Tíminn - 22.04.1954, Blaðsíða 14

TÍMINN, fimmtudaginn 22. aprH 1954.
90. blað.
M
ÞIÓDLEIKHÚSID
| Yiltur oy stiílUa
Sýniilg i dag kl. 15.
Næsta og s.ðasta sýning
sunnudag kl. 15.
Fcrðin til tunylsins
Sýning lauf ardag og sunnu-
dag kl. .20.
Fáar sýningar jítir.
Keyptir aðgöngumiðar að sýn-
ingu á Ferðinni til tunglsins, sem j
varð að aflýsa annan páskalag,'
gilda að þessari sýningu, eða
endurgreiddir í miðasölu.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pöntun-
um. Sími 8-2345, tvmr línur.
Gleðilegt sumar.
Nýtt hlutverlc
Óskar Gíslason:
íslenzk talmynd gerð eftir sam
nefndri smásögu Vilhjálms S.
V ilh jálmssonar.
Leikstjórn: Ævar Kvaran.
Kvikmyndun: Óskar Gísiason.
Hlutverk:
Óskar Ingimarsson,
Gerður H. Hjörleifsdóttir,
Guðmundur Pálsson,
Einar Eggertsson,
Emelía Jónasar
Áróra Halldórsdóttir o. fl.
Sýnd kl. 5, 7- og 9. ------
Uiia lafiigsokkm*
Sýnd ld. 3.
Aðgöngumiðasala frá kl. 11 f. h.
Gleðilegt sumar.
NÝJA BIO
— 1544 —
Svurta rósin
(The Black Rose)
Æfintýrarík og mjög spennandi,
amerísk stórmynd í litum.
Aðalhlutverk:
Tyrone Poji’er,
Orson Welles,
Cecile Aubry.
Sýnd kl. 5, 7 og 9,15.
Nýtt páska-sliow
, Sýnd kl. 3 og 5.
Sýningarnar kl. 3 og 5 tilheyra
barnadeginum.
Gleðilegt sumar.

TJARNARBÍÓ
Sími 6485.
Fyrsta mynd með Rosemary
Clooney:
Synyjandi
stjörnur
(The Stars are singing)
Bráðskemmtileg amerísk söngva-
og músíkmynd í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Rosemary Clooney,
sem syngur fjölda dægurlaga og
þar á meðal lagið „Com on-a
my house“, sem gerði hana heims
fræga á svipstundu.
Lauritz Melchior,
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sprcllikarlar
Sýnd kl. 3.
Gleðilegt sumar.
amP€R
BaftefkntSiir*-
Mnghoitíwtrseti ?
.7'i.
leídkfeiig:
REYKJAVÍKUR,<
, sýnýing annað kvöld kl.
20,00. Aðgöngumiðasala kl. j
* 7 í dag. Sími 3191.

SS’F—
Gleðilegt cumar.
austurbæjarbío
Á yrtvnni yrein
(Jack and the Beanstalk)
Sprenghlægileg og falleg, ný,
amerísk ævintýra- og gamsrn-
mynd í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk leika hinir vin-
sælu grínleikarar:
Bud Abbott,
Lou Costello
ásamt tröllinu:
Budly Baer.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Gleðilegt sumar.
GAMLA BIO
— 1475 —
Leiksýninyashipið
(Show Boat)
Kathryn Grayson,
Ava Gardner,
Hozvard Keel
(úr ',.Annie skjóttu nú“),
og skopleikaririn
Joe E. Broirn.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
SljalIliYÍt og
dverg'arnir sjö
Sýnd kl. 3.
Sala hefst klukkan 1 e. h.
Gleðilegt sumar.
TRIPOLI-BÍÓ
Síml 1182.
Fljótið
Hrífandi fögur ensk-indversk
stórmynd í eð'lilegum litum.
Aðalhlutverk:
Nora Swinhurne,
Arthur Shields.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Gleðilegt sumar.
HAFNARBÍÓ
— Sími 6444 —
Rauði enyillinu
(Scarlet Angel)
Spennandi og f jörug, ný, amerísk
kvikmynd i litum um ófyrjrleitna
stúlku, sem lét ekkert aftra sér
frá að komast yfir auð og alis
nægtir.
Yvonne De Carlo,
Rock Hudson,
Richard Denning.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Gleðilegt sumar.
BÆJARBIC
- HAFNARFIRÐI -
Sjóríciiingja-
prinscssan
Erroll Flynn.
Maureen O’Hara.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Litfi og Stóri í
gömlu góöii <laga
Sýnd kl. 3.
Gleðilegt sumar.

