Tíminn - 15.02.1952, Page 6

6.

TÍMINN, föstudaginn 15. febrúar 1952.
37. blað.
Maðurinn frá
Colorado
Stórbrotin, amerísk mynd í
eðlilegum litum. Mynd þessi
hefir verið borin saman við
hina frægu mynd „Gone with
the wind“.
Glen Ford,
Ellen Drew.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
r* jr ’ _____ 'sr fr
NYJA BIO
Lœhntr á
örlagastund
Tilkomumikil og afburðavel
leikin þýzk mynd.
Aðalhlutverk leika:
Rudolf Forster
Maria Holst
I myndinni leikur Philharm-
oníska hljómsveitin í Vínar-
borg Ófullgerðu hljómkvið-
una eftir Schubert. — Dansk
ir tetar.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
- HAFNARFIRÐI -
TOFRASYNING TRUXA
>♦♦ ♦ ♦ ♦♦♦♦♦♦♦<
HAFNARBÍÓ
Ósýnileya htmínan
(Harvey).
Afar sérkennileg og skemmti
leg, ný amerísk gamanmynd,
byggð á samnefndu verð-
launaleikriti eftir Mary
Chase.
James Stewart,
Josephine Hull,
Peggy Dow.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Frímerkjaskipti |
Sendið mér 100 íslenzk frí- |
merki. Ég sendi yður um |
hæl 200 erlend frímerki. |
i
JÓN AGNARS
Frímerkjaverzlun,
P. O. Box 356. Reýkjavík. |
I
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIBIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIII S
iiimmnuiuiuminiiiuiiuiiiuimiiiuiniiiiiiiiiiiuiimii’
Austurbæjarbíó j
Sœtfammurinn \
(The Sea Hawk)
Hin afar spennandi og við- |
burðaríka ameríska víkinga-
mynd, byggð á skáldsögu eft
ir Sabatini.
Erroll Flynn,
Brenda Marshall.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
I Lísa í Undrulandi
(Alise in Wonderland)
| Bráðskemmtileg og spenn-1
' andi, ný kvikmynd tekin í j
| mjög fallegum litum, byggð j
| á hinni þekktu barnasögu.
Sýnd kl. 5.
TJARNARBÍÓ
Rembrant
| Hrífandi mynd um æfi Rem-
| brandts, hins heimsfræga
I hollenzka snillings.
i
Aðalhlutverk leikur
Charles Laugthon
| af óviðjafnlegri snilld.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦
GAMLA BÍÓ
Bortfarlyhlarnir
(Key to the City).
Ný, amerísk kvikmynd með:
Clark Gable,
Loretta Young,
Marilyn Maxwell.
; Aukamynd:
! Endalok „Flying Enterprise"
og Carlsen skipstjóri.
Sýnd kl. 5 og 9.
I Síðasta sinn.
SONGSKEMMTUN
kl. 7,15.
I ►♦♦♦♦♦♦♦♦
TRIPOLI-BÍÓ
A ferð otf flutfi
(Animal Crackers).
i(ia jn
Útvarps viðgerðir
Radlevinnastoí&e
VELTUSUNDI 1.
| Sprenghlægileg amerísk gam
| anmynd með hinum óviðjafn
| anlegu
MARX-bræðrum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Auglýslngasíinl
TtlAMS
er 81 30lo
UtvarpstíÖindi
endurfædd í
nýju gervi
Jón úr Vör hefir nú keypt Út-
varpsblaðið og Útvarpstíðindi,
hafið útgáfu Útvarpstíðinda í
nýju formi og annast rit-
stjórn. Ætlunin er að ritið komi
út mánaðarlega, 10 hefti á ári,
en falli niður tvo sumarmán-
uði. Verður hvert hefti um 40
síður og flytur margvíslegt efni,
er útvarpið varðar, en auk þess
smásögur, greinar og ljóð, eftir
því, sem rúm vinnst til, en dag-
skrána sjálfa birtir það ekki
orði til orðs. Þetta fyrsta hefti'
flytur síðasta ávarp herra j
Sveins Björnssonar, forseta ís-
lands, kvæði eftir Jakob Thor-
arensen, viðtal við Gunnar Ein
arsson í ísafold, kafla úr nýárs
prédikun eftir séra Emil Björns
son, smásöguna Þokan eftir
Selmu Lagerlöf, ýmsa kynn-
ingu á dagskrárliðum, afmælis
minningu um Gunnþórunni
Halldórsdóttur, smásögu eftir
Per Lagerkvist, útvarpserindi
eftir Bernharð Stefánsson, þætt
ina Sindur, Úr Hferni ritstjórans,
Raddir lesendanna o. fl.
