Tíminn - 08.11.1950, Blaðsíða 6
llflflllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIMIIlllllUIÍIIIIMIIIK
C.
TÍMINN miðvikudaginn 8. nóvember 1950.
249. blað
Hrífandi sænsk mynd fram-
hald myndarinnar „Ketill í
Engihlíð", er komið hefir út
í íslenzkri þýðingu.
Sýnd kl. 7 og 9.
Ketill í Engihlið
Eftir samnefndri skáldsögu
sem út hefir komið á íslenzku
Sýnd kl. 5.
TRIPOLI-BÍÓ
Sími 1182
INTERMEZZO
Aðalhlutverk:
Ingrid Bergmann
Leslie Howard.
Sýnd kl. 7 og 9.
Tumi litli
Sýnd kl. 5. é
NYJA BIO
Líl OG LIST
Mikilfengleg ný amerísk verð
launamynd.
Aðalhlutverk:
Ronald Colmann,
Signe Hasso.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
HAFNARFIRÐI
Ræning'jarnir
Mjög spennandi ný amerísk
Cowboymynd í litum.
Rod Cameron,
Ilona Massey.
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutryggmgum
Nýja fasteigna-
salan
Hafnarstræti 19. Sími 1518
Viðtalstími kl. 10—12, 1—3
og 4—6 virka daga nema
laugardaga Jtl. 10—12.
Fasteigna-, bif-
reiða-, skipa- og f
verðbréfasala
Bergur Jónsson |
Málaflutningsskrifstofa §
Laugaveg 65. Simi 5833. f
Heima: Vitastig 14.
Köld borð og
heitur matnr
sendum út um allan bæ. i
SÍLD & FISKUR !
Ansturbæjarbíó
Champion
Ákaflega spennandi ný |
amerísk hnefaleikamynd.
Kirk Douglas,
Marilyn Maxwell.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Kalli og Palli
Sprenghlægileg ný kvikmynd
með:
Litla og (nýja) Stóra.
Sýnd kl. 5.
TJARNARBÍÓ
Alltaf er kven-
fólkið eins
(Trouble with women)
Bráðskemmtileg ný amerísk
gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Ray Milland,
Teresa Wright.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
Sanders
(Sanders of the River)
Stórfengleg kvikmynd frá
Mið-Afríku, gerð af London
Film samkvæmt skáldsögu
Edgar Wallace, sem kom út í
ísl. þýðingu fyrir mörgum ár-
um.
Aðalhlutverk:
Söngvarinn heimsfrægi
Paul Robeson,
Leslie Banks,
Nina Mae Mc Kinney.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára
HAFNARBÍÓ
Næturlest til
Munehen
(Nigth Train to Munich)
Spennandi ný ensk-amerísk
kvikmynd frá 20th Century
Fox, byggð á samnefndri
skáldsögu eftir Gordon Well
esley.
Rex Rarrison,
Margaret Lockwood,
Paul Henreid.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Raflagnir — Viðgerðir
Raftækjaverzlunln
LJÓS & HITI h. f.
Laugaveg 79. — Simi 5184
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< |
Fasteignasölu j
miðstöðín
Lækjarg. 10B. Sími 6530 |
Annast sölu fastelgna, 1
skipa, bifreiða o. fl. Enn-I
fremur alls konar trygging |
ar, svo sem brunatrygging I
ar, innbús-, líftryggingar I
o. fl. i umboði Jóns Finn-!
bogasonar hjá Sjóvátrygg-I
ingarfélagi íslands h. f. =
Viðtalstími alla virka daga!
kl. 10—5, aðra tíma eftlr |
samkomulagi.
Jón Arason
(Framhald af 5. slBu.)
bera höfuð og herðar yfir
byltingarmennina þegar frá
líður.
Þess vegna ætti minning
Jóns Arasonar meðal annars
að geta fest íslendingum í
huga þau sannindi, að tilgang
urinn helgar ekki tækin og
jafnvel fulltrúi gamallar þjóð
legrar auðvaldsstofnunar get
ur orðið þjóðhetja af því að
láta Iíf sitt fyrir ungum hug-
sjónamönnum, með erlent
vald að baki sér. Svo undar-
lega ráðast stundum dómar
sögunnar. Svo skammsýnir
geta ungir og heittrúaðir
bvltingamenn verið.