Sveitin og börnin
‘(Ff'amhald af 3. s'íðuö’
þau atriðin, . sem í fljótu
.bragði- virðast- með'' mestuin
ólíkindum. i
Hér kemur nú fráságan: ('
Út í sveit með huga hljóðum
Hildur kom frá Reykjavík,
kaupmannsbarn af björtum sláðum,
bauðst þar framtíð glöð og rík.
Kostum liafði hún liafnað góðum.
Ilún var fáum öðrum lík.
Opnir buðust ýmsir vegir
ungii stúlku fyrirheit,
flestum öðrum álitiegir,
ekki samt við þeim hún leit. I
Jörðin til sín liu-ann hneigir,
hún vi)l fá að búa í svei:.
Aðrar s.úlkur iðan seiddi,
ys og hótel fagurgjörð.
Dægurgleðin bjarma oreiddi,
Lros og hlátrar stóðu vörð.
Hildur þangað hug ei leiddi,
Hiidur þjáði gras og jörð.
Þó að mörg að heiman héldi
hýr og strokin borgarmey,
stigi dans á kátu kveldi,
kvikmyndir þeim leiddust ei.
Hildur ekki hátt sinn felldi
heima sat og las í Frey.
Hærra steig í hennar geði
hugsun sterk að eiga bú.
Rík af lífsins góðu gleði
gældi hún við lamb og kú,
spræku hrossi á spretti réði,
spekti folald traust og bljúg.
Glöð og ánægð úti vann hún,
auðnu sinnar gekk á vit.
Bjarkar ilm og fegurð fann hún,
fuglasöng og laufaþyt.
Unað sinn úr önnum spann hún,
óskaþráð úr grænum lit.
Þegar fór til hausts að halla,
heim úr dalnum var hún kvödd,
burt úr ríki brúnna fjalla,
betur þó á vegi stödd,
þekkti nánar auðlegð alla,
íslands moidar djúpu rödd..
Ekki er von, að Hildur hafi
hlakkað til að fara á braut,
meðan ungur .aldinsafi
enn um græna leggi flaut,
uppskeruhnar gleðigjafi '
giftu hennar féll í skaut.
Tók. hún þvi, sem verðá vildi,
viturleja hér seni þar.1 a,
Undir hvitum híifiskildi
liugró sína vel hún bar.
Aðeins sá í svip á Hildi
sólskin þess, er liðið var.
Bíllinn kom og beið í *röðum,
brosmild sól úr austri skein.
Hildur burt úr heimatröðum
hélt til suðurleiðar ein,
steig á bílinn stigum hröðum
stælt og rósöm, ljós og bein.
Enda þó að þessi frásögn
segi mest frá unglingsárum,
en ekki barnsaldri, þá er það
vitanlegt, að fjöldi barna nýt-
ur dvalar í sveit á sama hátt
og hér var lýst, með sama vor-
hug, alúð og fögnuði. Þess
vegna ættu bæði kaupstaðar-
búar og sveitafólk að greiða
fyrir því, að börnin ættu þess
kost að kynnast sveitalífinu
og njóta þess. Með því er bor-
inn vinarhugur milli þéttbýl-
is og sveita. Með því er verið
að efla þekkingu æskulýðs-
ins og viðsýni og gera hann
hæfari til þess að gegna hlut-
verki sínu, þegar meira hvilir
á herðum hans. Sú lífsreynsla
sem fæst í sveitinni, kemur
öllum að gagni, hvar sem þeir
skipa sér seinna í starf og
stétt.
Björnstjerne Björnsson
sagði einhverju sinni í minn-
ingarræðu: „Þa‘ö, sem ekki
kemur á réttum tíma, það
kemur aldrei“. Þessara orða
er vert að minnast í sam-
bandi við börnin og sveita-
lífiö. Þar verður kynningin
að koma í tæka tíð. Vcl sé
þeim öllum, sem vinna að
þvi. Og með þeirri von, að bið
verðiö öll í þeirra liópi, óska
ég ykkur góðra stunda.
42.
'ur
SKOGARINS
efhr J O CURWOOD
er eina björgunarvon okkar í því fólgin að finna vatn til
að lenda á. Þess vegna notum við flugvélar með flotholtum.
En við látum þetta ekki á okkur fá og höldum áfram að
mynda, mæla og kortleiggja ný landsvæði og hjálpum
stundum til að finna skógarbruna nógu snemma til þess að
hægt sé að stemma stigu við útbreiðslu þeirra.