KJELD VAAG:
HETJAN
ÓSIGRANDI
55. DAGUR
Erlcnt yfirlit
(Framhald af 5. síðu.)
deildarþingmaður, sem frægur
varð fyrir formennsku í þing-
nefnd þeirri, sem rannsakaði
starfsemi glæfrafélaganna.
Hann er þó ekki talinn hafa
möguleika til að sigra í keppni
við Truman eða það forsetaefni,
er Truman myndi styðja.
Ef Truman dregur sig í hlé,
þykir nú líklegt, að hann myndi
styðja Adlai Stevenson ríkis-
stjóra i Illinois sem eftirmann
sinn. Öldungadeildarmennirnir
Brien McMahon frá Conneticut
og Robert S. Kerr frá Oklahoma
eru einnig taldir koma til greina.
I ►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦

jELDURINN
| gerir ekkl boS á nnðan cér.
| Þelr, sem ern hyggnlr,
tryggja itrax hjá
§ Samvinnutrygglnguin
I♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦*
Bergnr Jónsson
Málaflntnlngsskrlfstofn
Laugaveg 65. Slml 5833
Helma: Vltastíg 14
rTsm*
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«
VtbreiSið Tíiitann
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Ragnar Jónsson
hæstaréttarlögmaður
Laugaveg 8 — Slmi 7753
Lögfrseðistörf og elgnauns
LEIKFÉIAG;
REYKJAVtKUR^
TO-M
vuhnar til lífsins
Gamanleikur í 3 þáttum eftir
Harald Á. Sigurðsson. — Leik-
stjóri: Brynjólfur Jóhannesson.
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 2
í dag.
PÍ-PA-KÍ
(Söngur lútunnar)
Sýning annað kvöld föstudag
I kl. 8. Aðgöngumiðasala kl. 4—7
1 í dag. Sími 3191.
wódleIkhúsið
„Sölumaður deyri6
Sýning í kvöld kl. 20.00
Sem yffur þóhnast
eftir W. Shakespeare
Sýning laugardag kl. 20.00
Aðgöngumiðasalan opin alla
virka daga frá kl. 13,15—20,00.
Sími 80000.
saman nefjum. Hvers vegna var ekki siglt lengra suður á bóginn,
þar sem vænta mátti spænskra skipa? Enn leið drjúg stund, þar
til skipverjar fengu forvitni sinni svalað....
Sólin var hátt á lofti, er „Albert frá Nassau" nálgaðist aftur
líelder. Foringjarnir stóðu á stjórnpalli. Skyndilega benti Jakob
i norðaustur: „Þarna kemur sá, sem við bíðum eftir. Þessi segl
þekki ég glöggt. Nú verðum við að segja mönnum okkar, hvað
í vændum er“.
„Þeim verður ekkert sagt, fyrr en við höfum gengið á skipið.
Svikarinn skal játa glæp sinn í áheyrn þeirra allra. Skipaðu
þeim að vera reiðubúnum og láttu skotliðana fara að fallbyss-
unum, ef mótspyrna kynni að verða veitt“.
Að lítilli stundu liðinni var allt komið á fleygiferð á þilfar-
inu. Skipverjar ætluðu vart að trúa eyrum sínum, er þeir heyrðu
að ganga ætti á niðurlenzkt skip. En Magnús Heinason hlaut að
vita, hvað hann var að gera. Hann stóð nú sjálfur uppi á stjórn-
pallinum og hvessti augum á skipið. Það sigldi hiklaust í suðlæga
átt og færðist óðum nær. Þegar það var komið í kallfæri, öskraði
hann:
„Deventer! Deventer! í nafni Vilhjálms prins af Óraníu: fellið
segl“!
Þessari skipun var samstundis hlýtt. Það var eins og skipstjór-
inn hefði aðeins beðið eftir þessu. Að lítilli stundu lið-
inni lágu skipin hlið við hlið. Engu skbti var hleypt af og eng-
in öxi hafin á loft þegar Magnús, Jakob og allmargir menn aör-
ir gengu á „Deventer". Wilcken borgarráðsmaöur kom vagandi
út að öldustokknum.
„Hvað er um að vera“? öskraði hann. „Með hvaða rétti er frið-
camt verzlunarskip frá Enkhuizen stöðvað? Þetta er rán, sem
skal verða hefnt fyrir ...“
„Haltu kjafti, þar til þú ert spurður“, svaraði Magnús óblítt.