Jón Arason og Mindtzenty
kardináli voru kaþólskir bisk- |
upar, hollir og trúir kirkju
sinni, og viðurkenndu ekki
vald ríkisins yfir heilagri
kirkju eða íhlutun þess í
hennar mál meira en þeim
þótti góðu hófi gegna. Þess
vegna hlutu þeir báðir að
lúta ofureflinu. En þar sem
báðir höfðu karlmennsku til
að bera og héldu máli sínu
til streytu var ekki hægt að
beygja þá. Því voru þeir beitt-
ir ofbeldi.
Píslarvotturinn og þjóðhetj
an Jón Arason, gerir því hvort
tveggja í senn, að stæla þrek
manna til að halda fast við
sannfæringu sína og áminna
um að fara að réttum lögum
og með hófsemi. Ö-j-Z.
Fundur F. U. F.
(Framhald af 3. síBu.J
Kárason, Stykkishólmi, Jakob
Jónsson, Stykkishólmi.
Framsóknarfélag Borgar-
fjarðarsýslu og Félag ungra
Framsóknarmanna í Mýra-
og Borgarfjarðarsýslu, héldu
fund að Logalandi í Reyk-
holtsdal s. 1. sunnudag. —
Voru þar kosnir fulltrúar
á flokksþing fyrir bæði fé-
lögin og voru kjörnir frá F.
U.F.:
Aðalmenn:
Sveinn Skorri Höskuldsson,
Vatnshorni, Sturla Jóhannes-
son, Sturlureykjum, Jón Ein-
arsson, Borgarnesi, Kristinn
Júlíusson, Leirá, Snorri Þor-
steinsson, Hvassafelli.
Varamenn:
Andrés Jónsson, Deildar-
tungu, Ásgeir Sverrisson,
Hvammi.
iti
ÞJÓDLEIKHÚSID
Miðvikud. kl. 20.00
JÓN BISKUP
ARASON
2. sýning
Eftir
Tryggva Sveinbjörnsson
Leikstjóri:
Haraldur Björnsson
★
Fimmtud. kl. 20.00.
ión biskup Arason
3. sýning
★
Föstudag kl. 20.00:
Jón biskup Arason
4. sýning
Aðgöngumiðar seldir frá
kl. 13,15 til 20.00. Daginn fyr
ir sýningardag og sýningar-
dag. — Tekið á móti pönt-
unum. — Sími 80 000.
★
Fastir áskrifendur að 1. og 2.
sýningu vitji aðgöngumiða
sinna í dag, og á morgun.
Sf.
JOHN KNITTEL:
FRÚIN Á
GAMMSSTÖÐUM
---------------- 149. DAGUR-------------------------
leit hann þá nú í síðasta sinn. Hann var hingað komlnn
til þess að kveðja þessar slóðir.
Gottfreð Sixtus hallaði sér aftur á bak í mosann. Hann
starði út í bláan geiminn. Víst þótti honum vænt um þenn-
an stað og allt, sem hér lifði. En hann var þreyttur, og þó
var eins og dulinn styrkur byggi í fjarrænu augnaráði hans.
Hann hafði kastað teningnum, Hann var fullur örvænting-
ar, en samt var hann reiðubúinn til þess að mæta hverju
sem að höndum bæri.
— Algóður guð, sagði hann stundarhátt. Ég trúi því, að
þú sért til. Gefðu, mér þrek. Láttu mig ekki bogna undir
þeirri byrði, sem ég ber. Hjálpaðu mér!
Snögglega setti að honum beiskan grát.
— Teresa! Vesalings Teresa! stundi hann.
Stundirnar hðu, og hann lá kyrr, eins og hann væri gróinn
við mosaþúfuna.