Nokkrum mínútum síðar flugu þeir yfir bæinn, og hugur
Cliftons leitaði ósjálfrátt til járnbrautarlestarinnar, sem
nú sniglaðist norður á bóginn með Antoinette. Hann óskaði
þess, að hún hefði fengið að sjá bæinn úr flugvélinni með
honum. Lawrence-fljótið teygði sig frá austri til vesturs
eins langt og augað eygði. Eftir því sem Jeannot hækkaði
flugið, breiddi landið meira úr sér fyrir neðan þá, unz
hinir voldugu skógar norðursins lokuðu sýn í órafjarska
og urðu að blárri þoku.
— Ágætt flugveður í dag, kallaði Jeannot glaðlega. Nú
tökum1 við stefnuna á Basiliscan-vatn. í þessum meðvindi
náum við til Metabetchevan tveim stundum á undan lest-
inni.
— Getum við séð lestina á leiðinni? spurði Clifton.
— Já, þegar viö erum komnir fram hjá Basiliscan-vatni
fljúgum við yfir járnbrautarlínunni um skeið. Víð munum
fara fram úr lestinni um klukkan fjögur.
— Það væri gaman að fljúga þannig, að við sæjumst frá
lestinni, sagði Clifton áfjáður.
Jeannot horfði stundarkorn á hann og hló svo hátt.
— Já, ég skal áreiðanlega koma farþegunum til að stinga
höfðunum út um gluggana.
Clifton leit á klukku sína, hún var rúmlega hálfþrjú.
Hálfri stundu síðar flugu þeir yfir rjóður í skóginum og
þaðan sást járnbrautarlínan liggja til norðurs eins og
^langur þráður, sem si^glast um skóginn. Jeannot lækkaði
flugið svo, að þeir sáu sólina glampa á járnbrautarteinana.
— Þarna sé ég reykjareim leggja yfir skóginn langt fram
undan. Þér sjáið það líklega ekki enn, en það er ekki að
j.marka, því að þéi eruö óvanur að athuga landið úr flugvél.
Clifton rýndi sem mest hann mátti, en sá ekki neitt, en
hann tók eftir því, að kominn var glettnissvipur á flug-
manninn.
— Ég vona, að yður svimi ekki, þótt ég taki nokkrar
kollsteypur í flugvélinni. Ekkert er eins áhrifaríkt og það
til að fá farþegana til að líta út, svo aö langi yður til að
sjá St. Ives eða ungfrú Antoinette bregða fyrir, ættuð þér
ekki að setja það fyrir yðar.
I — Þér megið trúa því, að ég vil mikið til þess vinna,
'sagði Clifton. Hann hafði enga ástæðu tli að leyna hug
jsínum fyrir þessum unga flugmanni, langaði þvert á móti
jtil að sýna þessum nýja vini sínum trúnaðartraust. — Ég
| neyti einmitt allra bragða um þessar mundir til að fá hana
til að giftast mér.
— Ágætt, ég óska yöur til hamingju ef það tekst. Veit
jhún, að þér eruð hér í flugvélinni?
j — Nei.
Clifton hló með sjálfum sér. Hvað mundi Antoinette
segja og hugsa, ef hún vissi, að hann var í þessari litlu flug-
vél, sem velti sér í loftinu yfir höfði hennar. Og hvernig
mundi henni bregða í brún, er hann kæmi á móti henni á
stöðinni í Metabetchevan, er hún stigi út úr lestinni? Hann
reyndi að gera sér grein fyrir furöusvipnum, sem koma
mundi á andlit hennar.
Páum mínútum síðar sáu þeir lestina, sem virtist vera
hlægilega hægfara úr loftinu séð. Þegar mátti sjá, að far-
þegarnir höfðu séð flugvélina, eimreiðin heilsaði henni
með eimblástri og mörg höfuð sáust út úr gluggum lestar-
innar. Clifton veifaði ákaft vasaklút sínum. Hann hrópaði
og kallaöi, þótt hann viSsi gerla, að vélardrunurnar yfir-
knæfðu með öllu köll hans. Honum fannst hann vera orð-
inn drengur í annað sinn.
I En nú fékk hann um annað að hugsa. Jeannot rak upp
óp og stefndi flugvélinni beint upp yfir Kiskisinsk-vatninu.
Það sem síðar skeði var ekki vel ljóst fyrir Clifton. Allt í
einu steypti flugmaðurinn vélinni, lét hana taka dýfur og
kollsteypur. Honum fannst vart annað koma til greina en
Jeannot væri orðinn sturlaður. Hann sá lestinni bregða
fyrir, fannst hún vera ýmist fyrir ofan eða neðan flugvél-
Hóseigendur athugið!
get tekið málningaryinnu næstu daga. Nánari upp-
lýsingar í síma 82772 eða 81579.
HAFSTEINN HANSSON
mál wameistari