„Hvert er ferðinr.i heitið"?
Hin smáu augu borgárráðsmannsins flöktu og röddin var ekki
jafn örugg og áður: „Hvað varðar þig um það, Magnús Heinason?
Við förum með frioi. .
„Sækið farmbréfin"! skipaði Magnús,
Hópur skipsmanna af „Deventer" stóð fyrir aftan borgarráðs-
manninn, og það var hersýnilegt, að þeir vissu ekki, hvað í ráð-
um var. Enginn þeirra var vopnaður. Magnús varð að endurtaka
skipun sína, áður en borgarráðsmaðurinn gerði sig líklegan til
þess að hlýðnast henni.
Magnús var harla ákafur, er hann tók við skipsskjölunum, því
a£' í rauninni var hann ekki viss um, nema hann hefði hlaupið
á sig. En hann sannfærðist þó fljótt um, að svo var ekki. Sam-
l’-væmt skipsskjölunum áttu vörurnar að fara til norðurhafnanna,
en skipið stefndi á haf út. Hann gekk ógnandi feti nær borgar-
ráðsmanninum:
„Hvar á að skipa þessum vörum á land“?
„Hér á ströndinm — við — við Alkmaar".
„Það er lygi“! æpti Magnús. „Þessar vörur eru ætlaðar Spán-
verjunum við Leyden".
„Nei, nei“, veinaði bófgarráðsmaðurinn. „Ég mótmæli svo and-
styggilegri ásökun".
Magnús þreif fyrir brjóst honum og sló honum óþyrmilega vii^
öldustokkinn. „Svaraðu, hundur! Ella hengi ég þig í reiðanum".
Borgarráðsmaðurinn skalf allur við þessa hræðilegu hótun.
Hann vissi, að Magnús Heinason var reiðubúinn að framkvæma
hótun sína. Titrandi röddu játaöi hann sekt sína:
„Það... .það átti að skipa þeim á land við... .við Norðurvík....“
„Föðurlandssvikari"! hvæsti Magnús og slengdi honum niður
á þilfarið. Síðan vatt hann sér að áhöfninni á Deventer: „Þið
cruð aular, ef þið hafið ekki gert ykkur þetta ljóst. Þið eruð allir
íangar... .og við siglum til Björgvinjar i Noregi. Guð náði þann,
sem ekki hlýðir umsvifalaust í þeirri ferð“.
Það varð kurr meðal sjómannanna, en Magnús skeytti því
ekki. Hann sneri sér að mönnum sinum og benti á borgarráðs-
manninn, sem enn lá á þilfarinu: „Kjöldragið föðurlandssvikar-
ann. Lifi hann bað af, þá kjöldragið hann aftur“!
Borgarráðsmaðurinn rak upp vein, þar sem hann lá á þilfar-
inu, og baðst líknar. En Magnús sparkaði í hann og mælti: „Bind-
ið þung lóð um fætur honum, svo að unnt sé aö kjöldraga þetta
kjötflykki"!
„Lengi lifi prinsinn"! hrópuðu víkingarnir og hófust þegar
handa.
Borgarráðsmaöurinn veinaði allt hvað aftók, þegar lóðið var
bundið við fætur hans og strengur reyrður um mitti honum.
Hann þagnaði ekki fyrr en hann var kominn á kaf í sjóinn.
Víkingarnir fóru sér. að engu óðslega, er þeir drógu strenginn
meðfram skipshliðinni, enda var árangurinn í samræmi við það.
Borgarráðsmaðurinn var meðvitundarlaus, er hann kom aftur
upp úr djúpinu. Magnús leit fyrirlitlega til hans og mælti:
„Fleygið honum inn í káetuna og læsið vandlega. Þessi spænski
hundur vaknar bráðum".
Nokkru síðar sigldu bæði skipin í norðurátt. Magnús var þögull
og þungbúinn, en Jakob lék við hvern sinn fingur. Farmurinn í
„Deventer" var mikils virði í Björgvin. Fyrir þennan feng þurfti
Magnús ekki að gera prinsinum grein. Og ef til vill yrði líka
unnt að komast að góðum samningum við Lindenov.
En að því leyti varð Jakob fyrir vonbrigðum. Þegar til Björg-
vinjar kom, vildi Magnús ekki einu sinni fara í land. Hann lét
Jakob annast sölu á herfanginu, og þó að hann væri sannfærð-
ur um, að vinur hans dró sér miklu meira af söluverðinu en
hann átti. Magnús var orðinn áhyggjufullur yfir því, hvaða dilk