Tíminn - 14.12.1954, Blaðsíða 9
283. blað.
TÍMINN, þrigjudaginn 14. descimber 1954.
9.
eru kornin í bókaverzlanir,
Dr. Alexander Jóhar.nesson segir
í formála m. a.: Þjóðhátíóarárið
1874 fœddist Guðmundur Guð-
mundsson skáld, er talinn hefur
verið einn ljóðhagastur allra ís-
lenzkra skálda . . . Fáir hafa kennt
nánari skyldleika við náttúruna en
Guðmundur Guðmunösson. Ljóðin
liðu af vörum hans eins og hægur
andvari á sumarkveldi, og sál hans
fylltist fögnuði. Öll veröldin varð
að hljómdýrð, er barst til skáldsins
frá ströndum Huldulanda.
Ljóðvinir gefa þessa bók í jóla-
gjöf. — Það er fögur gjöf og veitsr
varanlega gleði.
Fjarlæg Sönd ©g Iramandi þjóðir
eftir RANNVEIGU TÓMASDÓTUR
Rannveig Tómasdóttir ferðaðist um Mexikó og V.-Indl.eyjar.
Nokkra þætti úr ferðasögunni las hún í útvarpið í sumar og hafa
fá erindi vakið almennari athygli, enda voru þau frábærlega
skemmtilega flutt. — Nú er þessi fallega. bók komin í bóka-
verzlanir og verður ein af vinsælustu jólabókunum. — En dragið
ekki að kaupa bókina, hún ver'ður að líkindum uppseld fyrir jól.
Riftsaln Ben. Grördal V
LokaMndi.
í þessu bindi eru bréf Gröndals og skýringar. — Eins og al-
þjóð er kunnugt, hefur líklega enginn íslendingur skrifað
skemmtilegri og fjörlegri bréf en Benedikt Gröndal, og verðum
mönnum þetta þó Ijósara nú, er bréf hans birtast í heild. —
Gröndal skrifar um allt milli himins og jarðar og gneistar
fyndnin og fjörið í hverju bréfi, svo að kunningjabréf um
lítilfjörlegustu efni verða að fáguðum perlum. ’— Nú þegar,
ritsafn Gröndals er kornið allt, er það ein A'eglegasta jólagjöfin,
sem nú er í bókavérzhmum.
Þjöðsögur Þ©srsfte£i%s Frftistgssonar
eru r.ú komnar í bókavcrzlanir.
Þjóðsögur þessar eru með þrennu móti frá Þorsteini komnar:
Sumt skráð af honum sjálfum, og er það kjarni bólcarinnr. Sumt
er skráð af öðrum eftir frásögn hans, og sumu hefur hann
safnað víðsvegar að. — Þetta viðfangsefni, þjóðsögur og sagnir,
var Þorsteini hugleikið frá fyrstu tíð. Næmleikur hiiís íslenzka
eðlis fyrir öllu því, sem dularíullt er að baki þess hversdagslega
og sýhilega, hefur verið honum í blóð borinn. Allt, sem þjóölegt
var og ramislenzlít, fann hjá honurn „næmasta grunninn“. —
C!g §í§t liafa þær þjóðlegu glæð.ur kulnað á uppvaxtarárunum
hjá ömmu hans í Hlíðarendakoti, en þar ólst hann upp.