En loks spratt hann á fætur. Hann beit á vörina og skund-
aði af stað niður brekkurnar. Öll þreyta var horfin. Undar-
leg ákefð hafði gagntekið hann, og hann hvatti sporið — tók
brátt að hlaupa við fót. Þegar hann nálgaðist Gammsstaði,
komst hann í uppnám.
— Er hún heima? Er hún heima? spurði hann sjálfan sig.
Flýttu þér — hlauptu!
Hann óð beint inn í húsið og upp 1 herbergi sitt. Hann
opnaði skrifborðsskúffuna, tók bréf, sem í henni var, og
stakk þvi i vasa sinn. Síðan lét hann fáeina peningaseðla
í veski sitt, hugði að því, hvort myndin af Teresu væri þar
kyrr, og stakk því svo í vasa sinn. Hann lét lykilinn standa
í skránni á skrifborðsskúffunni, stóð upp og ríslaði um stund
í klæðaskápnum, en tók þó ekki neitt, sem þar var.
— Ég get ekki gert það, ef hún hefir farið út, tuldraði
hann fyrir munni sér.
Hann hljóp niður stigann. Þar varð Leónída á vegi hans.
— Hvar er Teresa? hrópaði hann ’skjálfraddaður.
— Hamingjan góða! Hvers vegna æpirðu svona? Hvað
hefir komið fyrir?
— Hvar er hún?
— Hún var að tala við Röthlisberger. Hann kom hingað
með búreikningana. Hún er uppi.
— Það er gott, svaraði hann. Þá er hún heima.
Hann flýtti sér upp. Leónída horfði óttasligin á eftir
honum.
Teresa sat álút við borð og athugaði reikningana, sem
ráðsmaðurinn hafði fært henni. Hann stóð þegjandi álengd-
ar ofurlitla stund. Hún renndi augunum til hans, en spratt
svo á fætur, er hún sá svip hans.
— Þú veizt, að ég elska þig, Teresa, sagði hann.
Hún starði agndofa á hann. Það stríkkaði á kinnunum.
— Gottfreð! sagði hún.
Litla stund gat þann ekki hrært tunguna. Hann sá í anda
allt, sem nú hlaut að gerast. En augnaráð hans var óhvikult.
Hann hafði brotið af sér fjötra hins tvílráða manns.
— Gottfreð, endurtók hún. Hvað hefir komið fyrir þig?
— Sérðu einhveíja breytingu á mér? sagði hann háðs-
lega. Ekki bjóst ég við því.
— Ég hefi aldrei séð þig svona fyrr.
— Þú sérð bráðum fleira nýstárlegt — kollinn snoðklippt-
an, handjárn á úlnliðunum, röndóttan fangabúning....
Teresa greip báðum höndum utan um höfuðið á sér og
starði orðvana á vhann.
— Það færðu að. sjá næst. En ég öðlast frið.
— Gottfreð! æpti hún.
— Enn heiti ég Gottfreð Sixtus Möller. En því verður lika
breytt. Ég verðskúlda ekki að bera það nafn. Baráttan hef-
ir verið hræðileg, en nú hefi ég loks borið sigur úr býtum. í
dag stíg ég fyrsta skrefið sem frjáls maður.
— Ertu brjálaður? sagði hún heiftúðlega.
— Nei — ekki brjálaður. En ég hefði orðið brjálaður, ef
þetta hefði ekki gé'rzt. Sál mín hefir lengi verið í álögum,
og það má ekki séinna vera, að hún losni úr þeim. Ég hefi
margt heimskulegt sagt við þig, frá því kynning okkar hófst.
Ég hefi dregið okkur bæði á tálar. En nú getur ekkert blekkt
mig framar. Ég er andlega gjaldþrota, og nú verða skulda-
dagarnir ekki lengjj;r umflúnir. Ég er kominn til þess að segja
þér, að ég mun gangast við skuld minni og gefa mig þeim á
vald, sem hennar eiga að krefjast. í kvöld fer ég til lögregl-
unnar. Annað þatí ég ekki að segja.
— Og ég? spurði hún kuldalegri röddu.
— Þú verður 'auðvitað kölluð fyrir rétt. En þú getur sann-