaðsíða 23

Auðu sætin.
S ög u r
eftir Martin Andersen Nexö.
Þýtt með leyti höf. af F. J.
(Marlin Andersen Nexö, er eitt kunnasta sagnaskáld Dana, sent
nú er uppi. Hann er nú 57 ára að aldri, og hefur getið sjer
niestan orðstir fyrir skáldsögurnar „Pelíe Erobreren“ og „Ditte
Menneskebarn,“ sem eru nieð bestu skáldsögum, er ritaðar hafa
verið á dönsku. Sögur pær, sem hjer birtast, eru úr smásögu-
safni, er hann gaf út fyrir nokkrum árum, og nefndi „De tommc
Pladsers Passagerer"; birlist hjer inngangurinn að safninu og sið-
asta sagan. Hafa pær áður verið þýddar bæði á norsku og pýsku.
Andersen Nexö ætti að vera íslendinguni kunnur frá fornu fari.
Ilann stjórnaði leiðangri peim, er „Politiken“ gekst fyrir að senda
hingað upp 1909, og ritaði, er hann kom til baka, ágæta neðan-
málsgrein í „Politiken" um ísland, sem bar votí um djúpa samúð
með frelsisbaráttu okkar og skilning á sjálfstæðiskröfunuin og
hvetur par Dani eindregið til að láta að kröfum okkar, kveður
hjer tækifæri fyrir pá að reyna pjóðarjettinn á sjálfum sjer. Virð-
ist hann hafa haft óvenju glögt auga fyrir framtiðarmöguleikum
okkar, pví hann segir, að íslendingar sjeu „pað, sem dásamlegast
er alls, pjóð, sein er að lifa æsku sína“, enda segir hann á einum
stað i greininni: „Við leggjum af stað til pess að koma að sögu-
legri gröf, — og rekum okkur í stað pess á pjóðarvöggu." Grein-
in var pýdd i „ísafold" 18. ág. 1909, (36. árg. 54 tbl.).
„Rjettur" vonast til að geta flutt lesendum sínum ýtarlega grein
um Andersen Nexö næst.)
I. Inngangur.
Mundu tímar vorir véra nefndir járnöldin, af því að flestir
fæðumst vjer í þenna heim með járnviðjar um fætur? Jeg
var sjálfur eiit olnbogabarnið, einn af þeini, sem hneptur var
í lífstíðar þrældóm undir eins og jeg gat skriðið, til þess að